Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ

Μέσα στην απόσπαση αναπαύεται η σοφία της αβεβαιότητας... μέσα στη σοφία της αβεβαιότητας αναπαύεται η απελευθέρωση απ' το παρελθόν μας - από το "γνωστό", που αποτελεί τη φυλακή των εθισμών.
Μέσα στην προθυμία μας να μπούμε στο άγνωστο, στο πεδίο όλων των δυνατοτήτων, παραδιδόμαστε στο δημιουργικό νου, ο οποίος ενορχηστρώνει το χορό του σύμπαντος.
Σαν δυο χρυσά πουλιά κουρνιασμένα στο ίδιο κλαδί, σαν δυο καρδιακοί φίλοι, το εγώ και ο Εαυτός κατοικούν στο ίδιο σώμα. Το πρώτο τρώει τους γλυκούς και ξινούς καρπούς του δέντρου της ενσάρκωσης, ενώ ο δεύτερος παρατηρεί αποστασιοποιημένος.
— Μουντάκα Ουπανισάντ
Ο έκτος πνευματικός νόμος της επιτυχίας, είναι ο Νόμος της Απόσπασης. Ο νόμος αυτός λέει πως για ν' αποκτήσετε οτιδήποτε στο σύμπαν, θα πρέπει πρώτα ν' απαλλαγείτε από την προσκόλληση σας σ' αυτό. Κάτι τέτοιο δεν σημαίνει πως θα πρέπει να εγκαταλείψετε την πρόθεση να υλοποιήσετε την επιθυμία σας, αλλά απλά, ότι εγκαταλείπετε κάθε προσκόλλησή σας στο αποτέλεσμα.
Πρόκειται για μια πολύ ισχυρή στάση ζωής. Τη στιγμή που εγκαταλείπετε την προσκόλλησή σας στο αποτέλεσμα, συνδυάζοντας την εστιασμένη πρόθεση με την ταυτόχρονη αποστασιοποίηση, θ' αποκτήσετε σίγουρα αυτό που επιθυμείτε. Μπορείτε να κερδίσετε
ό,τι θέλετε μέσα απ' την απόσπαση, αφού αυτή βασίζεται στην αδιαμφισβήτητη εμπιστοσύνη που δείχνετε στη δύναμη του αληθινού σας Εαυτού.
Η προσκόλληση - από την άλλη πλευρά - βασίζεται στο φόβο και την ανασφάλεια. Η ανάγκη, πάλι, για ασφάλεια βασίζεται στην ανεπαρκή γνώση του αληθινού Εαυτού. Η συνείδηση είναι εκείνη που γνωρίζει πώς να υλοποιήσει κάθε ανάγκη. Όλα τ' άλλα δεν είναι παρά σύμβολα: αυτοκίνητα, σπίτια, χαρτονομίσματα, ρούχα, αεροπλάνα. Τα σύμβολα είναι παροδικά. Έρχονται και φεύγουν. Αν κυνηγάτε τα σύμβολα, είναι σαν να προτιμάτε το χάρτη από την ίδια την περιοχή. Σας δημιουργεί άγχος και σας κάνει να νιώθετε κενοί, αφού ανταλλάσσετε τον αληθινό Εαυτό σας για κάποια σύμβολα του Εαυτού.
Η προσκόλληση προέρχεται από μια θεώρηση φτώχειας, επειδή πάντα σχετίζεται με σύμβολα. Η αποστασιοποίηση είναι συνυφασμένη με την αντίληψη τον πλούτου, αφού χάρη σ' αυτήν υπάρχει η ελευθερία της δημιουργίας. Μόνο μέσα από την αποστασιοποιημένη ανάμειξη με την πραγματικότητα μπορεί κανείς να βρει το γέλιο και τη χαρά. Τότε τα σύμβολα του πλούτου δημιουργούνται αυτόματα και άκοπα. Χωρίς την αποστασιοποίηση είμαστε αιχμάλωτοι της ανημποριάς, της απελπισίας, των κοινωνικών αναγκών, των τιποτένιων
εννοιών, της απόγνωσης και της σοβαροφάνειας - χαρακτηριστικά της καθημερινής μετριότητας και της θεώρησης φτώχειας που συχνά μας καταλαμβάνει.
Μια αληθινή αντίληψη του πλούτου είναι η ικανότητα να κάνετε οτιδήποτε θέλετε, οποιαδήποτε στιγμή και με την ελάχιστη προσπάθεια. Για ν' αποκτήσετε αυτή την εμπειρία, θα πρέπει να βασιστείτε στη σοφία της αβεβαιότητας. Μέσα σ' αυτή την αβεβαιότητα θα βρείτε την ελευθερία να δημιουργήσετε οτιδήποτε επιθυμήσετε.
Οι άνθρωποι αναζητούν συνεχώς την ασφάλεια, αλλά η ασφάλεια είναι κάτι πολύ εφήμερο. Ακόμα και η προσκόλληση στο χρήμα είναι δείγμα ανασφάλειας. Μπορεί να λέτε: "Όταν θα έχω Χ εκατομμύρια δολάρια, θα είμαι ασφαλής. Τότε θα είμαι οικονομικά ανεξάρτητος και θα σταματήσω να δουλεύω. Θα μπορώ να κάνω όλα τα πράγματα που επιθυμώ". Όμως αυτό δεν συμβαίνει ποτέ.
Αυτοί που αναζητούν την ασφάλεια, την κυνηγούν σ' όλη τους τη ζωή χωρίς ποτέ να τη βρίσκουν. Παραμένει άπιαστη και εφήμερη, αφού δεν κατακτιέται ποτέ μονάχα με το χρήμα. Η προσκόλληση στο χρήμα θα δημιουργεί πάντα ανασφάλεια, όσα χρήματα και να έχετε στην τράπεζα. Στην πραγματικότητα, οι πιο ανασφαλείς άνθρωποι είναι μερικοί απ' τους πιο πλούσιους!
Η αναζήτηση της ασφάλειας είναι μια αυταπάτη. Στις αρχαίες φιλοσοφικές παραδόσεις, η λύση σ' αυτό το δίλημμα βρίσκεται στη σοφία της ανασφάλειας ή την σοφία της αβεβαιότητας. Αυτό σημαίνει πως η αναζήτηση της ασφάλειας και της βεβαιότητας, συνιστούν στην πραγματικότητα μια προσκόλληση στο γνωστό. Και τι είναι το γνωστό; Το γνωστό είναι το παρελθόν μας. Το γνωστό δεν είναι τίποτε άλλο από τη φυλακή των εθισμών του παρελθόντος. Σε μια τέτοια κατάσταση δεν υπάρχει καμιά απολύτως εξέλιξη, αλλά όπου δεν υπάρχει εξέλιξη, υπάρχει στασιμότητα, εντροπία, αποδιοργάνωση και αποσύνθεση.
Η αβεβαιότητα, απ' την άλλη πλευρά, είναι το εύφορο πεδίο της καθαρής δημιουργικότητας και ηρεμίας. Αβεβαιότητα σημαίνει να βαδίζουμε μέσα στο άγνωστο, σε κάθε στιγμή της ύπαρξής μας. Το άγνωστο είναι το πεδίο των απεριόριστων πιθανοτήτων, πάντα νέο και πάντα ανοιχτό στη δημιουργία νέων εκφάνσεων. Χωρίς την αβεβαιότητα και το άγνωστο, η ζωή είναι μονάχα μια στείρα επανάληψη φθαρμένων αναμνήσεων. Γίνεστε θύμα του παρελθόντος και ο σημερινός βασανιστής σας είναι τα απομεινάρια του χθεσινού εαυτού.
Εγκαταλείψτε την προσκόλλησή σας στο γνωστό, ακολουθήστε το άγνωστο και θα μπείτε στο πεδίο των απεριόριστων δυνατοτήτων. Μέσα στην προθυμία σας να περάστε στο άγνωστο, εκμεταλλεύεστε τη σοφία της αβεβαιότητας. Αυτό σημαίνει ότι κάθε στιγμή της ζωής σας θα βιώνετε ενθουσιασμό, περιπέτειες και μυστήριο. Θα νιώσετε τη χαρά της ζωής - τη μαγεία, τη γιορτή, την ευθυμία και την αγαλλίαση του ίδιου σας του πνεύματος.
Κάθε μέρα, μπορείτε να περιμένετε τα συναρπαστικά πράγματα που συμβαίνουν μέσα στο πεδίο των απεριόριστων πιθανοτήτων. Όταν αισθάνεστε αβεβαιότητα, βρίσκεστε στο σωστό δρόμο, γι' αυτό μην εγκαταλείπετε την προσπάθεια. Δεν χρειάζεται να έχετε μια πλήρη και ακλόνητη ιδέα του τι θα κάνετε την επόμενη βδομάδα ή τον επόμενο χρόνο, αφού αν συμβεί κάτι τέτοιο - κι εσείς προσκολληθείτε σ' αυτή την ιδέα, αποκλείετε από τη ζωή σας μια ολόκληρη σειρά συναρπαστικών ενδεχομένων.
Ένα χαρακτηριστικό του πεδίου των απεριόριστων πιθανοτήτων είναι και ο άπειρος συσχετισμός. Το πεδίο μπορεί να ενορχηστρώσει μια απειρία χωροχρονικών γεγονότων για να προκαλέσει το αποτέλεσμα στο οποίο στοχεύετε. Όταν όμως είστε προσκολλημένοι, η πρόθεσή σας παγιδεύεται μέσα στην άκαμπτη σκέψη και χάνετε τη ρευστότητα, τη δημιουργικότητα και τον αυθορμητισμό που αποτελούν εγγενείς ιδιότητες
αυτού του πεδίου. Όταν είστε προσκολλημένοι, παγιώνετε την επιθυμία σας, παίρνοντας την μακριά από την άπειρη ρευστότητα και ευκαμψία και μεταφέροντάς την σ' ένα άκαμπτο πλαίσιο το οποίο εμποδίζει την όλη διαδικασία της δημιουργίας.
Ο Νόμος της Απόσπασης δεν αντιφάσκει με το Νόμο της Πρόθεσης και της Επιθυμίας, δηλαδή με την επίτευξη στόχων. Διατηρείτε τόσο την πρόθεση σας να κινηθείτε προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, όσο και το στόχο σας. Ωστόσο, ανάμεσα στο σημείο Α και το σημείο Β υπάρχουν άπειρες πιθανότητες, άπειρες διαδρομές. Με τη βοήθεια του παράγοντα της αβεβαιότητας, μπορείτε ν' αλλάξετε κατεύθυνση οποιαδήποτε στιγμή - αν βρείτε ένα υψηλότερο ιδανικό ή κάτι πιο ενδιαφέρον. Είναι επίσης λιγότερο πιθανό να εξαναγκάσετε τα προβλήματα να βρουν συγκεκριμένες λύσεις, πράγμα που σας βοηθά ν' αντιλαμβάνεστε και να εκμεταλλεύεστε ευκολότερα κάποιες απρόσμενες ευκαιρίες.
Ο Νόμος της Απόσπασης επιταχύνει ολόκληρη τη διαδικασία της εξέλιξης. Όταν κατανοήσετε αυτό το νόμο, δεν δα νιώθετε εξαναγκασμένοι να δίνετε πιεστικές λύσεις. Αν δίνετε πιεστικές λύσεις στα προβλήματά σας, απλώς δημιουργείτε καινούρια. Όταν όμως στρέφετε την προσοχή σας στην αβεβαιότητα και περιμένετε υπομονετικά ν' αναδυθεί κάποια λύση μέσα από το χάος και τη σύγχυση, τότε αυτό που εμφανίζεται είναι πολλές φορές κάτι υπέροχο και συναρπαστικό.
Αυτή η κατάσταση της εγρήγορσης - η ετοιμότητά σας μέσα στο παρόν, το πεδίο της αβεβαιότητας - εναρμονίζεται με το στόχο και την πρόθεσή σας και σας επιτρέπει να αρπάξετε κάθε ευκαιρία. Τι είναι ευκαιρία; Εμπεριέχεται σε κάθε πρόβλημα που έχετε στη ζωή σας. Κάθε σας σημερινό εμπόδιο αποτελεί και το σπόρο μιας ευκαιρίας για κάποιο μεγαλύτερο όφελος. Όταν αποκτήσετε αυτή την αντίληψη, ανοίγεστε σ' ένα ολόκληρο φάσμα δυνατοτήτων - κι αυτό διατηρεί ζωντανό το μυστήριο, το δέος, τον ενθουσιασμό και την περιπέτεια.
Μπορείτε λοιπόν να βλέπετε κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζετε στη ζωή σαν μια ευκαιρία για κάποιο μεγαλύτερο όφελος. Μπορείτε να εντοπίζετε και να εκμεταλλεύεστε τις ευκαιρίες εφοδιασμένοι με τη σοφία της αβεβαιότητας. Όταν η ετοιμότητά σας συναντήσει την ευκαιρία, η λύση θα έρθει αυτόματα.
Εκείνο που βγαίνει απ' όλα αυτά, συχνά αποκαλείται απ' τους ανθρώπους "καλή τύχη". Η καλοτυχία δεν είναι τίποτα περισσότερο από τη συνάντηση της ετοιμότητας με την ευκαιρία. Όταν αυτές οι δυο συνδυαστούν, η λύση που θα παρουσιαστεί, θα βοηθήσει τόσο τη δική σας εξέλιξη όσο και την εξέλιξη εκείνων με τους οποίους έρχεστε σ' επαφή. Αυτή είναι η τέλεια συνταγή για την επιτυχία και βασίζεται στο Νόμο της Απόσπασης.
ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ
Θα θέσω σ' εφαρμογή το Νόμο της Απόσπασης αποφασίζοντας να ακολουθήσω τα παρακάτω βήματα:
(1) Σήμερα θα αφιερωθώ στην αποστασιοποίηση. Θα επιτρέψω στον εαυτό μου και τους γύρω μου την ελευθερία να είναι αυτό που είναι. Δεν θα επιβάλλω τις δικές μου ιδέες σχετικά με το πώς θα πρέπει να είναι τα πράγματα. Δεν θα δώσω πιεστικές λύσεις στα προβλήματα, δημιουργώντας έτσι νέους περιορισμούς. Θα συμμετέχω στο κάθε τι με αποστασιοποιημένο ενδιαφέρον.
(2) Σήμερα θα θεωρώ την αβεβαιότητα σαν ένα ουσιαστικό συστατικό των βιωμάτων μου. Με τη βοήθεια της πρόθεσής μου ν' αποδεχθώ την αβεβαιότητα, οι λύσεις θα εμφανίζονται αυτόματα μέσα απ' το πρόβλημα, τη σύγχυση, την αταξία και το χάος. Όσο πιο αβέβαια θα φαίνονται τα πράγματα, τόσο πιο ασφαλής θα αισθάνομαι, μιας και η αβεβαιότητα είναι το μονοπάτι μου προς την ελευθερία. Μέσα απ' τη σοφία της αβεβαιότητας, θ' ανακαλύπτω την ασφάλειά μου.
(3) Θα μπω στο πεδίο των απεριόριστων πιθανοτήτων και θα περιμένω όλα τα συναρπαστικά πράγματα που μπορεί να συμβούν όταν παραμένω ανοιχτός σ' ένα φάσμα άπειρων επιλογών. Μπαίνοντας στο πεδίο όλων των πιθανοτήτων, θα απολαύσω την περιπέτεια, τη μαγεία, τη διασκέδαση και το μυστήριο της ζωής.

Σύνοψη της Επιστήμης της Αφθονίας

Υπάρχει μια νοητική ύλη από την οποία είναι φτιαγμένα τα πάντα, και η οποία, στην πρωταρχική της κατάσταση, διαπερνά και γεμίζει τα ενδιάμεσα διαστήματα του σύμπαντος.
Μια σκέψη σε αυτή την ύλη, παράγει το αντικείμενο, την εικόνα του οποίου δημιουργεί η σκέψη.
Ο άνθρωπος μπορεί να σχηματίσει πράγματα στην σκέψη του και εντυπώνοντας τη σκέψη του στην άμορφη ουσία μπορεί να προκαλέσει τη δημιουργία αυτού το οποίο σκέφτεται.
Για να γίνει αυτό, ο άνθρωπος πρέπει να περάσει από τον ανταγωνιστικό στον δημιουργικό νου, αλλιώς δεν μπορεί να είναι εναρμονισμένος με την Άμορφη Νοημοσύνη, που είναι πάντα δημιουργική και ποτέ ανταγωνιστική στο πνεύμα.
Ο άνθρωπος μπορεί να έρθει σε πλήρη αρμονία με την Άμορφη Ουσία νιώθοντας ζωντανή και ειλικρινή ευγνωμοσύνη για τις ευλογίες που του προσφέρει. Η ευγνωμοσύνη ενώνει τον νου του ανθρώπου με τη νοημοσύνη της Ουσίας, έτσι ώστε οι σκέψεις του ανθρώπου γίνονται δεκτές από το Άμορφο. Ο άνθρωπος μπορεί να παραμείνει στο δημιουργικό επίπεδο μόνο αν ενωθεί με την Άμορφη Νοημοσύνη μέσω μιας βαθιάς και συνεχούς αίσθησης ευγνωμοσύνης.

Ο άνθρωπος πρέπει να σχηματίσει μια σαφή και οριστική νοητική εικόνα των πραγμάτων που επιθυμεί να έχει, να κάνει, να γίνει, και πρέπει να διατηρήσει αυτή τη νοητική εικόνα στις σκέψεις του, ενώ παραμένει βαθύτατα ευγνώμων στο Υπέρτατο Ον επειδή όλες του οι επιθυμίες θα πραγματοποιηθούν. Όποιος επιθυμεί να γίνει πλούσιος πρέπει να περνά τον ελεύθερο χρόνο του αναλογιζόμενος το Όραμά του, και νιώθοντας ειλικρινή ευγνωμοσύνη επειδή θα το υλοποιήσει. Δεν μπορεί να δοθεί αρκετή έμφαση στη σημασία του συνεχούς διαλογισμού πάνω στη νοητική εικόνα, σε συνδυασμό με τη συνεχή πίστη και την ένθερμη ευγνωμοσύνη. Αυτή είναι η διαδικασία μέσω της οποίας εντυπώνεται μια επιθυμία στο Άμορφο και τίθενται σε λειτουργία οι δημιουργικές δυνάμεις.
Η δημιουργική ενέργεια λειτουργεί μέσω των εδραιωμένων διαύλων της φυσικής ανάπτυξης και της βιομηχανικής και κοινωνικής τάξης. Όλα όσα περιέχονται στη νοητική του εικόνα θα έρθουν σίγουρα στον άνθρωπο που ακολουθεί τις οδηγίες που δόθηκαν παραπάνω, και του οποίου η πίστη παραμένει ακλόνητη. Ό,τι επιθυμεί θα έρθει σε αυτόν μέσω της οδού του εδραιωμένου εμπορίου.
Για να λάβει αυτό που επιθυμεί όταν θα έρθει σε αυτόν, ο άνθρωπος πρέπει να είναι δραστήριος και η δραστηριότητά του μπορεί να συνίσταται μόνο σε κάτι περισσότερο από το να πληροί την τωρινή του θέση. Πρέπει να έχει στον νου του την Πρόθεση να γίνει πλούσιος μέσω της υλοποίησης της νοητικής του εικόνας. Και πρέπει, κάθε μέρα, να κάνει όλα όσα μπορούν να γίνουν εκείνη τη μέρα, προσέχοντας ώστε να κάνει κάθε πράξη με επιτυχημένο τρόπο. Πρέπει να δίνει σε κάθε άνθρωπο περισσότερα σε αξία χρήσης από τα χρήματα που παίρνει, έτσι ώστε κάθε συναλλαγή να δημιουργεί περισσότερη ζωή. Τέλος, πρέπει να διατηρεί με τέτοιο τρόπο τη Σκέψη της Προόδου ώστε η εντύπωση της ανάπτυξης και της αύξησης να μεταδίδεται σε όλους εκείνους με τους οποίους έρχεται σε επαφή.
Οι άντρες και οι γυναίκες που ακολουθούν αυτές τις οδηγίες θα γίνουν σίγουρα πλούσιοι και τα πλούτη που θα αποκτήσουν θα είναι σε ακριβή αναλογία με τη σαφήνεια του οράματός τους, τη σταθερότητα του σκοπού και της πίστης τους και το βάθος της ευγνωμοσύνης τους.

Η ΠΥΛΗ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ. ΕΠΙΠΕΔΟ "ΑΛΦΑ"

Είναι σκόπιμο πριν αναλύσουμε το επίπεδο «Άλφα» να πούμε δυο λόγια απλά και κατανοητά για τον ανθρώπινο εγκέφαλο.

Τα δύο ημισφαίρια που όλοι γνωρίζουμε αριστερό και δεξιό έχει αποδειχθεί πως σχετίζονται με συγκεκριμένες λειτουργίες και ευθύνονται επίσης για την «κλίση» κάθε ανθρώπου ως προς τις δραστηριότητες του. Το δεξί ημισφαίριο έχει να κάνει με το δημιουργικό τομέα τις τέχνες την συγγραφή, την ποίηση , τη ζωγραφική τη μουσική κλπ. Αυτό το ημισφαίριο είναι που θα μας απασχολήσει στη συνέχεια καθώς εκεί μέσα πλάθουμε τον κόσμο και τις καταστάσεις που βιώνουμε στο φυσικό επίπεδο.

Τώρα ας φανταστούμε το δεξί ημισφαίριο σαν ένα δωμάτιο

στο οποίο μπορούμε να δημιουργήσουμε ότι επιθυμούμε. Μια ευχή ένα όνειρο ένα αντικείμενο οτιδήποτε φανταστούμε. Στο ίδιο δωμάτιο δημιουργούμε επίσης και όλους τους φόβους μας όλες τις ανεπιθύμητες καταστάσεις κάθε τι που θέλουμε να αποφύγουμε. Αυτό το δωμάτιο είναι το δημιουργικό μας εργαστήρι. Πλάθει για μας αλλά και χωρίς εμάς. Αρκεί να λάβει το κατάλληλο σήμα, το κατάλληλο αίτημα.

Έξω απ’ αυτό το δωμάτιο στέκεται ένας φρουρός. Το όνομα του είναι αριστερό ημισφαίριο. Όπως μόλις αντιληφθήκατε οτιδήποτε θέλει να φτάσει στο δεξί ημισφαίριο πρέπει πρώτα να περάσει απ’ το αριστερό. Ο φρουρός όμως δεν επιτρέπει να περάσουν όλα τα αιτήματα καθώς ο ρόλος του είναι να μας προστατεύει από άχρηστα μηνύματα, ψευδή κατά την κρίση του ή επικίνδυνα γι εμάς.

Ο φρουρός αυτός «βλέπει» έξω στην καθημερινή μας ζωή και γνωρίζει τα δεδομένα που ισχύουν, αφουγκράζεται και φιλτράρει πληροφορίες σκέπτεται με την λογική και απορρίπτει εύκολα ότι δεν είναι συμβατό με τις πεποιθήσεις που αποκρυσταλλώθηκαν γύρω μας ως έννοιες «επιστημονικές» και τεκμηριωμένες. Με λίγα λόγια αν σκεφτείτε κάτι που ξεπερνάει τα όρια της καθημερινής λογικής ο φρουρός θα το απορρίψει ως απαράδεκτο και δεν πρόκειται να επιτρέψει την είσοδο στο δημιουργικό εργαστήρι. Ο λόγος είναι προφανής. Αυτά ξέρει αυτά έχει δεχθεί εξ αιτίας της κοινωνικοποίησης που δέχθηκε απ’ την γέννηση του και οφείλει να επιτρέπει μόνο τέτοιου είδους οραματισμού να περνάνε μέσα. Ο φρουρός δεν είναι κακός μπορεί να μας κρατάει δέσμιους μιας άχαρης πραγματικότητας αλλά είναι έτσι προγραμματισμένος.

Ερώτημα γιατί ο φόβος διεισδύει στο δωμάτιο εύκολα; Γιατί αφού κάτι δεν το θέλω αυτό αρχίζει και πλάθεται μέσα στο εργαστήρι;

Απάντηση: Ο φόβος συνήθως συνδέεται με «λογικές» σκέψεις που απορρέουν από δεδομένα που έχουμε αποδεχθεί. Συνεπώς ο φρουρός επιτρέπει την «εικόνα» που είναι ποτισμένη από φόβο να περάσει δίπλα για να πλάσει αυτό που απευχόμαστε απλά και μόνο γιατί έχει μια λογική βάση που την κάνει αποδεκτή.

Εμείς όμως θέλουμε και επιθυμούμε να δημιουργήσουμε ένα θαύμα μια αλλαγή στη ζωή μας πέρα απ’ τα τετριμμένα πέρα από τα «έτσι είναι». Το ερώτημα είναι πως θα στείλουμε αυτή την «εικόνα» στο εργαστήρι αφού ο φρουρός που στέκεται απ’ έξω θα την απορρίψει ως μη λογική άρα ως μη γενόμενη.

Η απάντηση είναι: Θα κοιμίσουμε τον φρουρό και καθώς αυτός κοιμάται η πύλη των θαυμάτων είναι αφύλακτη. Τότε η «εικόνα» μας θα τρυπώσει μέσα και θα αρχίσει να πλάθεται. Τώρα το ερώτημα είναι πως θα κοιμίσουμε τον φρουρό και η απάντηση είναι να τον φέρουμε στο επίπεδο «Άλφα». Για να πετύχουμε κάτι τέτοιο πρέπει να χαμηλώσουμε τα κύματα που δονείται ο εγκέφαλος μας. Να χαλαρώσουμε σε τέτοιο βαθμό όλο μας το σώμα και τον νου ώστε τα δύο ημισφαίρια να βρεθούν στο ίδιο επίπεδο καθώς το δεξί δονείται πιο χαμηλά απ’ το αριστερό. Αυτή η διαδικασία στη σημερινή στρεσαρισμένη ζωή μας, συμβαίνει ελάχιστες στιγμές και επικεντρώνεται κυρίως λίγο πριν μας πάρει ο ύπνος και ελάχιστα πριν ξυπνήσουμε.

Μπορούμε όμως να το πετύχουμε επι τούτου όποια στιγμή της ημέρας θέλουμε. Αν καθίσουμε σε μια άνετη στάση στην οποία θα μπορούσαμε αν θέλαμε να κοιμηθούμε και να χαλαρώσουμε σταδιακά όλο μας το σώμα αδειάζοντας το νου από όλες τις σκέψεις που τον κάνουν να δονείται υψηλά τότε θα πετύχουμε να μπούμε σ’ αυτή τη κατάσταση που ονομάζεται επίπεδο «Άλφα». Την ευθυγράμμιση των δυο ημισφαιρίων. Η γέφυρα του κάστρου πέφτει για να περάσουμε.

Ο φρουρός τώρα κοιμάται το πεδίο είναι ελεύθερο. Μπορούμε να οραματιστούμε ότι ποθούμε να νιώσουμε όμορφα και να κρατήσουμε την εικόνα όσο περισσότερο γίνεται στην οθόνη του μυαλού. Η πύλη των θαυμάτων θα την καλοδεχθεί όπως θα δεχόταν οτιδήποτε ακόμη κι αν είναι αρνητικό. Η πύλη δεν απορρίπτει τίποτε μόνο ο φρουρός μπορεί. Ερχόμαστε στο επίπεδο «Άλφα» για να ανοίξει η πύλη και εν συνεχεία χτίζουμε.

Προσοχή. Κατά την διάρκεια της ημέρας είναι πιθανόν να αντιληφθούμε ότι είμαστε αφηρημένοι και καμιά φορά έχουμε την αίσθηση ότι χαθήκαμε για λίγο στο χρόνο. Αυτή η ασυνείδητη χαλάρωση είναι επικίνδυνη γιατί χωρίς να το καταλάβουμε μπήκαμε στο επίπεδο «Άλφα» και λέω επικίνδυνο γιατί δεν προσέξαμε τι εικόνα στείλαμε στο εργαστήρι.

Συνεπώς πρέπει να είμαστε συνειδητοί κάθε στιγμή όπως την ώρα του οραματισμού πρέπει να ξέρουμε τι εικόνα θέλουμε να δώσουμε στο «τζίνι» έτσι και σ’ όλη τη διάρκεια της μέρας για να μη δώσουμε κατά λάθος κάτι ανεπιθύμητο.

Η σημερινή κοινωνία με το άγχος και το στρες δεν επιτρέπει την κατάσταση «Άλφα» να είναι εφικτή χωρίς διαλογισμό.

Αυτή εν ολίγοις είναι η διαδικασία που επιτρέπει να δώσουμε με σαφήνεια στο «Τζίνι’ την επιθυμία μας και μετά ο νόμος της έλξης θα αναλάβει να την υλοποιήσει στο φυσικό επίπεδο.

Αυτή η τεχνική είναι ένα συστατικό μιας μαγικής συνταγής. Ο νόμος της έλξης ένα άλλο. Η πίστη επίσης. Όλα αυτά πρέπει να χρησιμοποιηθούν σωστά και επιμελώς για να εμφανιστεί το επιθυμητό στη ζωή μας και να σταματήσουν τα ανεπιθύμητα.

O παρατηρητής

Εσύ απλώς γίνε ο παρατηρητής….

Κανένας άλλος δεν μπορεί να σε ελευθερώσει. Η όλη ιδέα είναι λανθασμένη. Εσύ έχεις δημιουργήσει τα δεσμά . Πως μπορεί να σε ελευθερώσει κάποιος άλλος; Εσύ είσαι ο μόνος που μπορείς να σπάσεις τα δεσμά σου και να ελευθερωθείς.

Εσύ όμως αγαπάς τις αλυσίδες σου και θέλεις κάποιον άλλον να σε ελευθερώσει. Αυτό που ζητάς, είναι εντελώς παράλογο. Εσύ είσαι η αιτία όλης σου της μιζέριας και της δυστυχίας και θέλεις κάποιον άλλον να σε λυτρώσει από τις μιζέριες και τις δυστυχίες.

Κι ωστόσο θα εξακολουθείς να
σπέρνεις τους ίδιους σπόρους συνεχώς, να ποτίζεις τις ίδιες αιτίες και να είσαι ο ίδιος άνθρωπος.
Ποιός μπορεί να σε λυτρώσει; Και γιατί θα έπρεπε οποιοσδήποτε να σε λυτρώσει; Δεν είναι δική του ευθύνη το να σε λυτρώσει. Δεν σε έχει κάνει αυτό που είσαι.

Εσύ ο ίδιος έχεις κάνει τον εαυτό σου αυτό που είσαι.

Είναι αναγκαίο να μην αφήνουμε ούτε μια γωνιά της ύπαρξής μας μέσα στο σκοτάδι, μέσα στο άγνωστο. Είναι αναγκαίο να φέρουμε φως παντού. Κι αν δεν συμβεί αυτό, θα είσαι μέσα στη δυστυχία, μέσα στην αγωνία. Οι πεποιθήσεις σου δεν πρόκειται να σε βοηθήσουν , όταν υπάρχει φως το σκοτάδι εξαφανίζεται. Δεν είναι ότι το σκοτάδι το βάζει στα πόδια και φεύγει. Είναι απλώς η απουσία φωτός. Το “εγώ” είναι σαν το σκοτάδι. Δεν έχει καμία οντότητα από μόνο του. είναι απλώς η απουσία επίγνωσης. Γι΄αυτό λοιπόν, δεν σου λέω να εγκαταλείψεις το “εγώ “. Σου λέω απλώς να το παρατηρείς. Παρατήρησέ το - και θα βρεις τόσα πολλά επίπεδα μέσα του, που θα εκπλαγείς.

Όποτε έχεις χρόνο, απλώς κάθισε σιωπηλά και κοίταζε τι περνάει μέσα στο νου σου . Δεν υπάρχει κανένας λόγος να κρίνεις, γιατί αν κρίνεις, τότε ο νους αμέσως αλλάζει τη σκηνή όπως τον βολεύει. Ο νους είναι πολύ ευαίσθητος, μυγιάγγιχτος. Αν νοιώσει για κάτι ότι το κρίνεις, αμέσως προσπαθεί να σου δείξει ότι το συγκεκριμένο πράγμα είναι καλό.

Εκλογικεύει, στολίζει, εξωραίζει. Τότε όμως δεν μπορεί να σου δείξει την πραγματικότητα. Μην κρίνεις λοιπόν και μην κάνεις ούτε αξιολογήσεις, ούτε επικρίσεις. Να είσαι απόμακρος.

Εσύ, κάθισε απλώς σιωπηλά, κοιτάζοντας τα πράγματα , ό,τι κι αν συμβαίνει.
O νους έχει μεγάλη ευκολία στο να υπερβάλλει. Απολαμβάνει το να υπερβάλλει. Μεγαλοποιεί τα πάντα. Λίγος πόνος και κάνει σαν να είναι το τέλος του κόσμου. Λίγη ευχαρίστηση και κάνει σαν να βρίσκεται στην κορυφή του κόσμου, σαν να μην ξέρει κανένας άλλος τι είναι χαρά.
Ο νους υπερβάλλει τα πάντα, τα μεγαλοποιεί. Κι εσύ τον πιστεύεις!!!!