ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ

Τι συμβαίνει με τους τυχερούς; Μεροληπτεί η τύχη και τους κάνει τα χατίρια ή έχουν καλό κάρμα; Σήμερα η μεταφυσική συναντά τη φυσική και τις επιστήμες της συμπεριφοράς και της ψυχολογίας και μας καλούν να πάμε στα παρασκήνια, εκεί όπου γυρίζουν τα γρανάζια αυτού που ονομάζουμε πεπρωμένο, τύχη ή ατυχία. Μας αποκαλύπτονται έτσι μερικά καίρια μυστικά που κάνουν τις ευχές να πραγματοποιούνται ή να παρεμποδίζονται.

Πόσες πιθανότητες έχουμε να πιάσουν οι ευχές μας ; Υπάρχει κάποιο μυστικό; Η αλήθεια είναι πως σε μερικούς ανθρώπους η τύχη δείχνει να μεροληπτεί κάνοντάς τους χάρες. Η ζωή τους κυλά αρκετά αβίαστα, οι δυσκολίες τους είναι σπανιότερες και ηπιότερες και οι ευτυχείς συγκυρίες συνωστίζονται στην πόρτα τους μαζί με τις ευκαιρίες . Είναι απλώς τυχεροί ή έχουν καλό κάρμα; Ε λοιπόν είτε το ξέρουν είτε όχι οι άνθρωποι που καταφέρνουν να υλοποιούνται οι ευχές τους έχουν πετύχει να συμβαδίσουν με μεγάλους συμπαντικούς νόμους κάνοντάς τους συμμάχους. Κάποτε τέτοιες καταστάσεις αποδίδονταν σε μαγικές επενέργειες. Όμως η επιστήμη έχει τις δικές της απαντήσεις.

Τα νεογέννητα ποντικάκια αποκαλύπτουν

Ένα από αυτά τα μυστικά το αποκάλυψε ένα πείραμα με νεογέννητα ποντικάκια. Οι επιστήμονες πήραν δυο ομάδες από ποντίκια και ακινητοποίησαν το κεφάλι τους έτσι ώστε η μία ομάδα να βλέπει μόνο οριζόντιες γραμμές και η άλλη μόνο κάθετες. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ο εγκέφαλός τους να εκπαιδευτεί ανάλογα και να προσαρμοστεί σε τέτοιο βαθμό ώστε όταν αργότερα τα ελευθέρωσαν επιβεβαιώθηκε ότι πράγματι δυσκολεύονταν να προσαρμοστούν στο περιβάλλον και να δουν τον κόσμο πλήρη και με οριζόντιες και με κάθετες επιφάνειες . Τα ποντίκια που είχαν μάθει να μην «αναγνωρίζουν» τις οριζόντιες γραμμές σκουντουφλούσαν επάνω στις γωνίες των τοίχων, στα πόδια των τραπεζιών και σε οτιδήποτε κάθετο ενώ εκείνα που ήταν «τυφλά» στις οριζόντιες κουτουλούσαν πάνω στα σκαλοπάτια ή δεν μπορούσαν να διαβούν ένα οριζόντιο εμπόδιο γιατί δεν το «έβλεπαν». Οι επιστήμονες του πρώην σοβιετικού στρατού που πραγματοποίησαν τα πειράματα κατέληξαν στο συμπέρασμα πως κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τους ανθρώπους. Έχοντας μάθει να σκεφτόμαστε με συγκεκριμένους τρόπους αυτοπεριοριζόμαστε και γινόμαστε «τυφλοί» σε ευκαιρίες ή εμπόδια που υπάρχουν μπροστά μας αντίθετα από άλλους που έχουν επιτρέψει στο νου τους να ανοίξει προς νέες δυνατότητες. Οι ατυχίες μας , οι ευχές μας που δεν καταφέρνουν να υλοποιηθούν, οφείλονται στο ότι μη μπορώντας να τα δούμε σκουντουφλάμε κι εμείς σε «συμπαντικά σκαλοπάτια» ενώ αντίθετα εκείνοι που τα βλέπουν, τα ανεβαίνουν. Το μόνο στο οποίο διαφέρουν είναι ότι έχουν επιτρέψει στο νου τους να κινείται σε περισσότερο εύρος. Οι εφευρέτες για παράδειγμα κι όλοι όσοι κάνουν νέες ανακαλύψεις έχουν βγει έξω από τον τρόπο σκέψης των πολλών, τον συμβατικό.

Φαίνεται λοιπόν πως το σχέδιο του πεπρωμένου μας και η υλοποίηση των ευχών μας είναι συνδυασμός δυο παραμέτρων: του συμπαντικού σχεδίου και των συμπαντικών νόμων. Για το πρώτο δεν μπορούμε να ξέρουμε πολλά. Για τους συμπαντικούς νόμους ευτυχώς γνωρίζουμε περισσότερα. Έτσι εκείνοι που έχουν εμβαθύνει στα μυστικά τους μας ενθαρρύνουν λέγοντας πως ακόμα κι αν τα πράγματα δεν φαίνονται να είναι ρόδινα στο παρόν μας μπορούμε να χαράξουμε ένα νέο δρόμο ζωής αξιοποιώντας 3 από τους σημαντικότερους συμπαντικούς νόμους. Για να έλξουμε λοιπόν αυτό που επιθυμούμε θα πρέπει να ενεργοποιήσουμε το νόμο της Απελευθέρωσης, το νόμο της Εκτίμησης και το νόμο της Έλξης.

Ο Νόμος της Απελευθέρωσης: Ξεριζώστε τα αγριόχορτα

Το πρώτο και το σημαντικότερο βήμα είναι να αλλάξουμε τρόπο σκέψης. Γι αυτό και ο πρώτος σύμμαχός μας είναι ο Νόμος της Απελευθέρωσης. Αν δεν ξεκόψουμε από τις παλιές «κακές παρέες» του νου που δεν είχαν χώρο για το θαύμα, για την αυτοπεποίθηση και την επιτυχία δεν μπορούμε να προσελκύσουμε αυτές τις ποιότητες στη ζωή μας. Με λίγα λόγια χρειάζεται να απελευθερωθούμε από τα αρνητικά πρότυπα σκέψης και να αποκοπούμε από την ενεργειακή δέσμευση σε καταστάσεις που δεν επιθυμούμε πια. Είτε πρόκειται για μια συνήθεια που θέλουμε να κόψουμε, είτε για μια σχέση που θέλουμε να διακόψουμε, είτε για μια δουλειά που δεν μας κάνει πια είναι αναγκαίο πριν αναζητήσουμε κάτι καινούργιο να απαλλαγούμε από ό,τι δεν θέλουμε πια. Πρώτα πρέπει να βγούμε από την προηγούμενη δομή για να μας ελκύσει μια νέα, συμβουλεύει η φυσική. « Από τι θέλω να απαλλαγώ;» Όσο πιο συγκεκριμένη και ξεκάθαρη η απάντηση σε αυτό το ερώτημα τόσο πιο ξεκάθαρος θα είναι και ο στόχος μας. Στην ουσία αυτό από το οποίο θέλουμε να απαλλαγούμε είναι το εμπόδιο. Στέκεται ανάμεσα σε εμάς και σε αυτό που θέλουμε πραγματικά. Μας δένει με αόρατα αλλά υπαρκτά ενεργειακά νήματα. Αυτά ακριβώς που μας ενθαρρύνουν κάποιες εσωτερικές παραδόσεις να κόψουμε. Αν λ.χ. η ευχή μας είναι να αποκτήσουμε περισσότερη αυτοπεποίθηση θα πρέπει να κόψουμε πρώτα τους δεσμούς μας με την χαμηλή αυτοεκτίμηση. Φανταστείτε την σαν μια οντότητα από την οποία εκφύονται ενεργειακά νήματα που σας έχουν τυλίξει. Με τη δύναμη της απόφασής σας και με μια πράξη θέλησης πείτε μέσα σας «κόβω αυτά τα ενεργειακά δεσμά από τον εαυτό μου με πρόθεση να απελευθερωθώ από τη χαμηλή αυτοεκτίμηση» οραματιζόμενοι ταυτόχρονα ότι κόβετε ή καίτε αυτά τα ενεργειακά νήματα που σας δέσμευαν και σας κρατούσαν αιχμάλωτους σε μια συγκεκριμένη περιοριστική κατάσταση.

Από τους Σπόρους των Ευχών στα Δέντρα της Επίτευξης

Οι ευχές που πραγματοποιούνται είναι σπόροι που βλάστησαν και κάρπισαν. Αυτοί οι σπόροι δεν θα είχαν πιάσει ποτέ αν είχαν πέσει σε ένα χέρσο χωράφι γεμάτο αγριόχορτα. Γι αυτό ο Νόμος της Απελευθέρωσης είναι ο πρώτος που χρειάζεται να κινητοποιήσουμε επειδή με τη βοήθειά του θα δημιουργήσουμε τις κατάλληλες συνθήκες, εκείνες που μετατρέπουν τους σπόρους των ευχών σε δέντρα επίτευξης. Θα χρειαστεί λοιπόν να καθαρίσουμε το χωράφι του νου μας από τα αγριόχορτα των χρόνιων περιοριστικών πεποιθήσεων που σαμποτάρουν κάθε απόπειρα χαράς. Αυτό που θα πρέπει να αναζητήσουμε είναι οι αποθαρρυντικοί μηχανισμοί μέσα μας. Όλοι μας έχουμε υποστεί ένα είδος νοητικού προγραμματισμού από τότε που είμαστε παιδιά. Έχουμε πεποιθήσεις που προέρχονται από πράγματα που μας είπαν οι άλλοι κι εμείς τα πιστέψαμε. Όμως, οι πεποιθήσεις μας παράγουν τις σκέψεις μας και τον τρόπο που αντιδράμε καθώς και τα συναισθήματα που νιώθουμε. Χρησιμοποιώντας το Νόμο της Απελευθέρωσης μπορούμε να αναπρογραμματίσουμε τον εαυτό μας μεταβάλλοντας τον τρόπο που σκεφτόμαστε και τα συναισθήματά μας και έτσι να αλλάξουμε τη ζωή μας προς το καλύτερο. Για παράδειγμα καθώς μεγαλώναμε ακούγαμε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο « είσαι λάθος» ή «δεν θα καταφέρεις ποτέ τίποτα» «παραείσαι ευαίσθητη και συναισθηματική» «είσαι πολύ κλαψιάρα» κλπ Έτσι δημιουργήσαμε μια εικόνα για τον εαυτό μας που παρεμβαίνει ανάμεσα σε μας και το δικαίωμά μας στη χαρά και την πληρότητα. Για να ξεριζώσουμε αυτά τα αγριόχορτα από το νου μας θα ήταν χρήσιμο να κάνουμε 3 βήματα.

Τα Τρία Βήματα
Καταγράψτε όλους τους αρνητικούς χαρακτηρισμούς που ακούσατε να σας λένε όταν είσαστε μικρή. Αν δεν μπορείτε να θυμηθείτε και πολλά τότε καταγράψτε τις φράσεις που σας κάνουν να αισθάνεστε δυσάρεστα όταν τις ακούτε σήμερα.
Τώρα γράψτε πώς πιστεύετε ότι σας επηρέασε κάθε ένας από αυτούς τους χαρακτηρισμούς. Πώς επέδρασε στη στάση σας προς τη ζωή. Κοιτάξτε αυτά που σημειώσατε και συνειδητοποιήστε ότι αντιπροσωπεύουν μόνο ό,τι σας είπαν κι όχι ό,τι είστε πραγματικά. Αυτές οι φράσεις είναι μόνο στο νου σας. Ωστόσο, συνεχίζουν να σας επηρεάζουν επειδή όπου πάει η σκέψη πηγαίνει και η ενέργειά σας.
Σταθείτε μπροστά σε έναν καθρέφτη βάλτε το χέρι στην καρδιά και πείτε «ό,τι άκουσα να μου λένε ότι είμαι δεν είναι απαραίτητα αληθινό. Σήμερα, τώρα επιλέγω ένα νέο τρόπο που ενισχύει τη χαρά και την επιτυχία μου». Ολοκληρώστε αυτό το μικρό τελετουργικό ξαναγράφοντας τους χαρακτηρισμούς που ακούσατε ως παιδί αντικαθιστώντας τις αρνητικές λέξεις με άλλες που αισθάνεστε ότι μπορεί να είναι πιο βοηθητικές για σας, για παράδειγμα « Είμαι επαρκής» « Υπάρχει κάτι επιτυχημένο ή εύστοχο σε ό,τι κάνω» , « Τα συναισθήματά μου είναι ένα πολύτιμο κομμάτι της ζωής μου» « Το κλάμα μου με βοηθά να συνειδητοποιώ ότι κάτι δεν πάει καλά». Με λίγη υπομονή και μεθοδικότητα θα καταφέρετε οπωσδήποτε να δημιουργήσετε την κατάλληλη υποδομή στο νου σας για να φυτέψετε τις ευχές σας σε γόνιμο έδαφος.

Ο Νόμος της εκτίμησης: το πλουσιότερο λίπασμα

Ο δεύτερος μεγάλος νόμος που οδηγεί στην εκπλήρωση σχετίζεται με την ικανότητά μας να διακρίνουμε και να αναγνωρίζουμε την σημασία όσων ήδη λειτουργούν καλά στη ζωή μας. Μπορεί να γκρινιάζουμε για ό,τι πάει στραβά, ό,τι δεν έχουμε, ό,τι δεν μπορούμε όμως αν ρίξετε μια έντιμη ματιά στην καθημερινότητα θα διαπιστώσετε πως έχουμε πολύ περισσότερους λόγους να αισθανόμαστε τυχερές και ευνοημένες αν συνειδητοποιήσουμε την αξία όλων αυτών που θεωρούμε δεδομένα. Σκεφτείτε λ.χ. πώς θα ήταν η ζωή μας αν ξαφνικά ανοίγαμε τη βρύση και δεν είχαμε τρεχούμενο νερό. Αν αντί για τους θορύβους από την κίνηση στην πόλη ακούγαμε βόμβες να σφυρίζουν πέφτοντας. Αν θα έπρεπε να υφαίνουμε μόνες μας τα ρούχα μας ή να τα πλένουμε στο ποτάμι. Αν κάποιοι σημαντικοί άνθρωποι έλειπαν ξαφνικά από τη ζωή μας. Σπάνια σκεφτόμαστε αυτά τα ενδεχόμενα με αποτέλεσμα να μη συνειδητοποιούμε πόσες ευλογίες έχουμε στη ζωή μας. Ακόμα όμως κι αυτά που αποτελούν πηγή προβλημάτων εμπεριέχουν πάντα σημαντικά πλεονεκτήματα. Το μυστικό είναι να εστιάσουμε το νου μας σ’ αυτά αντί να τον εστιάζουμε στο πρόβλημα. Τότε τα πάντα μεταμορφώνονται. Ό,τι μοιάζει ατυχία και στέρηση μετατρέπεται κυριολεκτικά σε εύνοια της τύχης αν το κοιτάξουμε από άλλη οπτική γωνία. Κάθε κατάσταση έχει τα δυνατά και τα αδύναμα σημεία της. Το ζήτημα είναι σε ποια πλευρά συγκεντρώνουμε το νου μας. Πριν λίγο καιρό κυκλοφορούσε στο διαδύκτιο ένα σχετικό ηλεκτρονικό μήνυμα εξαιρετικά διαφωτιστικό. « Ίσως γκρινιάζεις επειδή δεν βρίσκεις χώρο στάθμευσης αλλά αυτό σημαίνει ότι έχεις αυτοκίνητο. Ίσως θύμωσες με όσα πρέπει να πληρώσεις στην εφορία σκέψου όμως ότι έχεις εισοδήματα άξια προς φορολόγηση. Ίσως δεν σου αρέσουν τα πόδια σου σκέψου όμως ότι έχεις πόδια. Ίσως καυγάδισες με κάποιο αγαπημένο πρόσωπο αυτό όμως σημαίνει ότι δεν είσαι μόνη ,υπάρχει κάποιος στη ζωή σου με τον οποίο μπορείς αν θέλεις και να διαφωνείς.» Το e mail συνέχιζε με μια λίστα τύπου Πολυάννας (τη θυμάστε εκείνη τη σειρά βιβλίων όπου η Πολυάννα ήταν το πρότυπο της αισιοδοξίας ακόμα κι όταν τα πράγματα ήταν χάλια;) ωστόσο έφερνε στο φως μια μεγάλη αλήθεια: τα ίδια πράγματα που αποτελούν πηγή στενοχώριας είναι και πηγή χαράς κοιτώντας τα με άλλο μάτι. Ο Νόμος της Εκτίμησης μας καλεί να συνειδητοποιήσουμε και να αποδώσουμε την αξία που δικαιούνται και ο εαυτός μας και οι καταστάσεις της ζωής μας. Μια μεγάλη μεταφυσική αρχή μας υπενθυμίζει εξάλλου πως όταν εκτιμάμε κάτι ή κάποιον συντονιζόμαστε με αυτό το αντικείμενο ή το πρόσωπο και το προσελκύουμε καθώς το όμοιο έλκει το όμοιο. Επειδή είναι απολύτως επιβεβαιωμένο το ουδέν κακόν αμιγές καλού μπορούμε να εκπαιδεύσουμε το νου μας ώστε να ανιχνεύει τα θετικά στοιχεία σε οποιαδήποτε κατάσταση ή πρόσωπο. Με αυτόν τον τρόπο αρχίζουμε να αποκτάμε επιλεκτική όραση εστιασμένη στο καλό. Τότε τα πράγματα αλλάζουν εντυπωσιακά προς το καλύτερο. Τι μπορείτε να κάνετε προς αυτή την κατεύθυνση; Αρχίστε πρώτα από τον εαυτό σας. Εστιάστε την προσοχή σας σε κάτι που έχει αξία στη ζωή σας, κάτι που εκτιμάτε. Δεν έχει σημασία τι είναι , μπορεί η ικανότητά σας να ενθαρρύνετε τους άλλους, ένα χαμόγελο από μια φίλη, ή η απλή παρουσία ενός κατοικιδίου. Ακόμα κι αν περνάτε μια πολύ δύσκολη περίοδο θυμηθείτε ότι κι άλλοτε περάσατε δύσκολα και ότι τελικά καταφέρατε να επιβιώσετε. Κάθε μέρα πηγαίνοντας στη δουλειά σας σκεφτείτε ένα πράγμα που σας αρέσει σ’ αυτήν, όταν επιστρέφετε στο σπίτι αναγνωρίστε κάτι που σας δίνει χαρά σ’ αυτήν την επιστροφή, αν έχετε να κάνετε με δύσκολους ανθρώπους συγκεντρώστε τη σκέψη σας στις θετικές πλευρές τους. Το βράδυ καθώς πηγαίνετε για ύπνο φέρτε στο νου σας όλα όσα θεωρείτε δεδομένα και «ανακαλύψτε» τα. Ο άλλος τρόπος να τα ανακαλύψουμε είναι μέσα από την απώλεια ή την ενόχληση αλλά δεν συμφέρει. Την ικανότητά μας να απολαμβάνουμε τις μυρωδιές λ.χ. δεν την εκτιμάμε, επειδή τη θεωρούμε δεδομένη. Αναγνωρίζουμε όμως την αξία της όταν συναχωθούμε. Αντίστοιχα η ζωή μας είναι κατάμεστη από ευλογίες την ύπαρξη των οποίων απολαμβάνουμε ασυνείδητα. Το ζητούμενο τώρα είναι να το κάνουμε συνειδητά. Αυτό δημιουργεί μέσα μας μια ψυχική ατμόσφαιρα αισιοδοξίας και ευγνωμοσύνης που είναι το καλύτερο λίπασμα για τους σπόρους των ευχών μας.

Ο Νόμος της Έλξης: το δέσιμο του καρπού

Είπαμε ήδη πως το όμοιο έλκει το όμοιο. Αυτός είναι ο Νόμος της Έλξης. Στηρίζεται σε μια απολύτως επιβεβαιωμένη «μαγική κατάσταση» που ενισχύει και αυξάνει αυτό στο οποίο έχουμε εστιάσει τη σκέψη και την προσοχή μας. Το μυστικό εδώ είναι να αισθανθούμε σαν να έχουν ήδη υλοποιηθεί οι ευχές μας. Χρειάζεται να οραματιστούμε πώς θα νιώθουμε και θα φερόμαστε τότε και να συμπεριφερθούμε έτσι στο τώρα ακτινοβολώντας εκείνη την ποιότητα συμπεριφοράς που θα άρμοζε στην κατάσταση. Πρόκειται για ένα είδος αυτοπεποίθησης που δεν στηρίζεται σε κάτι χειροπιαστό (ακόμα) αλλά εκφράζεται σαν να είναι ήδη κατακτημένος ο στόχος. Η πρόθεση είναι το μυστικό συστατικό. Ακόμα και το σώμα πρέπει να αποπνέει την πρόθεσή μας. Μια σωματική στάση με τη σπονδυλική στήλη ευθυτενή κι όχι καμπουριασμένη, το κεφάλι που δεν είναι χωμένο μέσα στους ώμους αλλά στέκεται με σιγουριά πάνω στο λαιμό , ένα βλέμμα που κοιτάζει ίσια και μακριά δηλώνουν πρώτα σε εσάς την κατεύθυνση , ότι έχετε στόχο, δημιουργώντας μέσα και γύρω σας ένα ενεργειακό περιβάλλον που προσελκύει το καλό στη ζωή σας. Ακόμα και η αναπνοή θα συντονιστεί. Οι μεγάλες αναπνοές λ.χ. συνδέονται συμβολικά με την αφθονία αλλά και με την ήρεμη σιγουριά. Κάνε «σαν να» είναι η φράση κλειδί εδώ. Οραματιστείτε λοιπόν ότι έχετε την ιδιότητα που θαυμάζετε ή ζηλεύετε σε κάποιον άλλο. Αυτό μπορεί να πάρει την μορφή μιας απλής δήλωσης π.χ. «γίνομαι όλο και πιο θαρραλέα» ταυτόχρονα δράστε σαν να διαθέτετε ήδη αυτή την ιδιότητα κάνοντας επιλογές που θα επιβεβαιώνουν την ύπαρξή της. Δηλώστε νοερά αλλά ξεκάθαρα την πρόθεσή σας λ.χ.«είμαι έτοιμη να δεχθώ έναν σύντροφο στη ζωή μου.» .Επαναλάβετε καθημερινά μια λέξη που περιγράφει την συγκεκριμένη θετική ιδιότητα που θέλετε να αναπτύξετε. Πείτε την όχι μόνο μέσα σας αλλά και δυνατά στη διάρκεια της ημέρας π.χ. «αυτοπεποίθηση». Ήδη το έχετε νιώσει: υπάρχει κάτι μέσα σας που σας σπρώχνει να γίνετε αυτό που πραγματικά μπορείτε να γίνετε. Κάτι ισχυρότερο από τον φόβο. Είναι το ομορφότερο , βαθύτερο και πιο αληθινό κομμάτι σας επειδή είναι φτιαγμένο από την ποιότητα του σύμπαντος και θέλει να ανοιχτεί στην πληρότητα και τη χαρά. Για να κινηθείτε προς τα εκεί μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κι έναν ειδικό οραματισμό επίτευξης.

Ο Οραματισμός της Επίτευξης

Εισπνεύστε βαθιά αισθανόμενες την εισπνοή και την εκπνοή να φτάνει ως τα πόδια μέχρι που να τα νιώσετε να ζωντανεύουν, να ενεργοποιούνται. Πείτε νοερά «ας συντονίσει το σύμπαν τα πόδια μου ώστε να μπορώ να βαδίζω στο μονοπάτι της ζωής μου με αυτοπεποίθηση».

Πάρτε βαθιά εισπνοή και νιώστε την ενέργεια να μαζεύεται στους γοφούς σας. Νιώστε τη ζέστη να απλώνεται στην περιοχή της λεκάνης και πείτε νοερά «ας με οδηγεί αυτή η ενέργεια για να είμαι γειωμένη στη ζωή μου».

Κατόπιν οραματιστείτε ότι εισπνέετε τη χρυσή φλόγα ενός κεριού , νιώστε τη ζεστασιά στο στομάχι και στην κοιλιά και πείτε νοερά «ας πλουτίσει αυτή η ενέργεια την καθημερινότητά μου ώστε να έχω την αυτοπεποίθηση και τη δύναμη να υλοποιήσω όσα επιθυμώ».

Οραματιστείτε τώρα ότι εισπνέετε και εκπνέετε από την καρδιά. Κάθε νέα εισπνοή είναι συμβολική της νέας ζωής που επιθυμείτε, ή της νέας αγάπης που θέλετε να προσκαλέσετε στη ζωή σας. Πείτε μέσα σας «ας ανοίξει η καρδιά μου ώστε να δίνω και να παίρνω αγάπη χωρίς όρους». Εισπνεύστε τώρα με την προσοχή στραμμένη στο λαιμό νιώστε τη ζεστασιά σ’ αυτή την περιοχή και πείτε «ας οδηγηθώ ώστε να εκφράζω την δική μου αλήθεια. Ας είναι τα λόγια μου αποτελεσματικά κι ας εκλαμβάνονται σύμφωνα με την πρόθεση που λέγονται, δίχως να παρερμηνεύονται».

Τώρα είσπνευσε στην περιοχή των ματιών νιώθοντας την ενέργεια να ζωντανεύει την εσωτερική όραση και πείτε «ας είναι ανοιχτά τα μάτια μου ώστε να βλέπω καθαρά όλες τις δυνατότητες που είναι ανοιχτές και διαθέσιμες για μένα».

Τέλος, εισπνεύστε νιώθοντας την ενέργεια να φτάνει ως την κορυφή του κεφαλιού και πείτε μέσα σας «ας αναπτυχθεί η ικανότητά μου να νιώθω την σύνδεσή μου με την Πηγή των πάντων και ας καθοδηγηθώ για να είμαι ένα με όλα στη ζωή μου.» Ολοκληρώστε αυτή την άσκηση επίτευξης δίνοντας ευχαριστίες.

Οι ευχές που πραγματοποιούνται είναι τελικά σαν βέλη. Όσο πιο δυνατό το χέρι που τεντώνει τη χορδή του τόξου τόσο πιο μακριά θα φτάσουν. Το τόξο είναι οι συμπαντικοί νόμοι. Το χέρι ο νους σας. Στείλτε τον στα πέρατα του σύμπαντος μαζί με τις ευχές σας.

«Ο μοναχός που πούλησε τη Ferrari του» (Απόσπαμα)

«Για να ζήσεις τη ζωή σου στο έπακρο, θα πρέπει να σταθείς φρουρός στην πύλη του κήπου σου και να επιτρέπεις την είσοδο μόνο στις καλύτερες πληροφορίες. Ειλικρινά δεν πρέπει να δέχεσαι την πολυτέλεια των αρνητικών σκέψεων - ούτε καν μίας από αυτές. Οι πιο χαρούμενοι, δυναμικοί και αυτάρκεις άνθρωποι σ' αυτόν τον κόσμο, δεν διαφέρουν καθόλου από εσένα κι εμένα "κατασκευαστικά". Αποτελούμαστε όλοι από σάρκα και οστά. Όλοι προερχόμαστε από την ίδια συμπαντική πηγή. Όμως, αυτοί που πραγματοποιούν περισσότερα από το να υπάρχουν απλά, αυτοί που απολαμβάνουν τη φλόγα της ανθρώπινης δύναμης και γεύονται με όλες τους τις αισθήσεις το μαγικό χορό της ζωής, κάνουν διαφορετικά πράγματα σε σχέση με αυτούς που η ζωή τους είναι κοινότυπη. Αυτό που κάνουν περισσότερο ανάμεσα στα άλλα, είναι να υιοθετούν ένα θετικό πρότυπο για τον κόσμο τους και για όλα όσα εμπεριέχονται σε αυτόν».
Ό Τζούλιαν πρόσθεσε: «Οι σοφοί με δίδαξαν ότι ένας μέσος άνθρωπος, κατά τη διάρκεια μιας συνηθισμένης ημέρας, απασχολεί το μυαλό του με περίπου εξήντα χιλιάδες σκέψεις. Όμως αυτό που με άφησε κατάπληκτο είναι ότι το ενενήντα πέντε τοις εκατό αυτών των σκέψεων είναι όμοιες με τις σκέψεις που ο ίδιος είχε κάνει την προηγούμενη ημέρα!».
«Σοβαρολογείς;» ρώτησα.
«Δυστυχώς. Αυτό αποτελεί και την τυραννία της εξασθενημένης σκέψης. Οι άνθρωποι αυτοί που σκέπτονται τα ίδια πράγματα καθημερινά, και τα περισσότερα από αυτά είναι αρνητικά, έχουν περιέλθει σε κακές πνευματικές συνήθειες. Αντί να εστιάζουν σε οτιδήποτε καλό συμβαίνει στη ζωή τους και ίσως να σκέπτονται πώς θα μπορούσαν να βελτιώσουν αυτό το καλό, εγκλωβίζονται στο παρελθόν τους. Ορισμένοι από αυτούς ανησυχούν για αποτυχημένες σχέσεις ή οικονομικά προβλήματα. Άλλοι φθείρονται σκεπτόμενοι την όχι τέλεια παιδική τους ηλικία. Και ορισμένοι άλλοι μελαγχολούν για πολύ πιο μηδαμινά ζητήματα: για τον τρόπο με τον οποίο ίσως τους αντιμετώπισε ένας υπάλληλος σε κάποιο κατάστημα ή τα κακεντρεχή σχόλια κάποιου συναδέλφου τους. Όσοι λειτουργούν με αυτό τον τρόπο επιτρέπουν στην ανησυχία να λεηλατεί τη δύναμη της ζωής τους. Μπλοκάρουν το τεράστιο δυναμικό του νου τους, το οποίο λειτουργώντας υπερβατικά θα μπορούσε να τους προσφέρει όλα όσα θα ήθελαν: στο συναισθηματικό, το φυσικό και ναι, ακόμη και το πνευματικό πεδίο. Οι άνθρωποι αυτοί δεν μπορούν να καταλάβουν ότι η διαχείριση του νου αποτελεί προϋπόθεση για τη διευθέτηση και όλης της υπόλοιπης ζωής».
«Ο τρόπος που σκέπτεσαι πηγάζει από τη συνήθεια, απλά και ξεκάθαρα», συνέχισε με πειστικότητα ο Τζούλιαν. «Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν την τεράστια δύναμη του νου τους. Έμαθα ότι ακόμη και οι πιο υγιείς στοχαστές χρησιμοποιούν μόνο το 1/100 κάποιου ποσοστού του πνευματικού τους αποθέματος. Στη Σιβάνα οι σοφοί τόλμησαν να εξερευνήσουν τις απεριόριστες δυνατότητες του πνευματικού αυτού αποθέματος σε καθημερινή βάση. Τα αποτελέσματα ήταν καταπληκτικά. Ο Γιόγκι Ραμάν, μέσα από τακτική και αυστηρή πρακτική, κατάφερε με τη δύναμη του νου του να ελαττώνει τους καρδιακούς του παλμούς, σύμφωνα με τη θέλησή του. Έχει επίσης εκπαιδεύσει τον εαυτό του έτσι ώστε να μπορεί να ζήσει για αρκετές εβδομάδες χωρίς καθόλου ύπνο. Και μολονότι δεν θα πρότεινα να θέτατε κάτι τέτοιο ως στόχο, θα πρότεινα να αρχίσετε να αναγνωρίζετε την πραγματική υπόσταση του νου σας - το μεγαλύτερο δώρο της φύσης».
«Υπάρχουν συγκεκριμένες ασκήσεις που μπορώ να κάνω για να ξεκλειδώσω αυτή τη δύναμη του νου; Αν κατόρθωνα να ελέγχω τους παλμούς της καρδιάς μου, σίγουρα θα γινόμουν ιδιαίτερα δημοφιλής στις φιλικές συγκεντρώσεις», είπα με μια διάθεση αναίδειας.
«Μη σε απασχολεί ακόμα αυτό, Τζον. θα σου δώσω μερικές πρακτικές τεχνικές που μπορείς να δοκιμάσεις αργότερα και θα σου δείξουν τη δύναμη αυτής της αρχαίας θεωρίας. Επί του παρόντος, όμως, αυτό που είναι σημαντικό να καταλάβεις, είναι ότι η πνευματική κυριαρχία προκύπτει μέσα από προ-ετοιμασία, τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε το ίδιο ακατέργαστο υλικό, τη στιγμή που παίρνουμε την πρώτη μας ανάσα εκείνο που διαφοροποιεί τους ανθρώπους που πετυχαίνουν περισσότερα από άλλους ή είναι περισσότερο ευτυχισμένοι από άλλους, είναι ο τρόπος που χρησιμοποιούν και βελτιώνουν αυτό το πρωτογενές υλικό. Όταν αφοσιω¬θείς ολοκληρωτικά στο να μεταμορφώσεις τον εσωτερικό σου κόσμο, η ζωή σου σύντομα περνάει από τη σφαίρα της κοινοτυπίας στον κόσμο του εξαιρετικού».
Ο δάσκαλος μου γινόταν όλο και πιο ενθουσιώδης με το πέρασμα του χρόνου. Τα μάτια του έμοιαζαν να σπινθηρίζουν, καθώς μιλούσε για τη μαγεία του μυαλού και την υγιή καλοσύνη που αναμφισβήτητα φέρνει.
«Ξέρεις, Τζον, όταν όλα όσα μπορούν να ειπωθούν και να γίνουν έχουν γίνει, υπάρχει μόνον ένα πράγμα στο οποίο μπορούμε να έχουμε απόλυτη κυριαρχία».
«Τα παιδιά μας;» είπα γελώντας καλοπροαίρετα.
«Όχι, φίλε μου - ο νους μας. Ίσως να μην είμαστε σε θέση να ελέγξουμε τον καιρό ή την κίνηση ή τη διάθεση όσων βρίσκονται γύρω μας.
Μπορούμε, όμως, σίγουρα να ελέγξουμε τη στάση μας απέναντι σε όλες αυτές τις καταστάσεις. Όλοι έχουμε τη δύναμη να καθορίσουμε τις σκέψεις μας, οποιαδήποτε δεδομένη στιγμή. Η ικανότητά μας αυτή είναι μία από τις ικανότητες που μας προσδιορίζει ως ανθρώπους. Βλέπεις, μία από τις πιο σπουδαίες παγκόσμιες σοφίες που έμαθα στο ταξίδι μου στην Ανατολή, είναι επίσης και μία από τις πιο απλές».
Ο Τζούλιαν έκανε μια μικρή παύση σαν να ήθελε να συνοψίσει τα λόγια του ως ένα ανεκτίμητο δώρο.
«Και τι θα μπορούσε να είναι αυτό;»
«Δεν υπάρχει αυτό που ονομάζουμε αντικειμενική πραγματικότητα ή "πραγματικός κόσμος". Λεν υπάρχει απολυτότητα. Το πρόσωπο του χειρότερου εχθρού σου μπορεί να είναι το πρόσωπο του καλύτερου μου φίλου. Ένα γεγονός που φαίνεται να είναι τραγωδία για κάποιον, μπορεί να αποκαλύπτει τους σπόρους για μια ανεκτίμητη ευκαιρία σε κάποιον άλλον. Αυτό που πραγματικά διαφοροποιεί τους ανθρώπους που είναι συνήθως αισιόδοξοι από εκείνους που είναι σταθερά δυστυχείς, είναι ο τρόπος με τον οποίο ερμηνεύουν και επεξεργάζονται τα δεδομένα της ζωής».

13 Ways to develop your soul energy

13 Ways to develop your soul energy:

1. Transformation of motivation from anger/fear/despair to compassion/love/purpose. This is a vital challenge for today's social change movement. This is not to deny the noble emotion of appropriate anger or outrage in the face of social injustice. Rather, this entails a crucial shift from fighting against evil to working for love, and the long-term results are very different, even if the outer activities appear virtually identical. Action follows Being, as the Sufi saying goes. Thus "a positive future cannot emerge from the mind of anger and despair"

2. Non-attachment to outcome. This is difficult to put into practice, yet to the extent that we are attached to the results of our work, we rise and fall with our successes and failure a sure path to burnout. Hold a clear intention, and let go of the outcome recognizing that a larger wisdom is always operating. "The victory is in the doing," not the results. Also, remain flexible in the face of changing circumstances: "Planning is invaluable, but plans are useless

3. Integrity is your protection. If your work has integrity, this will tend to protect you from negative energy and circumstances. You can often sidestep negative energy from others by becoming "transparent" to it, allowing it to pass through you with no adverse effect upon you. This is a consciousness practice that might be called "psychic aikido."

4. Integrity in means and ends. Integrity in means cultivates integrity in the fruit of one's work. A noble goal cannot be achieved utilizing ignoble means.

5. Don't demonize your adversaries. It makes them more defensive and less receptive to your views. People respond to arrogance with their own arrogance, creating rigid polarization. Be a perpetual learner, and constantly challenge your own views.

6. You are unique. Find and fulfill your true calling. "It is better to tread your own path, however humbly, than that of another, however successfully." (Bhagavad Gita)

7. Love thy enemy. Or at least, have compassion for them. This is a vital challenge for our times. This does not mean indulging falsehood or corruption. It means moving from "us/them" thinking to "we" consciousness, from separation to cooperation, recognizing that we human beings are ultimately far more alike than we are different. This is challenging in situations with people whose views are radically opposed to yours. Be hard on the issues, soft on the people.

8. Your work is for the world, not for you. In doing service work, you are working for others. The full harvest of your work may not take place in your lifetime, yet your efforts now are making possible a better life for future generations. Let your fulfillment come in gratitude for being called to do this work, and from doing it with as much compassion, authenticity, fortitude, and forgiveness as you can muster.

9. Selfless service is a myth. In serving others, we serve our true selves. "It is in giving that we receive." We are sustained by those we serve, just as we are blessed when we forgive others. As Gandhi says, the practice of satyagraha ("clinging to truth") confers a "matchless and universal power" upon those who practice it. Service work is enlightened self-interest, because it cultivates an expanded sense of self that includes all others.

10. Do not insulate yourself from the pain of the world. Shielding yourself from heartbreak prevents transformation. Let your heart break open, and learn to move in the world with a broken heart. As Gibran says, "Your pain is the medicine by which the physician within heals thyself." When we open ourselves to the pain of the world, we become the medicine that heals the world. This is what Gandhi understood so deeply in his principles of ahimsa and satyagraha. A broken heart becomes an open heart, and genuine transformation begins.Basic Version

11. What you attend to, you become. Your essence is pliable, and ultimately you become that which you most deeply focus your attention upon. You reap what you sow, so choose your actions carefully. If you constantly engage in battles, you become embattled yourself. If you constantly give love, you become love itself.

12. Rely on faith, and let go of having to figure it all out. There are larger 'divine' forces at work that we can trust completely without knowing their precise workings or agendas. Faith means trusting the unknown, and offering yourself as a vehicle for the intrinsic benevolence of the cosmos. "The first step to wisdom is silence. The second is listening." If you genuinely ask inwardly and listen for guidance, and then follow it carefully?"you are working in accord with these larger forces, and you become the instrument for their music.

13. Love creates the form. Not the other way around. The heart crosses the abyss that the mind creates, and operates at depths unknown to the mind. Don't get trapped by "pessimism concerning human nature that is not balanced by an optimism concerning divine nature, or you will overlook the cure of grace." (Martin Luther King) Let your heart's love infuse your work and you cannot fail, though your dreams may manifest in ways different from what you imagine.

Οι ψευδαισθήσεις της Αντίληψης - Τι είναι αυτό που καθορίζει τι είναι αληθινό και τι ψεύτικο

Ο Lawrence LeShan, στο κλασικό του βιβλίο ‘Εναλλακτικές Πραγματικότητες: Η Αναζήτηση για το Πλήρες Ανθρώπινο ΟνΆ γράφει: Μια πραγματικότητα είναι αληθινή για σένα, όταν δρας μέσα στους δικούς της όρους. Όλα τα υπόλοιπα είναι απλώς κουβέντες. Είναι έγκυρη πραγματικότητα όταν, χρησιμοποιώντας την, μπορείς να επιτύχεις τους στόχους που είναι αποδεκτοί σ΄ αυτή. Η κοινή λογική ορίζει κάθε πραγματικότητα και σε τελική ανάλυση αποφασίζει για την εγκυρότητά της.

Η δήλωση του LeShan αντανακλά μια ανακάλυψη που έγινε από μια ομάδα επιστημόνων που πειραματιζόντουσαν με μωρά. Ανακάλυψαν πως τις μοναδικές φορές που τα μωρά ξαφνιάζονταν ήταν όταν συνέβαινε κάτι σ' αυτά που καταστρατηγούσε την κοινή λογική. Αυτή η ανακάλυψη θεμελίωσε το ότι ένας βαθμός αντιληπτικής προκατάληψης αποτελεί μέρος της γενετικής μας προδιάθεσης, μια προδιάθεση που ενισχύεται από τις ποικίλες ικανότητές μας και από τον εγκέφαλό μας. Εξαρτόμαστε από την ερμηνεία που δίνουμε για τη ζωή και αποδεχόμαστε τις προκαταλήψεις αυτής της αντίληψης. Μέσα από την καθημερινή ύπαρξή μας αναγνωρίζουμε μόνο ότι είμαστε προετοιμασμένοι από πριν να δούμε.

Οι εναλλακτικές πραγματικότητες και άλλες διαστάσεις δόνησης αγνοούνται ή παρακάμπτονται πολύ συχνά γιατί δεν είμαστε ενήμεροι ότι αγνοούμε ή ότι παρακάμπτουμε οτιδήποτε. Αποδεχόμαστε ότι αντιλαμβανόμαστε και φαίνεται παράλογο αν όχι αδύνατο να πράξουμε αλλιώς. Αλλά αυτό το σφικτό πλέγμα της φυσικής αντιληπτικής προκατάληψης (κάποιες φορές αναφέρεται ως περιβαλλοντική ακεραιότητα) μπορεί να είναι βασισμένο μόνο σε υποθέσεις που προέρχονται από ατομικά συστήματα πιστεύω παρά σε γενετική προδιάθεση. Με άλλα λόγια, είναι πιθανό να αποτελεί περισσότερο μια προτίμηση παρά μια προκατάληψη.

Αυτό συμβαίνει επειδή αναμειγνύουμε επίκτητες τάσεις με φυσικές αντιληπτικές δεξιότητες. Επιτρέπουμε στους αγαπημένους μας, στα σχολεία μας, στις εργασίες μας, στους συντρόφους μας, στην κοινωνία μας, στις κυβερνήσεις μας, χωρίς να συμπεριλάβουμε τις δικές μας διαισθήσεις αναφορικά με το τι νομίζουμε ότι αντιλαμβανόμαστε, να καθορίσουν και να ερμηνεύσουν τη ζωή μας. Το επιτρέπουμε αυτό επειδή είναι θεμελιωδώς ευκολότερο, πιο πρακτικό και λιγότερο επικίνδυνο, το να αποδεχτούμε παρά να αρνηθούμε τις προκαταλήψεις αμοιβαία αποδεχόμενων πεποιθήσεων. (Η κοινωνία χρωστάει την ύπαρξή της σ' αυτήν την τάση που έχουν οι άνθρωποι να αποδέχονται την άποψη της κοινής γνώμης ως προσωπική τους αλήθεια. Οι Μεσσίες χρωστάνε το θάνατό τους στην ίδια ακριβώς αρχή.)

Για να πάμε στην καρδιά του ζητήματος αυτού θα ακολουθήσουν τρία παραδείγματα σχετικά με τη φυσική προκατάληψη της αντίληψης. Στη συνέχεια θα παρουσιαστεί ένα τέταρτο (στο κλείσιμο του άρθρου αυτού). Θα πρέπει να δοθεί προσοχή στις παράδοξες ψευδαισθήσεις που αποκαλύπτει κάθε τέτοιο παράδειγμα:
Παράδειγμα 1

Πηγαίνετε σε μια ταινία (παλιότερα γνωστή ως εικόνα με κίνηση) για να απολαύσετε μια ωραία παράσταση, αλλά τι είναι αυτό που βλέπετε στην πραγματικότητα; Στην κυριολεξία βλέπετε τη συνεχή προβολή μιας σειράς από ακίνητα πλάνα που διακόπτονται από περιόδους σκοταδιού. Είναι η αντίληψη του τι πιστεύετε ότι βλέπετε που ενισχύει αυτό που σας φαίνεται σαν την κίνηση ενός συνεκτικού νήματος που φτιάχνει την ιστορία. Τίποτε από όσα βλέπετε δεν είναι ικανό από μόνο του για κίνηση ή για ειρμό μέχρι που εσείς, ο θεατής, τα ενισχύετε και τα δύο με το να συνδέετε μέσα στο νου σας αυτό που δείχνει ο προβολέας. Αυτό που νομίζετε ότι βλέπετε δεν υπάρχει στην πραγματικότητα. Μόνο η συνεχής σειρά από ανεξάρτητες μονάδες είναι αυτό που υπάρχει. Είναι ο νους σας αυτός που τις συνδέει. Οι ταινίες είναι μια οπτική ψευδαίσθηση.
Παράδειγμα 2

Κάθεστε μπροστά από την τηλεόραση για να απολαύσετε ένα καλό πρόγραμμα, αλλά τι είναι αυτό που βλέπετε στην πραγματικότητα; Στην κυριολεξία βλέπετε ένα ηλεκτρόνιο κάθε φορά (για τις ασπρόμαυρες τηλεοράσεις και τρία τη φορά για τις έγχρωμες) που πυροδοτείται στην πίσω πλευρά του κανονιού της τηλεόρασης και το οποίο προσκρούει στην οθόνη και ανάβει σαν μια μικρή φωτεινή τελεία. Ο συνεχής καταιγισμός από ηλεκτρόνια που μετατρέπονται σε φωτεινές τελείες δημιουργεί την εμφάνιση εικόνων, καθώς οι γραμμές σάρωσης κυλάνε από την κορφή προς τη βάση διαχωρίζοντας τις πληροφορίες που έρχονται (νέες τελείες) από τις πληροφορίες που πλέον εξαφανίζονται (παλιές τελείες). Προσαρμόζετε τον δείκτη κάθετων γραμμών στην τηλεόρασή σας όχι για να απομακρύνετε τις περίεργες μπάρες που εμφανίζονται στην εικόνα, αλλά για να τοποθετήσετε τη δραστηριότητα της οθόνης μέσα στα όρια των δικών σας αντιληπτικών προτιμήσεων. Ο σωλήνας που βρίσκεται πίσω από την τηλεόραση δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα κανόνι που εκτοξεύει ηλεκτρόνια στο πίσω μέρος της οθόνης. Ο νους σας συνδέει τις τελείες από τα ηλεκτρόνια σχηματίζοντας μια εικόνα που νομίζετε ότι βλέπετε, ενώ στην πραγματικότητα αγνοεί την πραγματικότητα του τι συμβαίνει. Η τηλεόραση είναι μια νοητική ψευδαίσθηση.
Παράδειγμα 3

Πηγαίνετε σε μια συναυλία για να ακούσετε καλή μουσική, αλλά τι ακούτε στην πραγματικότητα; Στην κυριολεξία ακούτε μια σειρά από νότες που χωρίζονται μεταξύ τους από διαλείμματα σιωπής. Κάθε όργανο ή φωνή μπορεί να παράγει μόνο απλούς ήχους, έναν την κάθε φορά. Είναι η αντίληψη του ακροατή που ενισχύει το μελωδικό περιεχόμενο ή την παραφωνία, αυτό που καλείται μουσική ή θόρυβος. Χωρίς τη συμμετοχή του ακροατή και την αντίληψή του σ' αυτό που ακούει, ο ήχος από μόνος του δε θα ήταν ικανός για αυτό που εμφανίζεται ως ροή. Αυτό που ακούμε ως συνεχή ήχο είναι μια δημιουργία μέσα στο ίδιο μας το μυαλό. Η μουσική είναι μια ακουστική ψευδαίσθηση.

Επειδή δεν είμαστε προετοιμασμένοι να δούμε μέσα από τις ψευδαισθήσεις της αντίληψης, αποδεχόμαστε αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως μια πλήρη αλήθεια για το τι υπάρχει. Η πραγματικότητα, στην στενότερη έννοιά της, είναι ένα προϊόν που το δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι και διατηρείται από τη δική μας αντίληψη. Το ζήτημα της πραγματικότητας μπορεί ωστόσο να μας ξεγελάσει.

Βέβαια, ο μη συνειδητός νους κανονικά επεξεργάζεται δισεκατομμύρια κομμάτια πληροφορίας κάθε δευτερόλεπτο. Ας προσθέσουμε σ΄ αυτό το σχήμα ένα πρόσφατο επιστημονικό εύρημα ότι ο μέσος άνθρωπος σήμερα προσλαμβάνει 65.000 περισσότερα bits πληροφορίας και ερεθισμάτων για κάθε μέρα που είναι σε εγρήγορση απ' όσο προσλάμβαναν οι πρόγονοί του τον αμέσως προηγούμενο αιώνα. Πράγματι, οι εγκέφαλοί μας σήμερα βομβαρδίζονται διαρκώς και λιγότερο από το ένα τοις εκατό των εισερχομένων πληροφοριών προφτάνει να φτάσει στο συνειδητό νου. Μέσα σε ένα κλάσμα δευτερολέπτου, πάνω από το 99% των πληροφοριών έχουν φιλτραριστεί.

Η περιοχή του συστήματος εγκέφαλος-νους που διεκπεραιώνει το φιλτράρισμα είναι ο δικτυωτός σχηματισμός, μια μικρή μάζα από στενά πακεταρισμένα νευρικά κύτταρα που βρίσκονται στον κεντρικό πυρήνα του εγκεφαλικού στελέχους, κάτω από το μεταιχμιακό εγκεφαλικό σύστημα. Αυτό που οδηγεί το φιλτράρισμα όμως, είναι η αντιληπτική μας προτίμηση και όχι αναγκαστικά οι γενετικά καθορισμένες αντιληπτικές προτιμήσεις μας.

Ωστόσο, ούτε η φυσική μας προδιάθεση ούτε οι προτιμήσεις που αποκτάμε καθώς ωριμάζουμε είναι αναγκαίο να μας εμποδίσουν από την πληρότητα της αληθινής αντίληψης που θα μπορούσε ο καθένας μας να επιτύχει. Αυτό που είναι αυτόματο, ακόμα και για τη βρεφική ηλικία, μπορεί να μετατραπεί, να επεκταθεί, να προαχθεί ή να αλλάξει.

Θυμάστε την παιδική ιστορία με τα καινούργια ρούχα του Αυτοκράτορα; Η ιστορία αναφέρει έναν Αυτοκράτορα που είχε ξεγελαστεί από έναν απατεώνα να αγοράσει μια αόρατη φορεσιά, που είχε προετοιμαστεί και ραφτεί στα μέτρα του με μεγάλη φροντίδα. Εφόσον ο Αυτοκράτορας είχε πειστεί με την ιστορία αυτή, κανένας από τους υπηρέτες του δεν τολμούσε να διαφωνήσει μαζί του φοβούμενος για όσα υπέθετε ότι θα του έκανε ο Αυτοκράτορας εάν τολμούσε να πει μια διαφορετική κουβέντα. Μια δημόσια παρέλαση κανονίστηκε στη συνέχεια ώστε να δείξει ο Αυτοκράτορας τη νέα του φορεσιά. Καθώς ο Αυτοκράτορας περπάτησε καμαρωτά ανάμεσα στο πλήθος, ένας μικρός αναγνώρισε την αλήθεια της όλης κατάστασης και φώναξε, "Έϊ, κοιτάξτε, ο Αυτοκράτορας είναι γυμνός!" (Τα παιδιά παρεμπιπτόντως, έχουν την ελάχιστη ποσότητα μαθημένων αντιληπτικών προκαταλήψεων που μπλοκάρουν την πραγματική αντίληψη και έτσι έχουν πιο καθαρό μυαλό. Προσεγγίζουν τις καταστάσεις άμεσα, όχι έμμεσα).

Σταδιακά, κατά τη διάρκεια των ζωών μας αποδεχόμαστε, αποφασίζουμε και ενστικτωδώς ολοκληρώνουμε δομημένα μοντέλα σκέψης αναφορικά με το τι θα πιστέψουμε και τι θα απορρίψουμε. Αυτά τα νοητικά μοντέλα (αντιληπτικές προτιμήσεις) δημιουργούν τα φίλτρα (στενά πακεταρισμένα νευρικά κύτταρα) που μας εμποδίζουν να έχουμε επίγνωση για αυτά που αρνούμαστε να μάθουμε. Όπως ο Αυτοκράτορας και οι υπηρέτες του που ο καθένας τους αποδέχτηκε μια συγκεκριμένη πραγματικότητα ως αληθινή και απέρριψε οποιαδήποτε άλλη εναλλακτική.

Το μυστικό της πνευματικής εξέλιξης

Πολλές φορές αναρωτιόμαστε (όσοι βέβαια προσπαθούν και δουλεύουν με τον εαυτό τους), γιατί δεν έχουμε αποτελέσματα στην εσωτερική μας εργασία. Αποτελέσματα όμως πραγματικά και όχι αυτά που βρίσκονται στην σφαίρα της φαντασίας ή της θεωρητικής γνώσης. Στον δρόμο της πνευματικής εξέλιξης υπάρχει ένας ουσιώδης κανόνας, χωρίς την τήρηση του οποίου δεν μπορούμε να κάνουμε ούτε ένα βήμα εμπρός. Ο κανόνας αυτός λέει: «Ο μόνος τρόπος για να εξελιχθούμε πνευματικά είναι να εργαζόμαστε επάνω στον εαυτό μας χάριν των άλλων και τα αποτελέσματα των προσπαθειών μας να τα χρησιμοποιούμε για το γενικό καλό».

Διδάσκω αεί διδασκόμενος

Θα χρησιμοποιήσουμε ένα παράδειγμα για να γίνει κατανοητός ο μηχανισμός λειτουργίας αυτού του νόμου. Φαντασθείτε έναν άνθρωπο ο οποίος προσπαθεί να δουλέψει επάνω στην οξυθυμία του ώστε να μπορέσει να την ελέγξει. Τα αποτελέσματα θα είναι μέτρια ή μηδαμινά, ο χρόνος θα κυλάει και στο τέλος, ίσως μετά από δεκαετίες ολόκληρες, θα διαπιστώσει ότι είναι ο ίδιος σχεδόν άνθρωπος όπως και πρώτα. Φαντασθείτε τώρα τον ίδιο άνθρωπο να κάνει την ίδια εργασία, όχι όμως μόνο για το δικό του καλό, αλλά για το καλό των παιδιών του. Έχει διαπιστώσει το πόσο η οργή του καταστρέφει την ψυχή των παιδιών του και πόσο τον ελέγχει η συνείδησή του γι αυτό. Το κίνητρό του τώρα είναι διαφορετικό. Θα αλλάξει τον εαυτό του και για δικό τους καλό. Ως βοήθεια έχει πλέον την αίσθηση της ευθύνης απέναντι στα παιδιά του, έχει την συνείδησή του, η οποία ενδιαφέρεται πολύ για το καλό των άλλων, έχει τελικώς έναν ιερό σκοπό. Αν αφήσει την ψυχή του να εμποτιστεί με αυτά τα συναισθήματα τότε θα διαπιστώσει ότι η εργασία της αυτοτελειοποίησης καθίσταται απροσδόκητα αποτελεσματική. Τα αποτελέσματα εμφανίζονται ταχύτερα και το βάθος τους είναι μεγαλύτερο. Κάποιες φορές οι αλλαγές μπορεί να είναι ραγδαίες. Υπάρχει μέσα μας μια «φωνή», την οποία έχουμε θάψει πολύ βαθιά γιατί μας τρομάζει, που μας λέει: «Όχι για τον εαυτό σου, αλλά για όλους!». Η δύναμη αυτή ενεργοποιείται όταν αλλάξουμε τα κίνητρά μας.

Ας δούμε τώρα το πώς η καθημερινή μας ζωή μπορεί να αποτελέσει έναν πολύτιμο βοηθό στην εργασία με τον εαυτό μας. Έναν βοηθό που θα μας διδάξει τις κατευθύνσεις και τους στόχους αυτής της εργασίας. Γύρω μας υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, που έχουν διάφορες ανάγκες. Ασφαλώς ορισμένες από αυτές είναι «ψευτοανάγκες», (αγορά κότερου, βίλας, ταξίδια, αναγνώριση, δόξα κ.λ.π.). Υπάρχουν όμως και πολλές πραγματικές ανάγκες που η μη ικανοποίησή τους προξενεί δυστυχία στους ανθρώπους. Είναι γεγονός όμως ότι αρκετές από αυτές τις ανάγκες δεν μπορούμε να ικανοποιηθούν, λόγω του εγωισμού και της ελαττωματικότητάς μας. Δεν φταίει ούτε η κοινωνία ούτε ο Θεός, αν εμείς δεν παίρνουμε αγάπη από την οικογένειά μας. Έχουμε δώσει αγάπη για να πάρουμε; Αν νομίζουμε ότι δώσαμε, μήπως στην πραγματικότητα δίναμε εξάρτηση και όχι αγάπη; Μήπως υπογράφαμε συμβόλαια και περιμέναμε ανταλλάγματα; Σε όλες όμως τις περιπτώσεις των πραγματικών αναγκών, άσχετα με το ποιος είναι ο υπαίτιος για την μη ικανοποίησή τους, οι άνθρωποι χρειάζονται κάποια βοήθεια. Η βοήθεια αυτή δεν είναι να ικανοποιούμε εμείς σε μόνιμη βάση τις ανάγκες τους και έτσι να τους κακομαθαίνουμε, αλλά να τους βοηθήσουμε να κάνουν εκείνες τις αλλαγές στον εαυτό τους οι οποίες με την σειρά τους θα αλλάξουν και την ζωή τους, ώστε οι ανάγκες τους να ικανοποιηθούν.

Εδώ τώρα είναι το κλειδί της υπόθεσης. Πρέπει να δώσουμε ουσιαστική βοήθεια στους άλλους. Μπορούμε όμως να δώσουμε μόνο αυτό που έχουμε εμείς. Δεν μπορούμε να δώσουμε αυτό που δεν έχουμε. Για να το δώσουμε πρέπει να το αποκτήσουμε. Και για να το αποκτήσουμε πρέπει να αλλάξουμε πρώτα εμείς τον εαυτό μας. Προσέξτε τώρα. Αν δούμε ποιες είναι οι πραγματικές ανάγκες και τα πραγματικά προβλήματα των ανθρώπων του περιβάλλοντός μας, τότε θα σχηματίσουμε έναν κατάλογο με τις διάφορες βοήθειες που πρέπει να τους προσφέρουμε. Αυτό σημαίνει όμως ότι όλα αυτά πρέπει να τα αποκτήσουμε πρώτα εμείς. Αμέσως ο κατάλογος αυτός των αναγκαίων προσφορών στους άλλους μετατρέπεται σε κατάλογο αλλαγών που πρέπει να κάνουμε στον ίδιο μας τον εαυτό! Γίνεται αυτομάτως, ένας κατάλογος προτερημάτων που πρέπει να αποκτήσουμε και ελαττωμάτων που πρέπει να αποβάλουμε. Η μεταμορφωτική δύναμη που διαθέτει ένας τέτοιος κατάλογος είναι εκπληκτική!

Ένας φίλος μας μπορεί να είναι υπερβολικά φιλόδοξος και αγχώδης. Για να τον βοηθήσουμε πρέπει να του δώσουμε το καλό παράδειγμα. Να είμαστε εμείς ισορροπημένοι ώστε αυτός να δει τα πλεονεκτήματα αυτού του τρόπου ζωής και να επιθυμήσει να τον ακολουθήσει. Για να το επιτύχουμε αυτό πρέπει να απαλλαγούμε από το δικό μας άγχος. Να μια εργασία για τον εαυτό μας προκειμένου να βοηθήσουμε τον άλλον.

Ένα μέλος της οικογένειάς μας έχει αναπτύξει μεγάλη κτητικότητα για μας και συμπεριφέρεται λες και είμαστε ιδιοκτησία του. Για να το βοηθήσουμε θα πρέπει πρώτα να απαλλαγούμε από τις αδυναμίες εκείνες, τις οποίες αυτό χρησιμοποιεί για να μας επιβάλλεται. Φόβος, ενοχές, ανασφάλειες, παθητικότητα. Να άλλη μια εργασία για τον εαυτό μας χάριν του άλλου. Έτσι θα μπορέσουμε να του δείξουμε τα όριά του, (πράγμα που πρώτα δεν ήμασταν σε θέση να το κάνουμε γιατί είχε βρει το «κουμπί» μας) και τελικά, με ψυχραιμία και χωρίς ακρότητες, θα μπορέσουμε να τον βοηθήσουμε να απαλλαγεί από την εξάρτησή του για μας διότι δεν θα είμαστε πλέον το θύμα. Θα μπορέσουμε να τον συμβουλέψουμε χωρίς να πέφτουμε στις παγίδες που μας στήνει.

Ένας φίλος μας αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα με την μητέρα του και ζητάει την συμβουλή μας. Για να μπορέσουμε να είμαστε αντικειμενικοί και να προσφέρουμε πραγματική βοήθεια, θα πρέπει να έχουμε συγχωρήσει πρώτα την δική μας μητέρα για τα ενδεχόμενα λάθη που έκανε στην ανατροφή μας και για τα ψυχικά απωθημένα που μας δημιούργησε. Μόνο όταν την συγχωρήσουμε θα μπορέσουμε να συμβουλέψουμε τον φίλο μας για την δική του μητέρα, γιατί δεν θα έχουμε πλέον «άχτι» την δική μας μητέρα.

Κάποτε μια γυναίκα επισκέφτηκε τον Γκάντι για να τη βοηθήσει με ένα πρόβλημα που είχε με το παιδί της. Το παιδί ήταν άρρωστο και δεν έπρεπε να τρώει ζάχαρη, έτσι η γυναίκα που δεν μπορούσε να το πείσει να την αποφεύγει, πήγε στον Γκάντι να ζητήσει τη συμβουλή του.
Ο Γκάντι την άκουσε και της είπε να ξαναέρθει σε μία εβδομάδα.
Μετά από μία βδομάδα η γυναίκα επέστρεψε με το παιδί της. Ο Γκάντι γύρισε στο μικρό και είπε:
"Να μην τρως ζάχαρη"!
Η γυναίκα παραξενεύτηκε.
Γιατί έπρεπε να περιμένει μια ολόκληρη βδομάδα, μόνο και μόνο για να πει ο Γκάντι αυτή τη φράση;
Τον ρώτησε λοιπόν.
Και ο Γκάντι απάντησε:
"Γιατί, πριν από μία βδομάδα έτρωγα κι εγώ ζάχαρη"!...

Βλέπουμε λοιπόν με αυτά τα απλά παραδείγματα, πως διάφορες ανάγκες των ανθρώπων του περιβάλλοντός μας, μάς οδηγούν σε συγκεκριμένες εργασίες επί του εαυτού μας προκειμένου να βοηθήσουμε αυτούς. Προσπαθούμε να αποκτήσουμε τις αρετές που αυτοί δεν έχουν ώστε να μπορέσουμε να τους τις προσφέρουμε. Αν λειτουργήσουμε έτσι σε σχέση με το περιβάλλον μας τότε θα έχουμε έναν κατάλογο με τις βελτιώσεις που πρέπει να κάνουμε στον χαρακτήρα μας. «Παραδόξως», όλες αυτές οι αλλαγές, είναι ακριβώς αυτές που χρειαζόμαστε για την εξέλιξή μας. Είναι όλα εκείνα που μας διδάσκουν οι μεγάλοι δάσκαλοι και οι διδασκαλίες τους. Και ακόμα πιο παράξενο είναι ότι αυτές οι αλλαγές είναι ακριβώς αυτές που έχουμε ανάγκη εμείς, στην παρούσα περίοδο της ζωής μας. Πως δημιουργείται ένας τέτοιος συντονισμός είναι πραγματικά ένα μυστήριο. Τα πάντα όμως υπάρχουν εδώ μέσα στην προσωπική μας ζωή. Δεν χρειάζεται να πάμε στο Θιβέτ.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο γιατί κάποιος άνθρωπος ζητάει την βοήθειά μας. Αυτό σημαίνει ότι για να τον βοηθήσουμε πρέπει να εργαστούμε με τον εαυτό μας και να αποκτήσουμε αυτό που μας ζητάει. Αυτό που μας ζητάει είναι όμως αυτό που μας λείπει. Τελικά γίνεται αυτός βοηθός μας και πρέπει να του χρωστάμε ευγνωμοσύνη. Αν είμαστε τσιγκούνηδες ενδέχεται, «όλως παραδόξως», να μας ζητήσει κάποιος χρήματα. Το όφελος δεν θα είναι μόνο δικό του αλλά και δικό μας, διότι για να τον βοηθήσουμε θα πρέπει να ξεπεράσουμε την φιλαργυρία μας. Η ζωή μας δίνει συνεχώς τέτοια μαθήματα. Αν πάρουμε το μάθημά μας έχει καλώς, αν δεν το πάρουμε αυτό θα επανέλθει ισχυρότερο και πιεστικότερο. Αν ο τσιγκούνης του παραδείγματός μας δεν βοηθήσει οικονομικά αυτόν που έχει πραγματική ανάγκη, ίσως κάποτε, χωρίς να καταλάβει τον συσχετισμό, γίνει θύμα κλοπής. Τα χρήματα που δεν έδωσε οικειοθελώς θα του αφαιρεθούν βιαίως. Πάλι θα πρέπει να καταπολεμήσει την φιλαργυρία του, αλλά τώρα υπάρχει και πόνος. Μπορεί οι φίλοι του και οι συγγενείς του αγανακτισμένοι από την συμπεριφορά του να τον εγκαταλείψουν. Πάλι το ίδιο μάθημα για τρίτη φορά, αλλά με περισσότερο πόνο και περισσότερη μοναξιά.

Αν λοιπόν θέλουμε να μάθουμε τι αλλαγές πρέπει να κάνουμε στον εαυτό μας, τότε ας δούμε ποιες είναι οι πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων και των καταστάσεων του περιβάλλοντός μας. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ζούμε εδώ που ζούμε, ότι γνωρίζουμε αυτούς που γνωρίζουμε και ότι μας συμβαίνουν αυτά που μας συμβαίνουν. Βλέπουμε λοιπόν τις ανάγκες όλων αυτών και καθορίζουμε τις αλλαγές που πρέπει να κάνουμε μέσα μας ώστε να μπορέσουμε να βοηθήσουμε. Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Χρειάζεται κάποιος χρήματα; Πρέπει να του μάθουμε να δουλεύει. Πρώτα όμως πρέπει να έχουμε μάθει να δουλεύουμε εμείς. Αλλιώς τι θα του διδάξουμε; Είναι κάποιος νευρικός; Πρέπει να ηρεμήσουμε εμείς, ώστε να επιδράσουμε θετικά επάνω του κ.λ.π. Αυτό που χρειάζονται οι άλλοι είναι στην ουσία αυτό που χρειαζόμαστε και εμείς. Εργαζόμαστε στον εαυτό μας για να δώσουμε στους άλλους. Αυτό είναι το ισχυρότερο κίνητρο. Είναι η ανιδιοτέλεια και η προσφορά. Η θέλησή μας ενεργοποιείται από τον ιερό αυτό σκοπό και η «συχνότητά» μας ανεβαίνει. Αυτό είναι το «μυστικό» της επιτυχίας.