Small (by AnG3L - old blog)

I will put you through a test....
I will try to remind you of reality.
Yes maybe I am an expert in reality... or not.
Just close your eyes for a second.
Take a very deep sad breath. Yes, a breath full of sadness.
Cause when you enter reality you must be real isnt it?
Now try to bring in your mind a beautiful landscape.
Totally ripped off by humans...
A beautiful relationship between two young lovers.
Divorced with 2 children....
A good friend and a nice moment.
A bunch of lies and personal interest...


Now open your eyes. Try to feel the air on your face, touching with innocence and purity.
Full with toxic fumes from an oil spill....


Isnt reality such a wonderful moment?
Such a unique experience?
Words cant describe the beauty of it....


Do you know the other name for reality?
Oh let me tell you....
EGO


This is the reality for humans.


We are angels that they dont belong in any reality.
We are angels that breath the air of truth.
In a place where Ego is dead.
In a place where Love lives.
How Small this reality is for us to live inside...


Namaste

Prayer (by AnG3L - old blog)

I pray to you Father.
I pray to you to hear my prayer.
To understand me for a moment.
To hear what I want to say.
You choose for me to have no mother. No love.
You choose for me to taste the bitterness of this life.
You gave me the sun, but I live amongst the shadows.
You tested me too much. Now I live with my fears.
Agony within the darkness of the unknown.
Tears form an ocean of despair.
Nightmares haunt me at night.
Humans surround me with their selfish blindness at the dawn.
I am asking you only one thing.
I want to live near the sun, the stars, the nature. Your creation. My paradise. Alone.
I am sick Father.
I am sick of everything. The fake. The nothingness. The emptiness.
Words coming out from them. Words that make no sense, full of hate and ego.
Its been so many years, so many prayers.


I pray to you Father.
I pray to you to hear my prayer.

Accepting the fate (from my old blog)

Is really, really difficult
for us, the few people on this earth,
that I like to call angels,
to accept their fate, their destiny.
We would like to express our selves,
to talk, to whisper words of wisdom to human's ears.


We have to understand and accept,
that many will hear us,
less will understand, even less will believe,
but only a handful of humans will follow.


And we only ask them to follow us,
in a dreamy world where no pain exists,
where the truth lives and breaths.


We will never be loved in this world,
cause we simply know what true love is
and we accept no less...
but yet we give more...
that YOU can handle.


It hurts us, so deeply... so hard
cause we dont understand why dont you see or feel...


It hurts us, cause we are afraid to say the word LOVE
It hurts us, cause we cant HUG you
It hurts us, cause we cant HOLD you by your hand....


cause we will feel the fake again, the lies, the nothingness....


So we got to accept the fate. For the sake of the few, remaining ones....


God bless the chosen ones. Indigo Prosperous Aenaous.

Στίχοι από Χαλίλ Γκιμπράν

-Ήρθα να ζήσω στην δόξα της αγάπης
και το φώς της ομορφιάς που είναι ο ίδιος ο Θεός.
Είμαι εδώ, ζώ κι από το βασίλειο της ζωής κανένας δε
μπορεί να με εξορίσει, γιατί μέσα από τα λόγια μου θα ζώ στο θανατό μου.

-Αν κάποτε κάποιος δεν σε δεχθεί στο ναό της δυστηχίας του,
τότε δεν θα σε δεχθεί ούτε στο ναό της αγάπης του.

-Ο οίκτος ταιριάζει στους αδύνατους.

-Μήπως είμαι ένας τρελλός που είναι ευχαριστημένος να μένει μόνος
κι από τα φαντάσματα της μοναξιάς του, να πλάθει μια σύντροφο και
μια σύζηγο για την ψυχή του.

-Ο άνθρωπος είναι σαν τον αφρό της θάλλασας που επιπλέει στην
επιφάνεια του νερού. Οταν φυσάει ο άνεμος, εξαφανίζεται, σαν ποτέ
να μην υπήρχε.
Έτσι κι ο θάνατος σβήνει τις ζωές μας.

Nowadays (from my old blog)

Do I have to explain how is our world nowadays?
I don't have to. Its very obvious. It hurts my soul.
The lack of the presence of God in people lives caused the chaos.
And why? Because if they don't know what LOVE is, then they will
probably (due to selfishness) pretend that they do know how and then
they are going to steal, lie, hurt people with their actions and so many other
things. And all of that, cause God can't live inside a selfish person! Then
probably that person is gonna tell God, "hey! You know? This is MY heart, go
away!!" Just like that!

A selfish person never cares about anyone else except himself! So therefore, his
going to do actions only about him and not to help other people! And the worst part
is that they don't feel appreciation for anything, cause they can't accept that
someone else helped them or advised them because they consider that they know
everything and some even thing that they are smarter than God!! Omg stupid little
ignorant!

They are so blind that they can even fell into a hole just to prove others that there isn't
a hole! You might go to a place where one of them is there. And you are going to start a
conversation about yesterdays match. You are going to describe a goal and how good was it.
Everyone is going to agree with you, but you are going to hear a voice from back there
denying all of your friends and trying to show that his smarter than all the other people
by saying "NO that wasn't a nice goal, the ball accidentally hit the players leg and then
the other players head!" And he will try to show to you how smarter he is from everyone,
showing at the same time his endless stupidity!!!

These people also abuse their children just to hide their low self esteem and to prove
their superiority over someone weaker and unprotected! They do the same thing
to their wives etc.
Eventually when they realize that they are just nothing and they have no
personality, they eventually become alcoholics, gamblers etc.

When we deny the existence of God, is like we deny the existence of Life. Is we like we
are dead or that we don't need someone to be stronger and smarter than we do.
And all of this comes from our fears. Cause we afraid to meet the Light, the Life, the Love.
We learned to hide behind our insecurities and actions cause we have a problem with our
consciousness. And because He is Consciousness we are afraid to be judged for our actions!

God is not some kind of punisher! He is Love! He wants us to feel His Love.
But we don't allow His Love to come to us. Cause we feel fear. And fear is a blockage
for love.

We don't know what is best for us and at the same time we can't accept God's help to our lives!
We think that He is going to take some wrong decisions about our lives! How stupid can we be?
The Creator of this Magical World is smarter than us just because we can't even create a flower!

Let you self and life to His hands and He will not let you down. Just love Him as He does.
Love one another cause in your friends face you see God and at Gods face you see your friend.

Share your food with a homeless even if I you don't have more left and you will see that you wont get hungry.

Give money to someone that needs them even if its the last and you will wont go broke.

Give LOVE and expect nothing in return. Just give and enjoy the smile of your friend
or stranger. This is what we get in return.

Lets create a better world for us.
Lets love every moment of our lives and use it to help others.
Lets appreciate God and His Glory!
Lets hold our hands together and move towards to the New World.
A world full of LOVE and HARMONY!

Namaste!

Indigo Pride (from my old blog)

Its been a long time to write my thoughts in this little blog.
And I am pretty sure that only few people are going to read this....

These days, loneliness is getting stronger for us, the indigo... You know X-mas is near, humans
are gathering to celebrate, showing their "love" with presents, wishes etc. As we know, those actions of "love" from humans are also fake as all the rest. Because they simply don't know what love and respect is. And why? Because they don't know! Simple as that. Example. I 've seen "Christian" families with one son or daughter and guess what! Especially these days, they buy unbelievable amounts of presents (clothes, toys, chocolates that at the end become food for the dogs etc) for them.... and only for them.

Because I couldn't stand that irony , I went and talked to them. I said "If you want to call yourself "Christians" or at least humans, take your boy or girl, buy some presents but not for them and go to an orphanage and teach your kid to GIVE to these children and no to TAKE only. You know what they did? Nothing.... And the result. Selfish children, that they don't appreciate, they don't respect and even if you ask them for a broken toy they will deny you that and also with no good attitude. These are the human "seeds" as I like to call them.

I would like to share with you a little incident I had lately. I met one of these children the other day and he was holding 11 small balls that someone gave him. And I said to him. That's nice my little friend, are you going to share those with your friends? (How stupid I am to ask such a question) And you know what he replied? No, this is for my dog, this is for my other dog and the rest for me.....
I will not comment on that cause its not his fault only, but the most "weight" goes at his "Christian" parents, who are fastening, they go to church and they pretend that they are good people. Bullshit! You know what Jesus said when he met the Pharisees ?
"But woe to you, scribes and Pharisees, hypocrites! For you shut up the kingdom of heaven against men; for you neither go in yourselves, nor do you allow those who are entering to go in."

Anyway....

That's why we feel that inner pride. Because we know what love and respect is. We know what we have to do and when. We know how to share our last piece of bread with someone as Jesus said, we know that if we have 2 we must give the one no matter what that is.
We feel that pride but we are humble. We are humble simply because our superiority over mankind its just a light into the darkness that other must follow.

And we feel lonely because we are. Even when we are surrounded by millions of humans, and even when we participate (with our body only) to their celebrations, we feel more lonely.
Not because we are only different but because our thoughts, our minds, our hearts, what we believe are. And the worst? We cant share our thoughts with anyone, we cant talk as we would like and express our selves. We just stare at the skies, at the stars, waiting to go back home, where the Truth lives for ever and ever. Where Love lives. Where are home is....

The pride of the Indigo Race, is like a boiling "ready to explode" volcano. Cause we had enough of all these lies and fake. We had enough of all those "smart", "intelligent" human beings that they thing they know everything when they know... NOTHING!!!!

Not all of them are like these but... the most are. Cause it cant be a coincidence, that for 13 years that I am teaching and searching among all these people, I found only one!! (indigo are excepted)

We love our loneliness cause its that which makes us unique and special. Even if it hurts sometimes it reminds us of our superiority, the pride and the knowledge that we carried in this world.

The only thing we can do, is to concentrate our thoughts on all the other indigo (even if they are few) in this world and remind of our selves that you are not alone....

I want to wish to my Indigo friends the best. Strength, patience, courage, health and prosperity. And one advise that comes from Jesus. If you talk or teach or guide, after the first and second time, if they don't listen, don't waste your time, just go away.

Merry Christmas to all of you my angels and may the warmth of the love of the newborn Jesus brings happiness into your hearts!

"Indigo Prosperous Aenaous"

Θυμήσου ποιός πραγματικά είσαι....

Μέσα από την καθημερινότητα, έχουμε πια απομακρυνθεί εντελώς από τον αληθινό μας Εαυτό, από τον "μικρόκοσμο", το καθρέφτισμα του Σύμπαντος και έχουμε πλέον οδηγηθεί στο να πιστεύουμε πως είμαστε το μυαλό, πως είμαστε το κορμί. Πως είμαστε αυτή ή όμορφη όμως παράλληλα φθαρτή δημιουργία που ανήκει στον κόσμο της ψευδαίσθησης. Έχουμε προσκολληθεί σε κάτι που έχει ημερομηνία λήξης και έτσι η ιδεολογία μας,  οι συνήθειες και τα πιστεύω μας έχουν διαμορφωθεί με την ίδια πρόσχαρη μορφή ενέργειας. Έτσι αυτό που έλκουμαι στην ζωή μας είναι ανούσιο, ενω παράλληλα το Σύμπαν μας ικετεύει να δεχτούμε τις ευλογίες του και να θυμηθούμε πως είμαστε Θεοί, έστω κατά χάρη!
Το μόνο που χρειάζεται είναι απλά μια στιγμή ηρεμίας. Απόλυτης υσηχίας. Να μιμηθούμε αυτό που πραγματικά είμαστε. Μια μικρογραφία του Σύμπαντος. Η έκφραση της Δημιουργίας.
Σταματήστε για ένα λεπτό το μυαλό.
Σφίξτε τα χέρια πάνω στην καρδιά σας και νιώστε ευγνωμοσύνη για τον αέρα που αναπνέετε, για την μουσική της Δημιουργίας που ασταμάτητα γλυκαίνει τα αυτιά του Εαυτού.
Σχηματίστε ενα χαμόγελο στα χείλη, κλείστε τα μάτια και γύρτε το κεφάλι απαλά προς τον ώμο σας και πάρτε μια πολύ βαθιά αναπνοή που θα αγγίξει το πιο βαθύ σημείο της Ύπαρξης σας.
Επαναλάβετε μετά από μένα.
"Δεν είμαι το μυαλό. Δεν είμαι το κορμί."
"Δεν είμαι το μυαλό. Δεν είμαι το κορμί....."

Πώς ν’ αποκτήσετε ανοσία απέναντι στην έλξη βλαβερής σκέψης

Το πρώτο πράγμα που έχετε να κάνετε είναι ν’ αρχίσετε να διώχνετε από μέσα σας το Φόβο και την Αγωνία. Οι σκέψεις φόβου είναι η αιτία μεγάλου μέρους από την ανθρώπινη δυστυχία κι ενός πλήθους αποτυχιών. Θα σας έχουν πει αυτό το πράγμα ίσως πολλές φορές και το έχω επαναλάβει κι εδώ, αρκετά. αλλά δε θα κουραστώ να σας το ξαναλέω. Ο φόβος είναι μια συνήθεια του πνεύματος που έχει κολλήσει πάνω μας από τις αρνητικές σκέψεις της ανθρώπινης φυλής. Αλλ’ απ’ αυτές τις σκέψεις μπορούμε ν' απελευθερωθούμε με την ατομική προσπάθεια και με την επιμονή μας.
Η ισχυρή προσδοκία είναι ένας πολύ δυνατός μαγνήτης. Το άτομο με την ισχυρή, όλο εμπιστοσύνη επιθυμία προσελκύει κοντά του τα πράγματα που είναι καλύτερα προορισμένα να τον βοηθήσουν - άτομα, πράγματα περιστάσεις, περίγυρο. Αν όλ’ αυτά τα επιθυμεί με πολλή ελπίδα, μ' εμπιστοσύνη, με πίστη και ηρεμία, τελικά θα τ' αποκτήσει. Κι είναι το ίδιο αληθινό πως όποιος Φοβάται γενικά κάτι καταφέρνει να βάλει σε λειτουργία δυνάμεις που θα πραγματοποιήσουν ακριβώς αυτό που φοβάται ότι θα του συμβεί. Δεν το καταλαβαίνετε ότι ο Άνθρωπος που Φοβάται, στην πραγματικότητα περιμένει αυτό που φοβάται, και στα μάτια του Νόμου κάτι τέτοιο είναι το ίδιο σαν πραγματικά να το προσδοκά ή να το επιθυμεί; Ο Νόμος αυτός λειτουργεί και στις δύο περιπτώσεις - η βασική αρχή είναι η ίδια.

Ο καλύτερος τρόπος για να κατανικήσετε τη συνήθεια του Φόβου, είναι να υιοθετήσετε την πνευματική στάση του Θάρρους, ακριβώς όπως ο καλύτερος τρόπος για ν απαλλαγείτε από το σκοτάδι, είναι ν’ ανάψετε το φως. Είναι απώλεια χρόνου να καταπολεμούμε μια συνήθεια αρνητικής σκέψης με το ν' αναγνωρίζουμε τη δύναμη της και να προσπαθούμε ν' αρνηθούμε την ύπαρξή της κοπιάζοντας εξαιρετικά. Η καλύτερη, η πιο σίγουρη, η πιο εύκολη κι η πιο γρήγορη μέθοδος είναι να υιοθετούμε την ύπαρξη της θετικής σκέψης που επιθυμούμε στη θέση της αρνητικής. Και με το να επιμένουμε σταθερά στη θετική σκέψη, την αναγκάζουμε να εκδηλωθεί μέσα στην αντικειμενική πραγματικότητα.
Γι’ αυτό αντί να επαναλαμβάνετε μέσα σας «Δε φοβάμαι» καλύτερα να λέτε τολμηρά «Είμαι γεμάτος Θάρρος». «Είμαι θαρραλέος». Πρέπει να βεβαιώνετε ότι «Δεν υπάρχει τίποτα που να φοβάμαι», πράγμα που αν κι έχει μέσα του ένα χαρακτήρα άρνησης, απλά αρνείται την πραγματικότητα του αντικείμενου που προκαλεί το φόβο. μάλλον, παρά να παραδεχόσαστε τον ίδιο το φόβο κι ύστερα να τον αρνιόσαστε.
Για να κατανικήσει κανένας το φόβο, θα πρέπει να διατηρείται σταθερά στην πνευματική στάση του Θάρρους. Θα πρέπει να σκέφτεται το Θάρρος, να λέει το Θάρρος, να δρα σύμφωνα με το Θάρρος. Θα πρέπει να διατηρεί τη διανοητική εικόνα του Θάρρους μπροστά του όλο τον καιρό, μέχρι που να καταστεί η φυσιολογική του πνευματική στάση. Να διατηρείτε αυτό το ιδανικό σταθερά μπροστά σας - όποιο ιδανικό κι αν έχετε - και τότε θα δείτε προοδευτικά να ωριμάζει η επίτευξή του, το ίδιο ιδανικό θα καταστεί έκδηλο.
Αφήστε τη λέξη «Θάρρος» να βυθιστεί βαθιά στο πνεύμα σας κι ύστερα κρατήστε την σταθερά εκεί μέχρι που το πνεύμα να την προσδέσει πάνω του. Σκεφτείτε τον εαυτό σας σαν θαρραλέο - δείτε τον εαυτό σας σαν να δρα με Θάρρος στις δύσκολες περιστάσεις. Συνειδητοποιείστε ότι δεν υπάρχει τίποτα που να φοβόσαστε, ότι η Αγωνία κι ο Φόβος δε βοήθησαν ποτέ κανέναν κι ούτε που θα βοηθήσουν. Συνειδητοποιείστε ότι ο Φόβος παραλύει την προσπάθεια, κι ότι το Θάρρος προωθεί τη δραστηριότητα.
Ο όλος εμπιστοσύνη, ατρόμητος και γεμάτος προσδοκίες άνθρωπος του «Μπορώ και θέλω», είναι ένας ισχυρός μαγνήτης. Προσελκύει πάνω του ακριβώς αυτά που χρειάζεται για να πετύχει στη ζωή. Τα πράγματα μοιάζουν να 'ρχονται όπως τα θέλει, κι οι άνθρωποι λένε ότι αυτός είναι «τυχερός». Ανοησίες! Η «τύχη» δεν έχει καμιά σχέση μ' αυτό. Όλα είναι Πνευματική Στάση. Κι η Πνευματική Στάση του ανθρώπου που ανήκει στην κατηγορία του «Δεν μπορώ», ή του «Φοβάμαι», καθορίζει το ίδιο το μέτρο και της δικής του επιτυχίας. Δεν υπάρχει κανένα μυστήριο γύρω απ' αυτό. Δεν έχετε παρά να κοιτάξετε γύρω σας, για να συνειδητοποιήσετε την αλήθεια αυτών που σας λέω. Γνωρίσατε ποτέ κανένα πετυχημένο άνθρωπο που να μην έχει τη σκέψη του «Μπορώ και Θέλω», ισχυρή μέσα του; Γιατί επικρατούν όλοι αυτοί πάνω στον άνθρωπο με τη νοοτροπία του «Δεν μπορώ», που ίσως και να έχει περισσότερες ικανότητες; Η πρώτη διανοητική στάση φέρνει στην επιφάνεια υπολανθάνοντα προτερήματα, καθώς και προσελκύει τη βοήθεια από τα έξω. Ενώ η δεύτερη διανοητική στάση όχι μόνο προσελκύει άλλα άτομα του «Δεν μπορώ», αλλά ακόμη εμποδίζει και τις ικανότητες του ίδιου του ατόμου να εμφανιστούν. Έχω αποδείξει την ορθότητα αυτών των απόψεων. Το ίδιο έχουν κάνει και πολλοί άλλοι, ενώ ο αριθμός των ανθρώπων που ξέρουν απ αυτά τα πράγματα συνέχεια μεγαλώνει.
Μη σπαταλάτε τη Δύναμη της Σκέψης σας, αλλά να τη χρησιμοποιείτε προς όφελος σας. Σταματείστε να προσελκύετε πάνω σας την αποτυχία, τη δυστυχία, τη δυσαρμονία, τη θλίψη. Αρχίστε τώρα στέλνοντας προς τα έξω ένα ρεύμα φωτεινής, θετικής, ευτυχισμένης σκέψης. Φροντίστε έτσι ώστε η σκέψη που επικρατεί μέσα σας να είναι αυτή του «Θέλω και Μπορώ», να σκέφτεστε: «Θέλω και Μπορώ». Να ονειρεύεστε: «Θέλω και Μπορώ». Να λέτε: «Θέλω και Μπορώ», και να δράτε σύμφωνα με το «Θέλω και Μπορώ». Να ζείτε γενικά στο επίπεδο του «Θέλω και Μπορώ» και πριν καλά - καλά το καταλάβετε, θα νιώσετε τις νέες δονήσεις να εκδηλώνονται από μόνες τους σε δράση. Θα τις δείτε να φέρνουν αποτελέσματα. Θα συνειδητοποιήσετε τη νέα άποψη. Θα καταλάβετε πως αυτό που σας ανήκει έρχεται σε σας. Θα νιώθετε καλύτερα, θα δράτε καλύτερα, θα βλέπετε καλύτερα, ΘΑ ΕΙΣΑΣΤΕ καλύτερα, με κάθε τρόπο, από τη στιγμή που θα ενωθείτε με τη στρατιά των ανθρώπων του «Θέλω και Μπορώ».
Ο Φόβος είναι αυτός που γεννά την Αγωνία, το Μίσος τη Ζήλεια, την Κακία, το Θυμό, τη Δυσαρέσκεια, την Αποτυχία κι όλα τα υπόλοιπα. Ο άνθρωπος που θ απαλλαγεί από το Φόβο, θ ανακαλύψει ότι όλα τ άλλα άσχημα που είχε μέσα του θα εξαφανιστούν. Ο μόνος τρόπος να είσαστε ελεύθεροι είναι ν απαλλαγείτε από το Φόβο. Ξεριζώστε τον από μέσα σας. Θεωρώ την κατανίκηση του Φόβου σαν το πιο σημαντικό βήμα που πρέπει να πάρουν αυτοί που θέλουν να κυριαρχήσουν πάνω στην εφαρμογή της Δύναμης της Σκέψης. Όσον καιρό ο Φόβος σάς δυναστεύει, δεν είσαστε σε κατάσταση να προοδεύσετε μέσα στην περιοχή της Σκέψης και πρέπει να επιμείνω σχετικά με το ότι είναι ανάγκη ν' αρχίσετε αμέσως το έργο της απαλλαγής σας απ' αυτό το εμπόδιο. ΜΠΟΡΕΙΤΕ να το κάνετε, αν μόνο το επιχειρήσετε με θέρμη. Κι όταν θα απαλλαγείτε απ αυτό το απαίσιο πράγμα, η ζωή θα σας φαίνεται ολότελα διαφορετική - θα νιώθετε πιο ευτυχισμένοι, πιο ελεύθεροι, πιο ισχυροί, πιο θετικοί, και πιο πετυχημένοι στο καθετί που θα επιχειρείτε στη Ζωή.
Αρχίστε σήμερα, βάλτε καλά στο μυαλό σας ότι αυτός ο παρείσακτος πρέπει να ΦΥΓΕΙ - μην κάνετε κανένα συμβιβασμό μαζί του, αλλά να επιμένετε σε μιαν απόλυτη παράδοση από μέρους του. Θ ανακαλύψετε ότι στην αρχή αυτή η προσπάθεια είναι δύσκολη, αλλά την κάθε φορά που του αντιτάσσεστε, ο Φόβος θα εξασθενεί όλο και περισσότερο, ενώ εσείς θα γίνεστε πιο δυνατοί. Σταματείστε να τον τρέφετε - αφήστε τον να πεθάνει της πείνας. Δεν μπορεί να ζήσει μέσα σε μιαν ατμόσφαιρα σκέψης, όπου τον περιφρονούν. Έτσι αρχίστε να γεμίζετε το μυαλό σας με καλές, ισχυρές, δίχως Φόβο σκέψεις. Φροντίστε να σκέφτεστε συνέχεια ότι δε φοβόσαστε τίποτα, κι ο Φόβος θα πεθάνει από μόνος του. Το να μη φοβάστε είναι κάτι θετικό - ο Φόβος είναι αρνητικός και μπορείτε να είστε σίγουροι ότι το θετικό τελικά θα επικρατήσει.
Όσον καιρό ο Φόβος βρίσκεται τριγύρω, με τα «αλλά» του τα «αν», τα «υποθέτω», «φοβάμαι», «δεν μπορώ», «τι θα γίνει αν», και όλα τα υπόλοιπα των δειλών υποβολών του, δε θα μπορείτε να χρησιμοποιείτε τη Δύναμη της Σκέψης σας προς το καλύτερο όφελος σας.
Από τη στιγμή που θα τον βγάλετε από τη μέση, ο δρόμος σας θα είναι ξεκάθαρος κι όλα θα σας βοηθούν στην πορεία σας. Ο φόβος είναι σαν τον Ιωνά! Ρίξτε τον στη θάλασσα! (Η φάλαινα που θα τον καταπιεί θα έχει όλη τη συμπάθειά μου)!
Σας συμβουλεύω ν' αρχίσετε να κάνετε μερικά πράγματα που νιώθετε ότι θα μπορούσατε να κάνετε αν δε φοβόσασταν να προσπαθήσετε. Αρχίστε να εργάζεστε για να κάνετε αυτά τα πράγματα, βεβαιώνοντας το «Θάρρος» σας συνέχεια, και θα εκπλαγείτε όταν δείτε πόσο η αλλαγμένη αυτή διανοητική σας στάση θα διώξει μακριά τα εμπόδια από το δρόμο σας, και θα κάνει τα πράγματα πολύ πιο ευκολότερα απ όσο νομίζατε. Οι ασκήσεις αυτού του είδους θα σας αναπτύξουν θαυμάσια και θα ανταμειφθείτε πολύ από το αποτέλεσμα μιας μικρής πρακτικής μέσα σ αυτά τα πλαίσια.
Υπάρχουν πολλά πράγματα μπροστά σας, που περιμένουν να υλοποιηθούν και που μπορείτε να τα πετύχετε, μονάχα αν απαλλαγείτε από το ζυγό του Φόβου. Μονάχα αν αρνηθείτε ν αποδεχθείτε τη φυλετική υποβολή κι αν τολμηρά βεβαιώσετε το «Εγώ» και τη δύναμή του. Κι ο καλύτερος τρόπος για να κατανικήσετε το Φόβο, είναι να επικυρώσετε το «Θάρρος» και να σταματήσετε να τον σκέφτεστε. Μ’ αυτό το σχέδιο θα εκπαιδεύσετε το μυαλό σας σε νέες συνήθειες σκέψης, ξεριζώνοντας έτσι τις παλιές συνήθειες σκέψης που σας τραβούσαν προς το βυθό. και σας κρατούσαν πίσω. Πάρτε τη λέξη «Θάρρος» μαζί σας, σαν μια λέξη - κλειδί κι εκδηλώστε την στην πράξη.
Να θυμόσαστε ότι το μόνο πράγμα που έχετε να φοβάστε είναι ο Φόβος. Και, ε, ναι, μη φοβόσαστε το Φόβο, γιατί είναι ένας δειλός τύπος το πολύ - πολύ, που θα το βάλει στα πόδια μόλις του σηκώσετε το κεφάλι.

Η Δόνηση της Σκέψης και ο Νόμος της Έλξης – William Atkinson

ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ

Τι συμβαίνει με τους τυχερούς; Μεροληπτεί η τύχη και τους κάνει τα χατίρια ή έχουν καλό κάρμα; Σήμερα η μεταφυσική συναντά τη φυσική και τις επιστήμες της συμπεριφοράς και της ψυχολογίας και μας καλούν να πάμε στα παρασκήνια, εκεί όπου γυρίζουν τα γρανάζια αυτού που ονομάζουμε πεπρωμένο, τύχη ή ατυχία. Μας αποκαλύπτονται έτσι μερικά καίρια μυστικά που κάνουν τις ευχές να πραγματοποιούνται ή να παρεμποδίζονται.

Πόσες πιθανότητες έχουμε να πιάσουν οι ευχές μας ; Υπάρχει κάποιο μυστικό; Η αλήθεια είναι πως σε μερικούς ανθρώπους η τύχη δείχνει να μεροληπτεί κάνοντάς τους χάρες. Η ζωή τους κυλά αρκετά αβίαστα, οι δυσκολίες τους είναι σπανιότερες και ηπιότερες και οι ευτυχείς συγκυρίες συνωστίζονται στην πόρτα τους μαζί με τις ευκαιρίες . Είναι απλώς τυχεροί ή έχουν καλό κάρμα; Ε λοιπόν είτε το ξέρουν είτε όχι οι άνθρωποι που καταφέρνουν να υλοποιούνται οι ευχές τους έχουν πετύχει να συμβαδίσουν με μεγάλους συμπαντικούς νόμους κάνοντάς τους συμμάχους. Κάποτε τέτοιες καταστάσεις αποδίδονταν σε μαγικές επενέργειες. Όμως η επιστήμη έχει τις δικές της απαντήσεις.

Τα νεογέννητα ποντικάκια αποκαλύπτουν

Ένα από αυτά τα μυστικά το αποκάλυψε ένα πείραμα με νεογέννητα ποντικάκια. Οι επιστήμονες πήραν δυο ομάδες από ποντίκια και ακινητοποίησαν το κεφάλι τους έτσι ώστε η μία ομάδα να βλέπει μόνο οριζόντιες γραμμές και η άλλη μόνο κάθετες. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ο εγκέφαλός τους να εκπαιδευτεί ανάλογα και να προσαρμοστεί σε τέτοιο βαθμό ώστε όταν αργότερα τα ελευθέρωσαν επιβεβαιώθηκε ότι πράγματι δυσκολεύονταν να προσαρμοστούν στο περιβάλλον και να δουν τον κόσμο πλήρη και με οριζόντιες και με κάθετες επιφάνειες . Τα ποντίκια που είχαν μάθει να μην «αναγνωρίζουν» τις οριζόντιες γραμμές σκουντουφλούσαν επάνω στις γωνίες των τοίχων, στα πόδια των τραπεζιών και σε οτιδήποτε κάθετο ενώ εκείνα που ήταν «τυφλά» στις οριζόντιες κουτουλούσαν πάνω στα σκαλοπάτια ή δεν μπορούσαν να διαβούν ένα οριζόντιο εμπόδιο γιατί δεν το «έβλεπαν». Οι επιστήμονες του πρώην σοβιετικού στρατού που πραγματοποίησαν τα πειράματα κατέληξαν στο συμπέρασμα πως κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τους ανθρώπους. Έχοντας μάθει να σκεφτόμαστε με συγκεκριμένους τρόπους αυτοπεριοριζόμαστε και γινόμαστε «τυφλοί» σε ευκαιρίες ή εμπόδια που υπάρχουν μπροστά μας αντίθετα από άλλους που έχουν επιτρέψει στο νου τους να ανοίξει προς νέες δυνατότητες. Οι ατυχίες μας , οι ευχές μας που δεν καταφέρνουν να υλοποιηθούν, οφείλονται στο ότι μη μπορώντας να τα δούμε σκουντουφλάμε κι εμείς σε «συμπαντικά σκαλοπάτια» ενώ αντίθετα εκείνοι που τα βλέπουν, τα ανεβαίνουν. Το μόνο στο οποίο διαφέρουν είναι ότι έχουν επιτρέψει στο νου τους να κινείται σε περισσότερο εύρος. Οι εφευρέτες για παράδειγμα κι όλοι όσοι κάνουν νέες ανακαλύψεις έχουν βγει έξω από τον τρόπο σκέψης των πολλών, τον συμβατικό.

Φαίνεται λοιπόν πως το σχέδιο του πεπρωμένου μας και η υλοποίηση των ευχών μας είναι συνδυασμός δυο παραμέτρων: του συμπαντικού σχεδίου και των συμπαντικών νόμων. Για το πρώτο δεν μπορούμε να ξέρουμε πολλά. Για τους συμπαντικούς νόμους ευτυχώς γνωρίζουμε περισσότερα. Έτσι εκείνοι που έχουν εμβαθύνει στα μυστικά τους μας ενθαρρύνουν λέγοντας πως ακόμα κι αν τα πράγματα δεν φαίνονται να είναι ρόδινα στο παρόν μας μπορούμε να χαράξουμε ένα νέο δρόμο ζωής αξιοποιώντας 3 από τους σημαντικότερους συμπαντικούς νόμους. Για να έλξουμε λοιπόν αυτό που επιθυμούμε θα πρέπει να ενεργοποιήσουμε το νόμο της Απελευθέρωσης, το νόμο της Εκτίμησης και το νόμο της Έλξης.

Ο Νόμος της Απελευθέρωσης: Ξεριζώστε τα αγριόχορτα

Το πρώτο και το σημαντικότερο βήμα είναι να αλλάξουμε τρόπο σκέψης. Γι αυτό και ο πρώτος σύμμαχός μας είναι ο Νόμος της Απελευθέρωσης. Αν δεν ξεκόψουμε από τις παλιές «κακές παρέες» του νου που δεν είχαν χώρο για το θαύμα, για την αυτοπεποίθηση και την επιτυχία δεν μπορούμε να προσελκύσουμε αυτές τις ποιότητες στη ζωή μας. Με λίγα λόγια χρειάζεται να απελευθερωθούμε από τα αρνητικά πρότυπα σκέψης και να αποκοπούμε από την ενεργειακή δέσμευση σε καταστάσεις που δεν επιθυμούμε πια. Είτε πρόκειται για μια συνήθεια που θέλουμε να κόψουμε, είτε για μια σχέση που θέλουμε να διακόψουμε, είτε για μια δουλειά που δεν μας κάνει πια είναι αναγκαίο πριν αναζητήσουμε κάτι καινούργιο να απαλλαγούμε από ό,τι δεν θέλουμε πια. Πρώτα πρέπει να βγούμε από την προηγούμενη δομή για να μας ελκύσει μια νέα, συμβουλεύει η φυσική. « Από τι θέλω να απαλλαγώ;» Όσο πιο συγκεκριμένη και ξεκάθαρη η απάντηση σε αυτό το ερώτημα τόσο πιο ξεκάθαρος θα είναι και ο στόχος μας. Στην ουσία αυτό από το οποίο θέλουμε να απαλλαγούμε είναι το εμπόδιο. Στέκεται ανάμεσα σε εμάς και σε αυτό που θέλουμε πραγματικά. Μας δένει με αόρατα αλλά υπαρκτά ενεργειακά νήματα. Αυτά ακριβώς που μας ενθαρρύνουν κάποιες εσωτερικές παραδόσεις να κόψουμε. Αν λ.χ. η ευχή μας είναι να αποκτήσουμε περισσότερη αυτοπεποίθηση θα πρέπει να κόψουμε πρώτα τους δεσμούς μας με την χαμηλή αυτοεκτίμηση. Φανταστείτε την σαν μια οντότητα από την οποία εκφύονται ενεργειακά νήματα που σας έχουν τυλίξει. Με τη δύναμη της απόφασής σας και με μια πράξη θέλησης πείτε μέσα σας «κόβω αυτά τα ενεργειακά δεσμά από τον εαυτό μου με πρόθεση να απελευθερωθώ από τη χαμηλή αυτοεκτίμηση» οραματιζόμενοι ταυτόχρονα ότι κόβετε ή καίτε αυτά τα ενεργειακά νήματα που σας δέσμευαν και σας κρατούσαν αιχμάλωτους σε μια συγκεκριμένη περιοριστική κατάσταση.

Από τους Σπόρους των Ευχών στα Δέντρα της Επίτευξης

Οι ευχές που πραγματοποιούνται είναι σπόροι που βλάστησαν και κάρπισαν. Αυτοί οι σπόροι δεν θα είχαν πιάσει ποτέ αν είχαν πέσει σε ένα χέρσο χωράφι γεμάτο αγριόχορτα. Γι αυτό ο Νόμος της Απελευθέρωσης είναι ο πρώτος που χρειάζεται να κινητοποιήσουμε επειδή με τη βοήθειά του θα δημιουργήσουμε τις κατάλληλες συνθήκες, εκείνες που μετατρέπουν τους σπόρους των ευχών σε δέντρα επίτευξης. Θα χρειαστεί λοιπόν να καθαρίσουμε το χωράφι του νου μας από τα αγριόχορτα των χρόνιων περιοριστικών πεποιθήσεων που σαμποτάρουν κάθε απόπειρα χαράς. Αυτό που θα πρέπει να αναζητήσουμε είναι οι αποθαρρυντικοί μηχανισμοί μέσα μας. Όλοι μας έχουμε υποστεί ένα είδος νοητικού προγραμματισμού από τότε που είμαστε παιδιά. Έχουμε πεποιθήσεις που προέρχονται από πράγματα που μας είπαν οι άλλοι κι εμείς τα πιστέψαμε. Όμως, οι πεποιθήσεις μας παράγουν τις σκέψεις μας και τον τρόπο που αντιδράμε καθώς και τα συναισθήματα που νιώθουμε. Χρησιμοποιώντας το Νόμο της Απελευθέρωσης μπορούμε να αναπρογραμματίσουμε τον εαυτό μας μεταβάλλοντας τον τρόπο που σκεφτόμαστε και τα συναισθήματά μας και έτσι να αλλάξουμε τη ζωή μας προς το καλύτερο. Για παράδειγμα καθώς μεγαλώναμε ακούγαμε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο « είσαι λάθος» ή «δεν θα καταφέρεις ποτέ τίποτα» «παραείσαι ευαίσθητη και συναισθηματική» «είσαι πολύ κλαψιάρα» κλπ Έτσι δημιουργήσαμε μια εικόνα για τον εαυτό μας που παρεμβαίνει ανάμεσα σε μας και το δικαίωμά μας στη χαρά και την πληρότητα. Για να ξεριζώσουμε αυτά τα αγριόχορτα από το νου μας θα ήταν χρήσιμο να κάνουμε 3 βήματα.

Τα Τρία Βήματα
Καταγράψτε όλους τους αρνητικούς χαρακτηρισμούς που ακούσατε να σας λένε όταν είσαστε μικρή. Αν δεν μπορείτε να θυμηθείτε και πολλά τότε καταγράψτε τις φράσεις που σας κάνουν να αισθάνεστε δυσάρεστα όταν τις ακούτε σήμερα.
Τώρα γράψτε πώς πιστεύετε ότι σας επηρέασε κάθε ένας από αυτούς τους χαρακτηρισμούς. Πώς επέδρασε στη στάση σας προς τη ζωή. Κοιτάξτε αυτά που σημειώσατε και συνειδητοποιήστε ότι αντιπροσωπεύουν μόνο ό,τι σας είπαν κι όχι ό,τι είστε πραγματικά. Αυτές οι φράσεις είναι μόνο στο νου σας. Ωστόσο, συνεχίζουν να σας επηρεάζουν επειδή όπου πάει η σκέψη πηγαίνει και η ενέργειά σας.
Σταθείτε μπροστά σε έναν καθρέφτη βάλτε το χέρι στην καρδιά και πείτε «ό,τι άκουσα να μου λένε ότι είμαι δεν είναι απαραίτητα αληθινό. Σήμερα, τώρα επιλέγω ένα νέο τρόπο που ενισχύει τη χαρά και την επιτυχία μου». Ολοκληρώστε αυτό το μικρό τελετουργικό ξαναγράφοντας τους χαρακτηρισμούς που ακούσατε ως παιδί αντικαθιστώντας τις αρνητικές λέξεις με άλλες που αισθάνεστε ότι μπορεί να είναι πιο βοηθητικές για σας, για παράδειγμα « Είμαι επαρκής» « Υπάρχει κάτι επιτυχημένο ή εύστοχο σε ό,τι κάνω» , « Τα συναισθήματά μου είναι ένα πολύτιμο κομμάτι της ζωής μου» « Το κλάμα μου με βοηθά να συνειδητοποιώ ότι κάτι δεν πάει καλά». Με λίγη υπομονή και μεθοδικότητα θα καταφέρετε οπωσδήποτε να δημιουργήσετε την κατάλληλη υποδομή στο νου σας για να φυτέψετε τις ευχές σας σε γόνιμο έδαφος.

Ο Νόμος της εκτίμησης: το πλουσιότερο λίπασμα

Ο δεύτερος μεγάλος νόμος που οδηγεί στην εκπλήρωση σχετίζεται με την ικανότητά μας να διακρίνουμε και να αναγνωρίζουμε την σημασία όσων ήδη λειτουργούν καλά στη ζωή μας. Μπορεί να γκρινιάζουμε για ό,τι πάει στραβά, ό,τι δεν έχουμε, ό,τι δεν μπορούμε όμως αν ρίξετε μια έντιμη ματιά στην καθημερινότητα θα διαπιστώσετε πως έχουμε πολύ περισσότερους λόγους να αισθανόμαστε τυχερές και ευνοημένες αν συνειδητοποιήσουμε την αξία όλων αυτών που θεωρούμε δεδομένα. Σκεφτείτε λ.χ. πώς θα ήταν η ζωή μας αν ξαφνικά ανοίγαμε τη βρύση και δεν είχαμε τρεχούμενο νερό. Αν αντί για τους θορύβους από την κίνηση στην πόλη ακούγαμε βόμβες να σφυρίζουν πέφτοντας. Αν θα έπρεπε να υφαίνουμε μόνες μας τα ρούχα μας ή να τα πλένουμε στο ποτάμι. Αν κάποιοι σημαντικοί άνθρωποι έλειπαν ξαφνικά από τη ζωή μας. Σπάνια σκεφτόμαστε αυτά τα ενδεχόμενα με αποτέλεσμα να μη συνειδητοποιούμε πόσες ευλογίες έχουμε στη ζωή μας. Ακόμα όμως κι αυτά που αποτελούν πηγή προβλημάτων εμπεριέχουν πάντα σημαντικά πλεονεκτήματα. Το μυστικό είναι να εστιάσουμε το νου μας σ’ αυτά αντί να τον εστιάζουμε στο πρόβλημα. Τότε τα πάντα μεταμορφώνονται. Ό,τι μοιάζει ατυχία και στέρηση μετατρέπεται κυριολεκτικά σε εύνοια της τύχης αν το κοιτάξουμε από άλλη οπτική γωνία. Κάθε κατάσταση έχει τα δυνατά και τα αδύναμα σημεία της. Το ζήτημα είναι σε ποια πλευρά συγκεντρώνουμε το νου μας. Πριν λίγο καιρό κυκλοφορούσε στο διαδύκτιο ένα σχετικό ηλεκτρονικό μήνυμα εξαιρετικά διαφωτιστικό. « Ίσως γκρινιάζεις επειδή δεν βρίσκεις χώρο στάθμευσης αλλά αυτό σημαίνει ότι έχεις αυτοκίνητο. Ίσως θύμωσες με όσα πρέπει να πληρώσεις στην εφορία σκέψου όμως ότι έχεις εισοδήματα άξια προς φορολόγηση. Ίσως δεν σου αρέσουν τα πόδια σου σκέψου όμως ότι έχεις πόδια. Ίσως καυγάδισες με κάποιο αγαπημένο πρόσωπο αυτό όμως σημαίνει ότι δεν είσαι μόνη ,υπάρχει κάποιος στη ζωή σου με τον οποίο μπορείς αν θέλεις και να διαφωνείς.» Το e mail συνέχιζε με μια λίστα τύπου Πολυάννας (τη θυμάστε εκείνη τη σειρά βιβλίων όπου η Πολυάννα ήταν το πρότυπο της αισιοδοξίας ακόμα κι όταν τα πράγματα ήταν χάλια;) ωστόσο έφερνε στο φως μια μεγάλη αλήθεια: τα ίδια πράγματα που αποτελούν πηγή στενοχώριας είναι και πηγή χαράς κοιτώντας τα με άλλο μάτι. Ο Νόμος της Εκτίμησης μας καλεί να συνειδητοποιήσουμε και να αποδώσουμε την αξία που δικαιούνται και ο εαυτός μας και οι καταστάσεις της ζωής μας. Μια μεγάλη μεταφυσική αρχή μας υπενθυμίζει εξάλλου πως όταν εκτιμάμε κάτι ή κάποιον συντονιζόμαστε με αυτό το αντικείμενο ή το πρόσωπο και το προσελκύουμε καθώς το όμοιο έλκει το όμοιο. Επειδή είναι απολύτως επιβεβαιωμένο το ουδέν κακόν αμιγές καλού μπορούμε να εκπαιδεύσουμε το νου μας ώστε να ανιχνεύει τα θετικά στοιχεία σε οποιαδήποτε κατάσταση ή πρόσωπο. Με αυτόν τον τρόπο αρχίζουμε να αποκτάμε επιλεκτική όραση εστιασμένη στο καλό. Τότε τα πράγματα αλλάζουν εντυπωσιακά προς το καλύτερο. Τι μπορείτε να κάνετε προς αυτή την κατεύθυνση; Αρχίστε πρώτα από τον εαυτό σας. Εστιάστε την προσοχή σας σε κάτι που έχει αξία στη ζωή σας, κάτι που εκτιμάτε. Δεν έχει σημασία τι είναι , μπορεί η ικανότητά σας να ενθαρρύνετε τους άλλους, ένα χαμόγελο από μια φίλη, ή η απλή παρουσία ενός κατοικιδίου. Ακόμα κι αν περνάτε μια πολύ δύσκολη περίοδο θυμηθείτε ότι κι άλλοτε περάσατε δύσκολα και ότι τελικά καταφέρατε να επιβιώσετε. Κάθε μέρα πηγαίνοντας στη δουλειά σας σκεφτείτε ένα πράγμα που σας αρέσει σ’ αυτήν, όταν επιστρέφετε στο σπίτι αναγνωρίστε κάτι που σας δίνει χαρά σ’ αυτήν την επιστροφή, αν έχετε να κάνετε με δύσκολους ανθρώπους συγκεντρώστε τη σκέψη σας στις θετικές πλευρές τους. Το βράδυ καθώς πηγαίνετε για ύπνο φέρτε στο νου σας όλα όσα θεωρείτε δεδομένα και «ανακαλύψτε» τα. Ο άλλος τρόπος να τα ανακαλύψουμε είναι μέσα από την απώλεια ή την ενόχληση αλλά δεν συμφέρει. Την ικανότητά μας να απολαμβάνουμε τις μυρωδιές λ.χ. δεν την εκτιμάμε, επειδή τη θεωρούμε δεδομένη. Αναγνωρίζουμε όμως την αξία της όταν συναχωθούμε. Αντίστοιχα η ζωή μας είναι κατάμεστη από ευλογίες την ύπαρξη των οποίων απολαμβάνουμε ασυνείδητα. Το ζητούμενο τώρα είναι να το κάνουμε συνειδητά. Αυτό δημιουργεί μέσα μας μια ψυχική ατμόσφαιρα αισιοδοξίας και ευγνωμοσύνης που είναι το καλύτερο λίπασμα για τους σπόρους των ευχών μας.

Ο Νόμος της Έλξης: το δέσιμο του καρπού

Είπαμε ήδη πως το όμοιο έλκει το όμοιο. Αυτός είναι ο Νόμος της Έλξης. Στηρίζεται σε μια απολύτως επιβεβαιωμένη «μαγική κατάσταση» που ενισχύει και αυξάνει αυτό στο οποίο έχουμε εστιάσει τη σκέψη και την προσοχή μας. Το μυστικό εδώ είναι να αισθανθούμε σαν να έχουν ήδη υλοποιηθεί οι ευχές μας. Χρειάζεται να οραματιστούμε πώς θα νιώθουμε και θα φερόμαστε τότε και να συμπεριφερθούμε έτσι στο τώρα ακτινοβολώντας εκείνη την ποιότητα συμπεριφοράς που θα άρμοζε στην κατάσταση. Πρόκειται για ένα είδος αυτοπεποίθησης που δεν στηρίζεται σε κάτι χειροπιαστό (ακόμα) αλλά εκφράζεται σαν να είναι ήδη κατακτημένος ο στόχος. Η πρόθεση είναι το μυστικό συστατικό. Ακόμα και το σώμα πρέπει να αποπνέει την πρόθεσή μας. Μια σωματική στάση με τη σπονδυλική στήλη ευθυτενή κι όχι καμπουριασμένη, το κεφάλι που δεν είναι χωμένο μέσα στους ώμους αλλά στέκεται με σιγουριά πάνω στο λαιμό , ένα βλέμμα που κοιτάζει ίσια και μακριά δηλώνουν πρώτα σε εσάς την κατεύθυνση , ότι έχετε στόχο, δημιουργώντας μέσα και γύρω σας ένα ενεργειακό περιβάλλον που προσελκύει το καλό στη ζωή σας. Ακόμα και η αναπνοή θα συντονιστεί. Οι μεγάλες αναπνοές λ.χ. συνδέονται συμβολικά με την αφθονία αλλά και με την ήρεμη σιγουριά. Κάνε «σαν να» είναι η φράση κλειδί εδώ. Οραματιστείτε λοιπόν ότι έχετε την ιδιότητα που θαυμάζετε ή ζηλεύετε σε κάποιον άλλο. Αυτό μπορεί να πάρει την μορφή μιας απλής δήλωσης π.χ. «γίνομαι όλο και πιο θαρραλέα» ταυτόχρονα δράστε σαν να διαθέτετε ήδη αυτή την ιδιότητα κάνοντας επιλογές που θα επιβεβαιώνουν την ύπαρξή της. Δηλώστε νοερά αλλά ξεκάθαρα την πρόθεσή σας λ.χ.«είμαι έτοιμη να δεχθώ έναν σύντροφο στη ζωή μου.» .Επαναλάβετε καθημερινά μια λέξη που περιγράφει την συγκεκριμένη θετική ιδιότητα που θέλετε να αναπτύξετε. Πείτε την όχι μόνο μέσα σας αλλά και δυνατά στη διάρκεια της ημέρας π.χ. «αυτοπεποίθηση». Ήδη το έχετε νιώσει: υπάρχει κάτι μέσα σας που σας σπρώχνει να γίνετε αυτό που πραγματικά μπορείτε να γίνετε. Κάτι ισχυρότερο από τον φόβο. Είναι το ομορφότερο , βαθύτερο και πιο αληθινό κομμάτι σας επειδή είναι φτιαγμένο από την ποιότητα του σύμπαντος και θέλει να ανοιχτεί στην πληρότητα και τη χαρά. Για να κινηθείτε προς τα εκεί μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κι έναν ειδικό οραματισμό επίτευξης.

Ο Οραματισμός της Επίτευξης

Εισπνεύστε βαθιά αισθανόμενες την εισπνοή και την εκπνοή να φτάνει ως τα πόδια μέχρι που να τα νιώσετε να ζωντανεύουν, να ενεργοποιούνται. Πείτε νοερά «ας συντονίσει το σύμπαν τα πόδια μου ώστε να μπορώ να βαδίζω στο μονοπάτι της ζωής μου με αυτοπεποίθηση».

Πάρτε βαθιά εισπνοή και νιώστε την ενέργεια να μαζεύεται στους γοφούς σας. Νιώστε τη ζέστη να απλώνεται στην περιοχή της λεκάνης και πείτε νοερά «ας με οδηγεί αυτή η ενέργεια για να είμαι γειωμένη στη ζωή μου».

Κατόπιν οραματιστείτε ότι εισπνέετε τη χρυσή φλόγα ενός κεριού , νιώστε τη ζεστασιά στο στομάχι και στην κοιλιά και πείτε νοερά «ας πλουτίσει αυτή η ενέργεια την καθημερινότητά μου ώστε να έχω την αυτοπεποίθηση και τη δύναμη να υλοποιήσω όσα επιθυμώ».

Οραματιστείτε τώρα ότι εισπνέετε και εκπνέετε από την καρδιά. Κάθε νέα εισπνοή είναι συμβολική της νέας ζωής που επιθυμείτε, ή της νέας αγάπης που θέλετε να προσκαλέσετε στη ζωή σας. Πείτε μέσα σας «ας ανοίξει η καρδιά μου ώστε να δίνω και να παίρνω αγάπη χωρίς όρους». Εισπνεύστε τώρα με την προσοχή στραμμένη στο λαιμό νιώστε τη ζεστασιά σ’ αυτή την περιοχή και πείτε «ας οδηγηθώ ώστε να εκφράζω την δική μου αλήθεια. Ας είναι τα λόγια μου αποτελεσματικά κι ας εκλαμβάνονται σύμφωνα με την πρόθεση που λέγονται, δίχως να παρερμηνεύονται».

Τώρα είσπνευσε στην περιοχή των ματιών νιώθοντας την ενέργεια να ζωντανεύει την εσωτερική όραση και πείτε «ας είναι ανοιχτά τα μάτια μου ώστε να βλέπω καθαρά όλες τις δυνατότητες που είναι ανοιχτές και διαθέσιμες για μένα».

Τέλος, εισπνεύστε νιώθοντας την ενέργεια να φτάνει ως την κορυφή του κεφαλιού και πείτε μέσα σας «ας αναπτυχθεί η ικανότητά μου να νιώθω την σύνδεσή μου με την Πηγή των πάντων και ας καθοδηγηθώ για να είμαι ένα με όλα στη ζωή μου.» Ολοκληρώστε αυτή την άσκηση επίτευξης δίνοντας ευχαριστίες.

Οι ευχές που πραγματοποιούνται είναι τελικά σαν βέλη. Όσο πιο δυνατό το χέρι που τεντώνει τη χορδή του τόξου τόσο πιο μακριά θα φτάσουν. Το τόξο είναι οι συμπαντικοί νόμοι. Το χέρι ο νους σας. Στείλτε τον στα πέρατα του σύμπαντος μαζί με τις ευχές σας.

«Ο μοναχός που πούλησε τη Ferrari του» (Απόσπαμα)

«Για να ζήσεις τη ζωή σου στο έπακρο, θα πρέπει να σταθείς φρουρός στην πύλη του κήπου σου και να επιτρέπεις την είσοδο μόνο στις καλύτερες πληροφορίες. Ειλικρινά δεν πρέπει να δέχεσαι την πολυτέλεια των αρνητικών σκέψεων - ούτε καν μίας από αυτές. Οι πιο χαρούμενοι, δυναμικοί και αυτάρκεις άνθρωποι σ' αυτόν τον κόσμο, δεν διαφέρουν καθόλου από εσένα κι εμένα "κατασκευαστικά". Αποτελούμαστε όλοι από σάρκα και οστά. Όλοι προερχόμαστε από την ίδια συμπαντική πηγή. Όμως, αυτοί που πραγματοποιούν περισσότερα από το να υπάρχουν απλά, αυτοί που απολαμβάνουν τη φλόγα της ανθρώπινης δύναμης και γεύονται με όλες τους τις αισθήσεις το μαγικό χορό της ζωής, κάνουν διαφορετικά πράγματα σε σχέση με αυτούς που η ζωή τους είναι κοινότυπη. Αυτό που κάνουν περισσότερο ανάμεσα στα άλλα, είναι να υιοθετούν ένα θετικό πρότυπο για τον κόσμο τους και για όλα όσα εμπεριέχονται σε αυτόν».
Ό Τζούλιαν πρόσθεσε: «Οι σοφοί με δίδαξαν ότι ένας μέσος άνθρωπος, κατά τη διάρκεια μιας συνηθισμένης ημέρας, απασχολεί το μυαλό του με περίπου εξήντα χιλιάδες σκέψεις. Όμως αυτό που με άφησε κατάπληκτο είναι ότι το ενενήντα πέντε τοις εκατό αυτών των σκέψεων είναι όμοιες με τις σκέψεις που ο ίδιος είχε κάνει την προηγούμενη ημέρα!».
«Σοβαρολογείς;» ρώτησα.
«Δυστυχώς. Αυτό αποτελεί και την τυραννία της εξασθενημένης σκέψης. Οι άνθρωποι αυτοί που σκέπτονται τα ίδια πράγματα καθημερινά, και τα περισσότερα από αυτά είναι αρνητικά, έχουν περιέλθει σε κακές πνευματικές συνήθειες. Αντί να εστιάζουν σε οτιδήποτε καλό συμβαίνει στη ζωή τους και ίσως να σκέπτονται πώς θα μπορούσαν να βελτιώσουν αυτό το καλό, εγκλωβίζονται στο παρελθόν τους. Ορισμένοι από αυτούς ανησυχούν για αποτυχημένες σχέσεις ή οικονομικά προβλήματα. Άλλοι φθείρονται σκεπτόμενοι την όχι τέλεια παιδική τους ηλικία. Και ορισμένοι άλλοι μελαγχολούν για πολύ πιο μηδαμινά ζητήματα: για τον τρόπο με τον οποίο ίσως τους αντιμετώπισε ένας υπάλληλος σε κάποιο κατάστημα ή τα κακεντρεχή σχόλια κάποιου συναδέλφου τους. Όσοι λειτουργούν με αυτό τον τρόπο επιτρέπουν στην ανησυχία να λεηλατεί τη δύναμη της ζωής τους. Μπλοκάρουν το τεράστιο δυναμικό του νου τους, το οποίο λειτουργώντας υπερβατικά θα μπορούσε να τους προσφέρει όλα όσα θα ήθελαν: στο συναισθηματικό, το φυσικό και ναι, ακόμη και το πνευματικό πεδίο. Οι άνθρωποι αυτοί δεν μπορούν να καταλάβουν ότι η διαχείριση του νου αποτελεί προϋπόθεση για τη διευθέτηση και όλης της υπόλοιπης ζωής».
«Ο τρόπος που σκέπτεσαι πηγάζει από τη συνήθεια, απλά και ξεκάθαρα», συνέχισε με πειστικότητα ο Τζούλιαν. «Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν την τεράστια δύναμη του νου τους. Έμαθα ότι ακόμη και οι πιο υγιείς στοχαστές χρησιμοποιούν μόνο το 1/100 κάποιου ποσοστού του πνευματικού τους αποθέματος. Στη Σιβάνα οι σοφοί τόλμησαν να εξερευνήσουν τις απεριόριστες δυνατότητες του πνευματικού αυτού αποθέματος σε καθημερινή βάση. Τα αποτελέσματα ήταν καταπληκτικά. Ο Γιόγκι Ραμάν, μέσα από τακτική και αυστηρή πρακτική, κατάφερε με τη δύναμη του νου του να ελαττώνει τους καρδιακούς του παλμούς, σύμφωνα με τη θέλησή του. Έχει επίσης εκπαιδεύσει τον εαυτό του έτσι ώστε να μπορεί να ζήσει για αρκετές εβδομάδες χωρίς καθόλου ύπνο. Και μολονότι δεν θα πρότεινα να θέτατε κάτι τέτοιο ως στόχο, θα πρότεινα να αρχίσετε να αναγνωρίζετε την πραγματική υπόσταση του νου σας - το μεγαλύτερο δώρο της φύσης».
«Υπάρχουν συγκεκριμένες ασκήσεις που μπορώ να κάνω για να ξεκλειδώσω αυτή τη δύναμη του νου; Αν κατόρθωνα να ελέγχω τους παλμούς της καρδιάς μου, σίγουρα θα γινόμουν ιδιαίτερα δημοφιλής στις φιλικές συγκεντρώσεις», είπα με μια διάθεση αναίδειας.
«Μη σε απασχολεί ακόμα αυτό, Τζον. θα σου δώσω μερικές πρακτικές τεχνικές που μπορείς να δοκιμάσεις αργότερα και θα σου δείξουν τη δύναμη αυτής της αρχαίας θεωρίας. Επί του παρόντος, όμως, αυτό που είναι σημαντικό να καταλάβεις, είναι ότι η πνευματική κυριαρχία προκύπτει μέσα από προ-ετοιμασία, τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε το ίδιο ακατέργαστο υλικό, τη στιγμή που παίρνουμε την πρώτη μας ανάσα εκείνο που διαφοροποιεί τους ανθρώπους που πετυχαίνουν περισσότερα από άλλους ή είναι περισσότερο ευτυχισμένοι από άλλους, είναι ο τρόπος που χρησιμοποιούν και βελτιώνουν αυτό το πρωτογενές υλικό. Όταν αφοσιω¬θείς ολοκληρωτικά στο να μεταμορφώσεις τον εσωτερικό σου κόσμο, η ζωή σου σύντομα περνάει από τη σφαίρα της κοινοτυπίας στον κόσμο του εξαιρετικού».
Ο δάσκαλος μου γινόταν όλο και πιο ενθουσιώδης με το πέρασμα του χρόνου. Τα μάτια του έμοιαζαν να σπινθηρίζουν, καθώς μιλούσε για τη μαγεία του μυαλού και την υγιή καλοσύνη που αναμφισβήτητα φέρνει.
«Ξέρεις, Τζον, όταν όλα όσα μπορούν να ειπωθούν και να γίνουν έχουν γίνει, υπάρχει μόνον ένα πράγμα στο οποίο μπορούμε να έχουμε απόλυτη κυριαρχία».
«Τα παιδιά μας;» είπα γελώντας καλοπροαίρετα.
«Όχι, φίλε μου - ο νους μας. Ίσως να μην είμαστε σε θέση να ελέγξουμε τον καιρό ή την κίνηση ή τη διάθεση όσων βρίσκονται γύρω μας.
Μπορούμε, όμως, σίγουρα να ελέγξουμε τη στάση μας απέναντι σε όλες αυτές τις καταστάσεις. Όλοι έχουμε τη δύναμη να καθορίσουμε τις σκέψεις μας, οποιαδήποτε δεδομένη στιγμή. Η ικανότητά μας αυτή είναι μία από τις ικανότητες που μας προσδιορίζει ως ανθρώπους. Βλέπεις, μία από τις πιο σπουδαίες παγκόσμιες σοφίες που έμαθα στο ταξίδι μου στην Ανατολή, είναι επίσης και μία από τις πιο απλές».
Ο Τζούλιαν έκανε μια μικρή παύση σαν να ήθελε να συνοψίσει τα λόγια του ως ένα ανεκτίμητο δώρο.
«Και τι θα μπορούσε να είναι αυτό;»
«Δεν υπάρχει αυτό που ονομάζουμε αντικειμενική πραγματικότητα ή "πραγματικός κόσμος". Λεν υπάρχει απολυτότητα. Το πρόσωπο του χειρότερου εχθρού σου μπορεί να είναι το πρόσωπο του καλύτερου μου φίλου. Ένα γεγονός που φαίνεται να είναι τραγωδία για κάποιον, μπορεί να αποκαλύπτει τους σπόρους για μια ανεκτίμητη ευκαιρία σε κάποιον άλλον. Αυτό που πραγματικά διαφοροποιεί τους ανθρώπους που είναι συνήθως αισιόδοξοι από εκείνους που είναι σταθερά δυστυχείς, είναι ο τρόπος με τον οποίο ερμηνεύουν και επεξεργάζονται τα δεδομένα της ζωής».

13 Ways to develop your soul energy

13 Ways to develop your soul energy:

1. Transformation of motivation from anger/fear/despair to compassion/love/purpose. This is a vital challenge for today's social change movement. This is not to deny the noble emotion of appropriate anger or outrage in the face of social injustice. Rather, this entails a crucial shift from fighting against evil to working for love, and the long-term results are very different, even if the outer activities appear virtually identical. Action follows Being, as the Sufi saying goes. Thus "a positive future cannot emerge from the mind of anger and despair"

2. Non-attachment to outcome. This is difficult to put into practice, yet to the extent that we are attached to the results of our work, we rise and fall with our successes and failure a sure path to burnout. Hold a clear intention, and let go of the outcome recognizing that a larger wisdom is always operating. "The victory is in the doing," not the results. Also, remain flexible in the face of changing circumstances: "Planning is invaluable, but plans are useless

3. Integrity is your protection. If your work has integrity, this will tend to protect you from negative energy and circumstances. You can often sidestep negative energy from others by becoming "transparent" to it, allowing it to pass through you with no adverse effect upon you. This is a consciousness practice that might be called "psychic aikido."

4. Integrity in means and ends. Integrity in means cultivates integrity in the fruit of one's work. A noble goal cannot be achieved utilizing ignoble means.

5. Don't demonize your adversaries. It makes them more defensive and less receptive to your views. People respond to arrogance with their own arrogance, creating rigid polarization. Be a perpetual learner, and constantly challenge your own views.

6. You are unique. Find and fulfill your true calling. "It is better to tread your own path, however humbly, than that of another, however successfully." (Bhagavad Gita)

7. Love thy enemy. Or at least, have compassion for them. This is a vital challenge for our times. This does not mean indulging falsehood or corruption. It means moving from "us/them" thinking to "we" consciousness, from separation to cooperation, recognizing that we human beings are ultimately far more alike than we are different. This is challenging in situations with people whose views are radically opposed to yours. Be hard on the issues, soft on the people.

8. Your work is for the world, not for you. In doing service work, you are working for others. The full harvest of your work may not take place in your lifetime, yet your efforts now are making possible a better life for future generations. Let your fulfillment come in gratitude for being called to do this work, and from doing it with as much compassion, authenticity, fortitude, and forgiveness as you can muster.

9. Selfless service is a myth. In serving others, we serve our true selves. "It is in giving that we receive." We are sustained by those we serve, just as we are blessed when we forgive others. As Gandhi says, the practice of satyagraha ("clinging to truth") confers a "matchless and universal power" upon those who practice it. Service work is enlightened self-interest, because it cultivates an expanded sense of self that includes all others.

10. Do not insulate yourself from the pain of the world. Shielding yourself from heartbreak prevents transformation. Let your heart break open, and learn to move in the world with a broken heart. As Gibran says, "Your pain is the medicine by which the physician within heals thyself." When we open ourselves to the pain of the world, we become the medicine that heals the world. This is what Gandhi understood so deeply in his principles of ahimsa and satyagraha. A broken heart becomes an open heart, and genuine transformation begins.Basic Version

11. What you attend to, you become. Your essence is pliable, and ultimately you become that which you most deeply focus your attention upon. You reap what you sow, so choose your actions carefully. If you constantly engage in battles, you become embattled yourself. If you constantly give love, you become love itself.

12. Rely on faith, and let go of having to figure it all out. There are larger 'divine' forces at work that we can trust completely without knowing their precise workings or agendas. Faith means trusting the unknown, and offering yourself as a vehicle for the intrinsic benevolence of the cosmos. "The first step to wisdom is silence. The second is listening." If you genuinely ask inwardly and listen for guidance, and then follow it carefully?"you are working in accord with these larger forces, and you become the instrument for their music.

13. Love creates the form. Not the other way around. The heart crosses the abyss that the mind creates, and operates at depths unknown to the mind. Don't get trapped by "pessimism concerning human nature that is not balanced by an optimism concerning divine nature, or you will overlook the cure of grace." (Martin Luther King) Let your heart's love infuse your work and you cannot fail, though your dreams may manifest in ways different from what you imagine.

Οι ψευδαισθήσεις της Αντίληψης - Τι είναι αυτό που καθορίζει τι είναι αληθινό και τι ψεύτικο

Ο Lawrence LeShan, στο κλασικό του βιβλίο ‘Εναλλακτικές Πραγματικότητες: Η Αναζήτηση για το Πλήρες Ανθρώπινο ΟνΆ γράφει: Μια πραγματικότητα είναι αληθινή για σένα, όταν δρας μέσα στους δικούς της όρους. Όλα τα υπόλοιπα είναι απλώς κουβέντες. Είναι έγκυρη πραγματικότητα όταν, χρησιμοποιώντας την, μπορείς να επιτύχεις τους στόχους που είναι αποδεκτοί σ΄ αυτή. Η κοινή λογική ορίζει κάθε πραγματικότητα και σε τελική ανάλυση αποφασίζει για την εγκυρότητά της.

Η δήλωση του LeShan αντανακλά μια ανακάλυψη που έγινε από μια ομάδα επιστημόνων που πειραματιζόντουσαν με μωρά. Ανακάλυψαν πως τις μοναδικές φορές που τα μωρά ξαφνιάζονταν ήταν όταν συνέβαινε κάτι σ' αυτά που καταστρατηγούσε την κοινή λογική. Αυτή η ανακάλυψη θεμελίωσε το ότι ένας βαθμός αντιληπτικής προκατάληψης αποτελεί μέρος της γενετικής μας προδιάθεσης, μια προδιάθεση που ενισχύεται από τις ποικίλες ικανότητές μας και από τον εγκέφαλό μας. Εξαρτόμαστε από την ερμηνεία που δίνουμε για τη ζωή και αποδεχόμαστε τις προκαταλήψεις αυτής της αντίληψης. Μέσα από την καθημερινή ύπαρξή μας αναγνωρίζουμε μόνο ότι είμαστε προετοιμασμένοι από πριν να δούμε.

Οι εναλλακτικές πραγματικότητες και άλλες διαστάσεις δόνησης αγνοούνται ή παρακάμπτονται πολύ συχνά γιατί δεν είμαστε ενήμεροι ότι αγνοούμε ή ότι παρακάμπτουμε οτιδήποτε. Αποδεχόμαστε ότι αντιλαμβανόμαστε και φαίνεται παράλογο αν όχι αδύνατο να πράξουμε αλλιώς. Αλλά αυτό το σφικτό πλέγμα της φυσικής αντιληπτικής προκατάληψης (κάποιες φορές αναφέρεται ως περιβαλλοντική ακεραιότητα) μπορεί να είναι βασισμένο μόνο σε υποθέσεις που προέρχονται από ατομικά συστήματα πιστεύω παρά σε γενετική προδιάθεση. Με άλλα λόγια, είναι πιθανό να αποτελεί περισσότερο μια προτίμηση παρά μια προκατάληψη.

Αυτό συμβαίνει επειδή αναμειγνύουμε επίκτητες τάσεις με φυσικές αντιληπτικές δεξιότητες. Επιτρέπουμε στους αγαπημένους μας, στα σχολεία μας, στις εργασίες μας, στους συντρόφους μας, στην κοινωνία μας, στις κυβερνήσεις μας, χωρίς να συμπεριλάβουμε τις δικές μας διαισθήσεις αναφορικά με το τι νομίζουμε ότι αντιλαμβανόμαστε, να καθορίσουν και να ερμηνεύσουν τη ζωή μας. Το επιτρέπουμε αυτό επειδή είναι θεμελιωδώς ευκολότερο, πιο πρακτικό και λιγότερο επικίνδυνο, το να αποδεχτούμε παρά να αρνηθούμε τις προκαταλήψεις αμοιβαία αποδεχόμενων πεποιθήσεων. (Η κοινωνία χρωστάει την ύπαρξή της σ' αυτήν την τάση που έχουν οι άνθρωποι να αποδέχονται την άποψη της κοινής γνώμης ως προσωπική τους αλήθεια. Οι Μεσσίες χρωστάνε το θάνατό τους στην ίδια ακριβώς αρχή.)

Για να πάμε στην καρδιά του ζητήματος αυτού θα ακολουθήσουν τρία παραδείγματα σχετικά με τη φυσική προκατάληψη της αντίληψης. Στη συνέχεια θα παρουσιαστεί ένα τέταρτο (στο κλείσιμο του άρθρου αυτού). Θα πρέπει να δοθεί προσοχή στις παράδοξες ψευδαισθήσεις που αποκαλύπτει κάθε τέτοιο παράδειγμα:
Παράδειγμα 1

Πηγαίνετε σε μια ταινία (παλιότερα γνωστή ως εικόνα με κίνηση) για να απολαύσετε μια ωραία παράσταση, αλλά τι είναι αυτό που βλέπετε στην πραγματικότητα; Στην κυριολεξία βλέπετε τη συνεχή προβολή μιας σειράς από ακίνητα πλάνα που διακόπτονται από περιόδους σκοταδιού. Είναι η αντίληψη του τι πιστεύετε ότι βλέπετε που ενισχύει αυτό που σας φαίνεται σαν την κίνηση ενός συνεκτικού νήματος που φτιάχνει την ιστορία. Τίποτε από όσα βλέπετε δεν είναι ικανό από μόνο του για κίνηση ή για ειρμό μέχρι που εσείς, ο θεατής, τα ενισχύετε και τα δύο με το να συνδέετε μέσα στο νου σας αυτό που δείχνει ο προβολέας. Αυτό που νομίζετε ότι βλέπετε δεν υπάρχει στην πραγματικότητα. Μόνο η συνεχής σειρά από ανεξάρτητες μονάδες είναι αυτό που υπάρχει. Είναι ο νους σας αυτός που τις συνδέει. Οι ταινίες είναι μια οπτική ψευδαίσθηση.
Παράδειγμα 2

Κάθεστε μπροστά από την τηλεόραση για να απολαύσετε ένα καλό πρόγραμμα, αλλά τι είναι αυτό που βλέπετε στην πραγματικότητα; Στην κυριολεξία βλέπετε ένα ηλεκτρόνιο κάθε φορά (για τις ασπρόμαυρες τηλεοράσεις και τρία τη φορά για τις έγχρωμες) που πυροδοτείται στην πίσω πλευρά του κανονιού της τηλεόρασης και το οποίο προσκρούει στην οθόνη και ανάβει σαν μια μικρή φωτεινή τελεία. Ο συνεχής καταιγισμός από ηλεκτρόνια που μετατρέπονται σε φωτεινές τελείες δημιουργεί την εμφάνιση εικόνων, καθώς οι γραμμές σάρωσης κυλάνε από την κορφή προς τη βάση διαχωρίζοντας τις πληροφορίες που έρχονται (νέες τελείες) από τις πληροφορίες που πλέον εξαφανίζονται (παλιές τελείες). Προσαρμόζετε τον δείκτη κάθετων γραμμών στην τηλεόρασή σας όχι για να απομακρύνετε τις περίεργες μπάρες που εμφανίζονται στην εικόνα, αλλά για να τοποθετήσετε τη δραστηριότητα της οθόνης μέσα στα όρια των δικών σας αντιληπτικών προτιμήσεων. Ο σωλήνας που βρίσκεται πίσω από την τηλεόραση δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα κανόνι που εκτοξεύει ηλεκτρόνια στο πίσω μέρος της οθόνης. Ο νους σας συνδέει τις τελείες από τα ηλεκτρόνια σχηματίζοντας μια εικόνα που νομίζετε ότι βλέπετε, ενώ στην πραγματικότητα αγνοεί την πραγματικότητα του τι συμβαίνει. Η τηλεόραση είναι μια νοητική ψευδαίσθηση.
Παράδειγμα 3

Πηγαίνετε σε μια συναυλία για να ακούσετε καλή μουσική, αλλά τι ακούτε στην πραγματικότητα; Στην κυριολεξία ακούτε μια σειρά από νότες που χωρίζονται μεταξύ τους από διαλείμματα σιωπής. Κάθε όργανο ή φωνή μπορεί να παράγει μόνο απλούς ήχους, έναν την κάθε φορά. Είναι η αντίληψη του ακροατή που ενισχύει το μελωδικό περιεχόμενο ή την παραφωνία, αυτό που καλείται μουσική ή θόρυβος. Χωρίς τη συμμετοχή του ακροατή και την αντίληψή του σ' αυτό που ακούει, ο ήχος από μόνος του δε θα ήταν ικανός για αυτό που εμφανίζεται ως ροή. Αυτό που ακούμε ως συνεχή ήχο είναι μια δημιουργία μέσα στο ίδιο μας το μυαλό. Η μουσική είναι μια ακουστική ψευδαίσθηση.

Επειδή δεν είμαστε προετοιμασμένοι να δούμε μέσα από τις ψευδαισθήσεις της αντίληψης, αποδεχόμαστε αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως μια πλήρη αλήθεια για το τι υπάρχει. Η πραγματικότητα, στην στενότερη έννοιά της, είναι ένα προϊόν που το δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι και διατηρείται από τη δική μας αντίληψη. Το ζήτημα της πραγματικότητας μπορεί ωστόσο να μας ξεγελάσει.

Βέβαια, ο μη συνειδητός νους κανονικά επεξεργάζεται δισεκατομμύρια κομμάτια πληροφορίας κάθε δευτερόλεπτο. Ας προσθέσουμε σ΄ αυτό το σχήμα ένα πρόσφατο επιστημονικό εύρημα ότι ο μέσος άνθρωπος σήμερα προσλαμβάνει 65.000 περισσότερα bits πληροφορίας και ερεθισμάτων για κάθε μέρα που είναι σε εγρήγορση απ' όσο προσλάμβαναν οι πρόγονοί του τον αμέσως προηγούμενο αιώνα. Πράγματι, οι εγκέφαλοί μας σήμερα βομβαρδίζονται διαρκώς και λιγότερο από το ένα τοις εκατό των εισερχομένων πληροφοριών προφτάνει να φτάσει στο συνειδητό νου. Μέσα σε ένα κλάσμα δευτερολέπτου, πάνω από το 99% των πληροφοριών έχουν φιλτραριστεί.

Η περιοχή του συστήματος εγκέφαλος-νους που διεκπεραιώνει το φιλτράρισμα είναι ο δικτυωτός σχηματισμός, μια μικρή μάζα από στενά πακεταρισμένα νευρικά κύτταρα που βρίσκονται στον κεντρικό πυρήνα του εγκεφαλικού στελέχους, κάτω από το μεταιχμιακό εγκεφαλικό σύστημα. Αυτό που οδηγεί το φιλτράρισμα όμως, είναι η αντιληπτική μας προτίμηση και όχι αναγκαστικά οι γενετικά καθορισμένες αντιληπτικές προτιμήσεις μας.

Ωστόσο, ούτε η φυσική μας προδιάθεση ούτε οι προτιμήσεις που αποκτάμε καθώς ωριμάζουμε είναι αναγκαίο να μας εμποδίσουν από την πληρότητα της αληθινής αντίληψης που θα μπορούσε ο καθένας μας να επιτύχει. Αυτό που είναι αυτόματο, ακόμα και για τη βρεφική ηλικία, μπορεί να μετατραπεί, να επεκταθεί, να προαχθεί ή να αλλάξει.

Θυμάστε την παιδική ιστορία με τα καινούργια ρούχα του Αυτοκράτορα; Η ιστορία αναφέρει έναν Αυτοκράτορα που είχε ξεγελαστεί από έναν απατεώνα να αγοράσει μια αόρατη φορεσιά, που είχε προετοιμαστεί και ραφτεί στα μέτρα του με μεγάλη φροντίδα. Εφόσον ο Αυτοκράτορας είχε πειστεί με την ιστορία αυτή, κανένας από τους υπηρέτες του δεν τολμούσε να διαφωνήσει μαζί του φοβούμενος για όσα υπέθετε ότι θα του έκανε ο Αυτοκράτορας εάν τολμούσε να πει μια διαφορετική κουβέντα. Μια δημόσια παρέλαση κανονίστηκε στη συνέχεια ώστε να δείξει ο Αυτοκράτορας τη νέα του φορεσιά. Καθώς ο Αυτοκράτορας περπάτησε καμαρωτά ανάμεσα στο πλήθος, ένας μικρός αναγνώρισε την αλήθεια της όλης κατάστασης και φώναξε, "Έϊ, κοιτάξτε, ο Αυτοκράτορας είναι γυμνός!" (Τα παιδιά παρεμπιπτόντως, έχουν την ελάχιστη ποσότητα μαθημένων αντιληπτικών προκαταλήψεων που μπλοκάρουν την πραγματική αντίληψη και έτσι έχουν πιο καθαρό μυαλό. Προσεγγίζουν τις καταστάσεις άμεσα, όχι έμμεσα).

Σταδιακά, κατά τη διάρκεια των ζωών μας αποδεχόμαστε, αποφασίζουμε και ενστικτωδώς ολοκληρώνουμε δομημένα μοντέλα σκέψης αναφορικά με το τι θα πιστέψουμε και τι θα απορρίψουμε. Αυτά τα νοητικά μοντέλα (αντιληπτικές προτιμήσεις) δημιουργούν τα φίλτρα (στενά πακεταρισμένα νευρικά κύτταρα) που μας εμποδίζουν να έχουμε επίγνωση για αυτά που αρνούμαστε να μάθουμε. Όπως ο Αυτοκράτορας και οι υπηρέτες του που ο καθένας τους αποδέχτηκε μια συγκεκριμένη πραγματικότητα ως αληθινή και απέρριψε οποιαδήποτε άλλη εναλλακτική.

Το μυστικό της πνευματικής εξέλιξης

Πολλές φορές αναρωτιόμαστε (όσοι βέβαια προσπαθούν και δουλεύουν με τον εαυτό τους), γιατί δεν έχουμε αποτελέσματα στην εσωτερική μας εργασία. Αποτελέσματα όμως πραγματικά και όχι αυτά που βρίσκονται στην σφαίρα της φαντασίας ή της θεωρητικής γνώσης. Στον δρόμο της πνευματικής εξέλιξης υπάρχει ένας ουσιώδης κανόνας, χωρίς την τήρηση του οποίου δεν μπορούμε να κάνουμε ούτε ένα βήμα εμπρός. Ο κανόνας αυτός λέει: «Ο μόνος τρόπος για να εξελιχθούμε πνευματικά είναι να εργαζόμαστε επάνω στον εαυτό μας χάριν των άλλων και τα αποτελέσματα των προσπαθειών μας να τα χρησιμοποιούμε για το γενικό καλό».

Διδάσκω αεί διδασκόμενος

Θα χρησιμοποιήσουμε ένα παράδειγμα για να γίνει κατανοητός ο μηχανισμός λειτουργίας αυτού του νόμου. Φαντασθείτε έναν άνθρωπο ο οποίος προσπαθεί να δουλέψει επάνω στην οξυθυμία του ώστε να μπορέσει να την ελέγξει. Τα αποτελέσματα θα είναι μέτρια ή μηδαμινά, ο χρόνος θα κυλάει και στο τέλος, ίσως μετά από δεκαετίες ολόκληρες, θα διαπιστώσει ότι είναι ο ίδιος σχεδόν άνθρωπος όπως και πρώτα. Φαντασθείτε τώρα τον ίδιο άνθρωπο να κάνει την ίδια εργασία, όχι όμως μόνο για το δικό του καλό, αλλά για το καλό των παιδιών του. Έχει διαπιστώσει το πόσο η οργή του καταστρέφει την ψυχή των παιδιών του και πόσο τον ελέγχει η συνείδησή του γι αυτό. Το κίνητρό του τώρα είναι διαφορετικό. Θα αλλάξει τον εαυτό του και για δικό τους καλό. Ως βοήθεια έχει πλέον την αίσθηση της ευθύνης απέναντι στα παιδιά του, έχει την συνείδησή του, η οποία ενδιαφέρεται πολύ για το καλό των άλλων, έχει τελικώς έναν ιερό σκοπό. Αν αφήσει την ψυχή του να εμποτιστεί με αυτά τα συναισθήματα τότε θα διαπιστώσει ότι η εργασία της αυτοτελειοποίησης καθίσταται απροσδόκητα αποτελεσματική. Τα αποτελέσματα εμφανίζονται ταχύτερα και το βάθος τους είναι μεγαλύτερο. Κάποιες φορές οι αλλαγές μπορεί να είναι ραγδαίες. Υπάρχει μέσα μας μια «φωνή», την οποία έχουμε θάψει πολύ βαθιά γιατί μας τρομάζει, που μας λέει: «Όχι για τον εαυτό σου, αλλά για όλους!». Η δύναμη αυτή ενεργοποιείται όταν αλλάξουμε τα κίνητρά μας.

Ας δούμε τώρα το πώς η καθημερινή μας ζωή μπορεί να αποτελέσει έναν πολύτιμο βοηθό στην εργασία με τον εαυτό μας. Έναν βοηθό που θα μας διδάξει τις κατευθύνσεις και τους στόχους αυτής της εργασίας. Γύρω μας υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, που έχουν διάφορες ανάγκες. Ασφαλώς ορισμένες από αυτές είναι «ψευτοανάγκες», (αγορά κότερου, βίλας, ταξίδια, αναγνώριση, δόξα κ.λ.π.). Υπάρχουν όμως και πολλές πραγματικές ανάγκες που η μη ικανοποίησή τους προξενεί δυστυχία στους ανθρώπους. Είναι γεγονός όμως ότι αρκετές από αυτές τις ανάγκες δεν μπορούμε να ικανοποιηθούν, λόγω του εγωισμού και της ελαττωματικότητάς μας. Δεν φταίει ούτε η κοινωνία ούτε ο Θεός, αν εμείς δεν παίρνουμε αγάπη από την οικογένειά μας. Έχουμε δώσει αγάπη για να πάρουμε; Αν νομίζουμε ότι δώσαμε, μήπως στην πραγματικότητα δίναμε εξάρτηση και όχι αγάπη; Μήπως υπογράφαμε συμβόλαια και περιμέναμε ανταλλάγματα; Σε όλες όμως τις περιπτώσεις των πραγματικών αναγκών, άσχετα με το ποιος είναι ο υπαίτιος για την μη ικανοποίησή τους, οι άνθρωποι χρειάζονται κάποια βοήθεια. Η βοήθεια αυτή δεν είναι να ικανοποιούμε εμείς σε μόνιμη βάση τις ανάγκες τους και έτσι να τους κακομαθαίνουμε, αλλά να τους βοηθήσουμε να κάνουν εκείνες τις αλλαγές στον εαυτό τους οι οποίες με την σειρά τους θα αλλάξουν και την ζωή τους, ώστε οι ανάγκες τους να ικανοποιηθούν.

Εδώ τώρα είναι το κλειδί της υπόθεσης. Πρέπει να δώσουμε ουσιαστική βοήθεια στους άλλους. Μπορούμε όμως να δώσουμε μόνο αυτό που έχουμε εμείς. Δεν μπορούμε να δώσουμε αυτό που δεν έχουμε. Για να το δώσουμε πρέπει να το αποκτήσουμε. Και για να το αποκτήσουμε πρέπει να αλλάξουμε πρώτα εμείς τον εαυτό μας. Προσέξτε τώρα. Αν δούμε ποιες είναι οι πραγματικές ανάγκες και τα πραγματικά προβλήματα των ανθρώπων του περιβάλλοντός μας, τότε θα σχηματίσουμε έναν κατάλογο με τις διάφορες βοήθειες που πρέπει να τους προσφέρουμε. Αυτό σημαίνει όμως ότι όλα αυτά πρέπει να τα αποκτήσουμε πρώτα εμείς. Αμέσως ο κατάλογος αυτός των αναγκαίων προσφορών στους άλλους μετατρέπεται σε κατάλογο αλλαγών που πρέπει να κάνουμε στον ίδιο μας τον εαυτό! Γίνεται αυτομάτως, ένας κατάλογος προτερημάτων που πρέπει να αποκτήσουμε και ελαττωμάτων που πρέπει να αποβάλουμε. Η μεταμορφωτική δύναμη που διαθέτει ένας τέτοιος κατάλογος είναι εκπληκτική!

Ένας φίλος μας μπορεί να είναι υπερβολικά φιλόδοξος και αγχώδης. Για να τον βοηθήσουμε πρέπει να του δώσουμε το καλό παράδειγμα. Να είμαστε εμείς ισορροπημένοι ώστε αυτός να δει τα πλεονεκτήματα αυτού του τρόπου ζωής και να επιθυμήσει να τον ακολουθήσει. Για να το επιτύχουμε αυτό πρέπει να απαλλαγούμε από το δικό μας άγχος. Να μια εργασία για τον εαυτό μας προκειμένου να βοηθήσουμε τον άλλον.

Ένα μέλος της οικογένειάς μας έχει αναπτύξει μεγάλη κτητικότητα για μας και συμπεριφέρεται λες και είμαστε ιδιοκτησία του. Για να το βοηθήσουμε θα πρέπει πρώτα να απαλλαγούμε από τις αδυναμίες εκείνες, τις οποίες αυτό χρησιμοποιεί για να μας επιβάλλεται. Φόβος, ενοχές, ανασφάλειες, παθητικότητα. Να άλλη μια εργασία για τον εαυτό μας χάριν του άλλου. Έτσι θα μπορέσουμε να του δείξουμε τα όριά του, (πράγμα που πρώτα δεν ήμασταν σε θέση να το κάνουμε γιατί είχε βρει το «κουμπί» μας) και τελικά, με ψυχραιμία και χωρίς ακρότητες, θα μπορέσουμε να τον βοηθήσουμε να απαλλαγεί από την εξάρτησή του για μας διότι δεν θα είμαστε πλέον το θύμα. Θα μπορέσουμε να τον συμβουλέψουμε χωρίς να πέφτουμε στις παγίδες που μας στήνει.

Ένας φίλος μας αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα με την μητέρα του και ζητάει την συμβουλή μας. Για να μπορέσουμε να είμαστε αντικειμενικοί και να προσφέρουμε πραγματική βοήθεια, θα πρέπει να έχουμε συγχωρήσει πρώτα την δική μας μητέρα για τα ενδεχόμενα λάθη που έκανε στην ανατροφή μας και για τα ψυχικά απωθημένα που μας δημιούργησε. Μόνο όταν την συγχωρήσουμε θα μπορέσουμε να συμβουλέψουμε τον φίλο μας για την δική του μητέρα, γιατί δεν θα έχουμε πλέον «άχτι» την δική μας μητέρα.

Κάποτε μια γυναίκα επισκέφτηκε τον Γκάντι για να τη βοηθήσει με ένα πρόβλημα που είχε με το παιδί της. Το παιδί ήταν άρρωστο και δεν έπρεπε να τρώει ζάχαρη, έτσι η γυναίκα που δεν μπορούσε να το πείσει να την αποφεύγει, πήγε στον Γκάντι να ζητήσει τη συμβουλή του.
Ο Γκάντι την άκουσε και της είπε να ξαναέρθει σε μία εβδομάδα.
Μετά από μία βδομάδα η γυναίκα επέστρεψε με το παιδί της. Ο Γκάντι γύρισε στο μικρό και είπε:
"Να μην τρως ζάχαρη"!
Η γυναίκα παραξενεύτηκε.
Γιατί έπρεπε να περιμένει μια ολόκληρη βδομάδα, μόνο και μόνο για να πει ο Γκάντι αυτή τη φράση;
Τον ρώτησε λοιπόν.
Και ο Γκάντι απάντησε:
"Γιατί, πριν από μία βδομάδα έτρωγα κι εγώ ζάχαρη"!...

Βλέπουμε λοιπόν με αυτά τα απλά παραδείγματα, πως διάφορες ανάγκες των ανθρώπων του περιβάλλοντός μας, μάς οδηγούν σε συγκεκριμένες εργασίες επί του εαυτού μας προκειμένου να βοηθήσουμε αυτούς. Προσπαθούμε να αποκτήσουμε τις αρετές που αυτοί δεν έχουν ώστε να μπορέσουμε να τους τις προσφέρουμε. Αν λειτουργήσουμε έτσι σε σχέση με το περιβάλλον μας τότε θα έχουμε έναν κατάλογο με τις βελτιώσεις που πρέπει να κάνουμε στον χαρακτήρα μας. «Παραδόξως», όλες αυτές οι αλλαγές, είναι ακριβώς αυτές που χρειαζόμαστε για την εξέλιξή μας. Είναι όλα εκείνα που μας διδάσκουν οι μεγάλοι δάσκαλοι και οι διδασκαλίες τους. Και ακόμα πιο παράξενο είναι ότι αυτές οι αλλαγές είναι ακριβώς αυτές που έχουμε ανάγκη εμείς, στην παρούσα περίοδο της ζωής μας. Πως δημιουργείται ένας τέτοιος συντονισμός είναι πραγματικά ένα μυστήριο. Τα πάντα όμως υπάρχουν εδώ μέσα στην προσωπική μας ζωή. Δεν χρειάζεται να πάμε στο Θιβέτ.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο γιατί κάποιος άνθρωπος ζητάει την βοήθειά μας. Αυτό σημαίνει ότι για να τον βοηθήσουμε πρέπει να εργαστούμε με τον εαυτό μας και να αποκτήσουμε αυτό που μας ζητάει. Αυτό που μας ζητάει είναι όμως αυτό που μας λείπει. Τελικά γίνεται αυτός βοηθός μας και πρέπει να του χρωστάμε ευγνωμοσύνη. Αν είμαστε τσιγκούνηδες ενδέχεται, «όλως παραδόξως», να μας ζητήσει κάποιος χρήματα. Το όφελος δεν θα είναι μόνο δικό του αλλά και δικό μας, διότι για να τον βοηθήσουμε θα πρέπει να ξεπεράσουμε την φιλαργυρία μας. Η ζωή μας δίνει συνεχώς τέτοια μαθήματα. Αν πάρουμε το μάθημά μας έχει καλώς, αν δεν το πάρουμε αυτό θα επανέλθει ισχυρότερο και πιεστικότερο. Αν ο τσιγκούνης του παραδείγματός μας δεν βοηθήσει οικονομικά αυτόν που έχει πραγματική ανάγκη, ίσως κάποτε, χωρίς να καταλάβει τον συσχετισμό, γίνει θύμα κλοπής. Τα χρήματα που δεν έδωσε οικειοθελώς θα του αφαιρεθούν βιαίως. Πάλι θα πρέπει να καταπολεμήσει την φιλαργυρία του, αλλά τώρα υπάρχει και πόνος. Μπορεί οι φίλοι του και οι συγγενείς του αγανακτισμένοι από την συμπεριφορά του να τον εγκαταλείψουν. Πάλι το ίδιο μάθημα για τρίτη φορά, αλλά με περισσότερο πόνο και περισσότερη μοναξιά.

Αν λοιπόν θέλουμε να μάθουμε τι αλλαγές πρέπει να κάνουμε στον εαυτό μας, τότε ας δούμε ποιες είναι οι πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων και των καταστάσεων του περιβάλλοντός μας. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ζούμε εδώ που ζούμε, ότι γνωρίζουμε αυτούς που γνωρίζουμε και ότι μας συμβαίνουν αυτά που μας συμβαίνουν. Βλέπουμε λοιπόν τις ανάγκες όλων αυτών και καθορίζουμε τις αλλαγές που πρέπει να κάνουμε μέσα μας ώστε να μπορέσουμε να βοηθήσουμε. Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Χρειάζεται κάποιος χρήματα; Πρέπει να του μάθουμε να δουλεύει. Πρώτα όμως πρέπει να έχουμε μάθει να δουλεύουμε εμείς. Αλλιώς τι θα του διδάξουμε; Είναι κάποιος νευρικός; Πρέπει να ηρεμήσουμε εμείς, ώστε να επιδράσουμε θετικά επάνω του κ.λ.π. Αυτό που χρειάζονται οι άλλοι είναι στην ουσία αυτό που χρειαζόμαστε και εμείς. Εργαζόμαστε στον εαυτό μας για να δώσουμε στους άλλους. Αυτό είναι το ισχυρότερο κίνητρο. Είναι η ανιδιοτέλεια και η προσφορά. Η θέλησή μας ενεργοποιείται από τον ιερό αυτό σκοπό και η «συχνότητά» μας ανεβαίνει. Αυτό είναι το «μυστικό» της επιτυχίας.

Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ

Μέσα στην απόσπαση αναπαύεται η σοφία της αβεβαιότητας... μέσα στη σοφία της αβεβαιότητας αναπαύεται η απελευθέρωση απ' το παρελθόν μας - από το "γνωστό", που αποτελεί τη φυλακή των εθισμών.
Μέσα στην προθυμία μας να μπούμε στο άγνωστο, στο πεδίο όλων των δυνατοτήτων, παραδιδόμαστε στο δημιουργικό νου, ο οποίος ενορχηστρώνει το χορό του σύμπαντος.
Σαν δυο χρυσά πουλιά κουρνιασμένα στο ίδιο κλαδί, σαν δυο καρδιακοί φίλοι, το εγώ και ο Εαυτός κατοικούν στο ίδιο σώμα. Το πρώτο τρώει τους γλυκούς και ξινούς καρπούς του δέντρου της ενσάρκωσης, ενώ ο δεύτερος παρατηρεί αποστασιοποιημένος.
— Μουντάκα Ουπανισάντ
Ο έκτος πνευματικός νόμος της επιτυχίας, είναι ο Νόμος της Απόσπασης. Ο νόμος αυτός λέει πως για ν' αποκτήσετε οτιδήποτε στο σύμπαν, θα πρέπει πρώτα ν' απαλλαγείτε από την προσκόλληση σας σ' αυτό. Κάτι τέτοιο δεν σημαίνει πως θα πρέπει να εγκαταλείψετε την πρόθεση να υλοποιήσετε την επιθυμία σας, αλλά απλά, ότι εγκαταλείπετε κάθε προσκόλλησή σας στο αποτέλεσμα.
Πρόκειται για μια πολύ ισχυρή στάση ζωής. Τη στιγμή που εγκαταλείπετε την προσκόλλησή σας στο αποτέλεσμα, συνδυάζοντας την εστιασμένη πρόθεση με την ταυτόχρονη αποστασιοποίηση, θ' αποκτήσετε σίγουρα αυτό που επιθυμείτε. Μπορείτε να κερδίσετε
ό,τι θέλετε μέσα απ' την απόσπαση, αφού αυτή βασίζεται στην αδιαμφισβήτητη εμπιστοσύνη που δείχνετε στη δύναμη του αληθινού σας Εαυτού.
Η προσκόλληση - από την άλλη πλευρά - βασίζεται στο φόβο και την ανασφάλεια. Η ανάγκη, πάλι, για ασφάλεια βασίζεται στην ανεπαρκή γνώση του αληθινού Εαυτού. Η συνείδηση είναι εκείνη που γνωρίζει πώς να υλοποιήσει κάθε ανάγκη. Όλα τ' άλλα δεν είναι παρά σύμβολα: αυτοκίνητα, σπίτια, χαρτονομίσματα, ρούχα, αεροπλάνα. Τα σύμβολα είναι παροδικά. Έρχονται και φεύγουν. Αν κυνηγάτε τα σύμβολα, είναι σαν να προτιμάτε το χάρτη από την ίδια την περιοχή. Σας δημιουργεί άγχος και σας κάνει να νιώθετε κενοί, αφού ανταλλάσσετε τον αληθινό Εαυτό σας για κάποια σύμβολα του Εαυτού.
Η προσκόλληση προέρχεται από μια θεώρηση φτώχειας, επειδή πάντα σχετίζεται με σύμβολα. Η αποστασιοποίηση είναι συνυφασμένη με την αντίληψη τον πλούτου, αφού χάρη σ' αυτήν υπάρχει η ελευθερία της δημιουργίας. Μόνο μέσα από την αποστασιοποιημένη ανάμειξη με την πραγματικότητα μπορεί κανείς να βρει το γέλιο και τη χαρά. Τότε τα σύμβολα του πλούτου δημιουργούνται αυτόματα και άκοπα. Χωρίς την αποστασιοποίηση είμαστε αιχμάλωτοι της ανημποριάς, της απελπισίας, των κοινωνικών αναγκών, των τιποτένιων
εννοιών, της απόγνωσης και της σοβαροφάνειας - χαρακτηριστικά της καθημερινής μετριότητας και της θεώρησης φτώχειας που συχνά μας καταλαμβάνει.
Μια αληθινή αντίληψη του πλούτου είναι η ικανότητα να κάνετε οτιδήποτε θέλετε, οποιαδήποτε στιγμή και με την ελάχιστη προσπάθεια. Για ν' αποκτήσετε αυτή την εμπειρία, θα πρέπει να βασιστείτε στη σοφία της αβεβαιότητας. Μέσα σ' αυτή την αβεβαιότητα θα βρείτε την ελευθερία να δημιουργήσετε οτιδήποτε επιθυμήσετε.
Οι άνθρωποι αναζητούν συνεχώς την ασφάλεια, αλλά η ασφάλεια είναι κάτι πολύ εφήμερο. Ακόμα και η προσκόλληση στο χρήμα είναι δείγμα ανασφάλειας. Μπορεί να λέτε: "Όταν θα έχω Χ εκατομμύρια δολάρια, θα είμαι ασφαλής. Τότε θα είμαι οικονομικά ανεξάρτητος και θα σταματήσω να δουλεύω. Θα μπορώ να κάνω όλα τα πράγματα που επιθυμώ". Όμως αυτό δεν συμβαίνει ποτέ.
Αυτοί που αναζητούν την ασφάλεια, την κυνηγούν σ' όλη τους τη ζωή χωρίς ποτέ να τη βρίσκουν. Παραμένει άπιαστη και εφήμερη, αφού δεν κατακτιέται ποτέ μονάχα με το χρήμα. Η προσκόλληση στο χρήμα θα δημιουργεί πάντα ανασφάλεια, όσα χρήματα και να έχετε στην τράπεζα. Στην πραγματικότητα, οι πιο ανασφαλείς άνθρωποι είναι μερικοί απ' τους πιο πλούσιους!
Η αναζήτηση της ασφάλειας είναι μια αυταπάτη. Στις αρχαίες φιλοσοφικές παραδόσεις, η λύση σ' αυτό το δίλημμα βρίσκεται στη σοφία της ανασφάλειας ή την σοφία της αβεβαιότητας. Αυτό σημαίνει πως η αναζήτηση της ασφάλειας και της βεβαιότητας, συνιστούν στην πραγματικότητα μια προσκόλληση στο γνωστό. Και τι είναι το γνωστό; Το γνωστό είναι το παρελθόν μας. Το γνωστό δεν είναι τίποτε άλλο από τη φυλακή των εθισμών του παρελθόντος. Σε μια τέτοια κατάσταση δεν υπάρχει καμιά απολύτως εξέλιξη, αλλά όπου δεν υπάρχει εξέλιξη, υπάρχει στασιμότητα, εντροπία, αποδιοργάνωση και αποσύνθεση.
Η αβεβαιότητα, απ' την άλλη πλευρά, είναι το εύφορο πεδίο της καθαρής δημιουργικότητας και ηρεμίας. Αβεβαιότητα σημαίνει να βαδίζουμε μέσα στο άγνωστο, σε κάθε στιγμή της ύπαρξής μας. Το άγνωστο είναι το πεδίο των απεριόριστων πιθανοτήτων, πάντα νέο και πάντα ανοιχτό στη δημιουργία νέων εκφάνσεων. Χωρίς την αβεβαιότητα και το άγνωστο, η ζωή είναι μονάχα μια στείρα επανάληψη φθαρμένων αναμνήσεων. Γίνεστε θύμα του παρελθόντος και ο σημερινός βασανιστής σας είναι τα απομεινάρια του χθεσινού εαυτού.
Εγκαταλείψτε την προσκόλλησή σας στο γνωστό, ακολουθήστε το άγνωστο και θα μπείτε στο πεδίο των απεριόριστων δυνατοτήτων. Μέσα στην προθυμία σας να περάστε στο άγνωστο, εκμεταλλεύεστε τη σοφία της αβεβαιότητας. Αυτό σημαίνει ότι κάθε στιγμή της ζωής σας θα βιώνετε ενθουσιασμό, περιπέτειες και μυστήριο. Θα νιώσετε τη χαρά της ζωής - τη μαγεία, τη γιορτή, την ευθυμία και την αγαλλίαση του ίδιου σας του πνεύματος.
Κάθε μέρα, μπορείτε να περιμένετε τα συναρπαστικά πράγματα που συμβαίνουν μέσα στο πεδίο των απεριόριστων πιθανοτήτων. Όταν αισθάνεστε αβεβαιότητα, βρίσκεστε στο σωστό δρόμο, γι' αυτό μην εγκαταλείπετε την προσπάθεια. Δεν χρειάζεται να έχετε μια πλήρη και ακλόνητη ιδέα του τι θα κάνετε την επόμενη βδομάδα ή τον επόμενο χρόνο, αφού αν συμβεί κάτι τέτοιο - κι εσείς προσκολληθείτε σ' αυτή την ιδέα, αποκλείετε από τη ζωή σας μια ολόκληρη σειρά συναρπαστικών ενδεχομένων.
Ένα χαρακτηριστικό του πεδίου των απεριόριστων πιθανοτήτων είναι και ο άπειρος συσχετισμός. Το πεδίο μπορεί να ενορχηστρώσει μια απειρία χωροχρονικών γεγονότων για να προκαλέσει το αποτέλεσμα στο οποίο στοχεύετε. Όταν όμως είστε προσκολλημένοι, η πρόθεσή σας παγιδεύεται μέσα στην άκαμπτη σκέψη και χάνετε τη ρευστότητα, τη δημιουργικότητα και τον αυθορμητισμό που αποτελούν εγγενείς ιδιότητες
αυτού του πεδίου. Όταν είστε προσκολλημένοι, παγιώνετε την επιθυμία σας, παίρνοντας την μακριά από την άπειρη ρευστότητα και ευκαμψία και μεταφέροντάς την σ' ένα άκαμπτο πλαίσιο το οποίο εμποδίζει την όλη διαδικασία της δημιουργίας.
Ο Νόμος της Απόσπασης δεν αντιφάσκει με το Νόμο της Πρόθεσης και της Επιθυμίας, δηλαδή με την επίτευξη στόχων. Διατηρείτε τόσο την πρόθεση σας να κινηθείτε προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, όσο και το στόχο σας. Ωστόσο, ανάμεσα στο σημείο Α και το σημείο Β υπάρχουν άπειρες πιθανότητες, άπειρες διαδρομές. Με τη βοήθεια του παράγοντα της αβεβαιότητας, μπορείτε ν' αλλάξετε κατεύθυνση οποιαδήποτε στιγμή - αν βρείτε ένα υψηλότερο ιδανικό ή κάτι πιο ενδιαφέρον. Είναι επίσης λιγότερο πιθανό να εξαναγκάσετε τα προβλήματα να βρουν συγκεκριμένες λύσεις, πράγμα που σας βοηθά ν' αντιλαμβάνεστε και να εκμεταλλεύεστε ευκολότερα κάποιες απρόσμενες ευκαιρίες.
Ο Νόμος της Απόσπασης επιταχύνει ολόκληρη τη διαδικασία της εξέλιξης. Όταν κατανοήσετε αυτό το νόμο, δεν δα νιώθετε εξαναγκασμένοι να δίνετε πιεστικές λύσεις. Αν δίνετε πιεστικές λύσεις στα προβλήματά σας, απλώς δημιουργείτε καινούρια. Όταν όμως στρέφετε την προσοχή σας στην αβεβαιότητα και περιμένετε υπομονετικά ν' αναδυθεί κάποια λύση μέσα από το χάος και τη σύγχυση, τότε αυτό που εμφανίζεται είναι πολλές φορές κάτι υπέροχο και συναρπαστικό.
Αυτή η κατάσταση της εγρήγορσης - η ετοιμότητά σας μέσα στο παρόν, το πεδίο της αβεβαιότητας - εναρμονίζεται με το στόχο και την πρόθεσή σας και σας επιτρέπει να αρπάξετε κάθε ευκαιρία. Τι είναι ευκαιρία; Εμπεριέχεται σε κάθε πρόβλημα που έχετε στη ζωή σας. Κάθε σας σημερινό εμπόδιο αποτελεί και το σπόρο μιας ευκαιρίας για κάποιο μεγαλύτερο όφελος. Όταν αποκτήσετε αυτή την αντίληψη, ανοίγεστε σ' ένα ολόκληρο φάσμα δυνατοτήτων - κι αυτό διατηρεί ζωντανό το μυστήριο, το δέος, τον ενθουσιασμό και την περιπέτεια.
Μπορείτε λοιπόν να βλέπετε κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζετε στη ζωή σαν μια ευκαιρία για κάποιο μεγαλύτερο όφελος. Μπορείτε να εντοπίζετε και να εκμεταλλεύεστε τις ευκαιρίες εφοδιασμένοι με τη σοφία της αβεβαιότητας. Όταν η ετοιμότητά σας συναντήσει την ευκαιρία, η λύση θα έρθει αυτόματα.
Εκείνο που βγαίνει απ' όλα αυτά, συχνά αποκαλείται απ' τους ανθρώπους "καλή τύχη". Η καλοτυχία δεν είναι τίποτα περισσότερο από τη συνάντηση της ετοιμότητας με την ευκαιρία. Όταν αυτές οι δυο συνδυαστούν, η λύση που θα παρουσιαστεί, θα βοηθήσει τόσο τη δική σας εξέλιξη όσο και την εξέλιξη εκείνων με τους οποίους έρχεστε σ' επαφή. Αυτή είναι η τέλεια συνταγή για την επιτυχία και βασίζεται στο Νόμο της Απόσπασης.
ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ
Θα θέσω σ' εφαρμογή το Νόμο της Απόσπασης αποφασίζοντας να ακολουθήσω τα παρακάτω βήματα:
(1) Σήμερα θα αφιερωθώ στην αποστασιοποίηση. Θα επιτρέψω στον εαυτό μου και τους γύρω μου την ελευθερία να είναι αυτό που είναι. Δεν θα επιβάλλω τις δικές μου ιδέες σχετικά με το πώς θα πρέπει να είναι τα πράγματα. Δεν θα δώσω πιεστικές λύσεις στα προβλήματα, δημιουργώντας έτσι νέους περιορισμούς. Θα συμμετέχω στο κάθε τι με αποστασιοποιημένο ενδιαφέρον.
(2) Σήμερα θα θεωρώ την αβεβαιότητα σαν ένα ουσιαστικό συστατικό των βιωμάτων μου. Με τη βοήθεια της πρόθεσής μου ν' αποδεχθώ την αβεβαιότητα, οι λύσεις θα εμφανίζονται αυτόματα μέσα απ' το πρόβλημα, τη σύγχυση, την αταξία και το χάος. Όσο πιο αβέβαια θα φαίνονται τα πράγματα, τόσο πιο ασφαλής θα αισθάνομαι, μιας και η αβεβαιότητα είναι το μονοπάτι μου προς την ελευθερία. Μέσα απ' τη σοφία της αβεβαιότητας, θ' ανακαλύπτω την ασφάλειά μου.
(3) Θα μπω στο πεδίο των απεριόριστων πιθανοτήτων και θα περιμένω όλα τα συναρπαστικά πράγματα που μπορεί να συμβούν όταν παραμένω ανοιχτός σ' ένα φάσμα άπειρων επιλογών. Μπαίνοντας στο πεδίο όλων των πιθανοτήτων, θα απολαύσω την περιπέτεια, τη μαγεία, τη διασκέδαση και το μυστήριο της ζωής.

Σύνοψη της Επιστήμης της Αφθονίας

Υπάρχει μια νοητική ύλη από την οποία είναι φτιαγμένα τα πάντα, και η οποία, στην πρωταρχική της κατάσταση, διαπερνά και γεμίζει τα ενδιάμεσα διαστήματα του σύμπαντος.
Μια σκέψη σε αυτή την ύλη, παράγει το αντικείμενο, την εικόνα του οποίου δημιουργεί η σκέψη.
Ο άνθρωπος μπορεί να σχηματίσει πράγματα στην σκέψη του και εντυπώνοντας τη σκέψη του στην άμορφη ουσία μπορεί να προκαλέσει τη δημιουργία αυτού το οποίο σκέφτεται.
Για να γίνει αυτό, ο άνθρωπος πρέπει να περάσει από τον ανταγωνιστικό στον δημιουργικό νου, αλλιώς δεν μπορεί να είναι εναρμονισμένος με την Άμορφη Νοημοσύνη, που είναι πάντα δημιουργική και ποτέ ανταγωνιστική στο πνεύμα.
Ο άνθρωπος μπορεί να έρθει σε πλήρη αρμονία με την Άμορφη Ουσία νιώθοντας ζωντανή και ειλικρινή ευγνωμοσύνη για τις ευλογίες που του προσφέρει. Η ευγνωμοσύνη ενώνει τον νου του ανθρώπου με τη νοημοσύνη της Ουσίας, έτσι ώστε οι σκέψεις του ανθρώπου γίνονται δεκτές από το Άμορφο. Ο άνθρωπος μπορεί να παραμείνει στο δημιουργικό επίπεδο μόνο αν ενωθεί με την Άμορφη Νοημοσύνη μέσω μιας βαθιάς και συνεχούς αίσθησης ευγνωμοσύνης.

Ο άνθρωπος πρέπει να σχηματίσει μια σαφή και οριστική νοητική εικόνα των πραγμάτων που επιθυμεί να έχει, να κάνει, να γίνει, και πρέπει να διατηρήσει αυτή τη νοητική εικόνα στις σκέψεις του, ενώ παραμένει βαθύτατα ευγνώμων στο Υπέρτατο Ον επειδή όλες του οι επιθυμίες θα πραγματοποιηθούν. Όποιος επιθυμεί να γίνει πλούσιος πρέπει να περνά τον ελεύθερο χρόνο του αναλογιζόμενος το Όραμά του, και νιώθοντας ειλικρινή ευγνωμοσύνη επειδή θα το υλοποιήσει. Δεν μπορεί να δοθεί αρκετή έμφαση στη σημασία του συνεχούς διαλογισμού πάνω στη νοητική εικόνα, σε συνδυασμό με τη συνεχή πίστη και την ένθερμη ευγνωμοσύνη. Αυτή είναι η διαδικασία μέσω της οποίας εντυπώνεται μια επιθυμία στο Άμορφο και τίθενται σε λειτουργία οι δημιουργικές δυνάμεις.
Η δημιουργική ενέργεια λειτουργεί μέσω των εδραιωμένων διαύλων της φυσικής ανάπτυξης και της βιομηχανικής και κοινωνικής τάξης. Όλα όσα περιέχονται στη νοητική του εικόνα θα έρθουν σίγουρα στον άνθρωπο που ακολουθεί τις οδηγίες που δόθηκαν παραπάνω, και του οποίου η πίστη παραμένει ακλόνητη. Ό,τι επιθυμεί θα έρθει σε αυτόν μέσω της οδού του εδραιωμένου εμπορίου.
Για να λάβει αυτό που επιθυμεί όταν θα έρθει σε αυτόν, ο άνθρωπος πρέπει να είναι δραστήριος και η δραστηριότητά του μπορεί να συνίσταται μόνο σε κάτι περισσότερο από το να πληροί την τωρινή του θέση. Πρέπει να έχει στον νου του την Πρόθεση να γίνει πλούσιος μέσω της υλοποίησης της νοητικής του εικόνας. Και πρέπει, κάθε μέρα, να κάνει όλα όσα μπορούν να γίνουν εκείνη τη μέρα, προσέχοντας ώστε να κάνει κάθε πράξη με επιτυχημένο τρόπο. Πρέπει να δίνει σε κάθε άνθρωπο περισσότερα σε αξία χρήσης από τα χρήματα που παίρνει, έτσι ώστε κάθε συναλλαγή να δημιουργεί περισσότερη ζωή. Τέλος, πρέπει να διατηρεί με τέτοιο τρόπο τη Σκέψη της Προόδου ώστε η εντύπωση της ανάπτυξης και της αύξησης να μεταδίδεται σε όλους εκείνους με τους οποίους έρχεται σε επαφή.
Οι άντρες και οι γυναίκες που ακολουθούν αυτές τις οδηγίες θα γίνουν σίγουρα πλούσιοι και τα πλούτη που θα αποκτήσουν θα είναι σε ακριβή αναλογία με τη σαφήνεια του οράματός τους, τη σταθερότητα του σκοπού και της πίστης τους και το βάθος της ευγνωμοσύνης τους.

Η ΠΥΛΗ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ. ΕΠΙΠΕΔΟ "ΑΛΦΑ"

Είναι σκόπιμο πριν αναλύσουμε το επίπεδο «Άλφα» να πούμε δυο λόγια απλά και κατανοητά για τον ανθρώπινο εγκέφαλο.

Τα δύο ημισφαίρια που όλοι γνωρίζουμε αριστερό και δεξιό έχει αποδειχθεί πως σχετίζονται με συγκεκριμένες λειτουργίες και ευθύνονται επίσης για την «κλίση» κάθε ανθρώπου ως προς τις δραστηριότητες του. Το δεξί ημισφαίριο έχει να κάνει με το δημιουργικό τομέα τις τέχνες την συγγραφή, την ποίηση , τη ζωγραφική τη μουσική κλπ. Αυτό το ημισφαίριο είναι που θα μας απασχολήσει στη συνέχεια καθώς εκεί μέσα πλάθουμε τον κόσμο και τις καταστάσεις που βιώνουμε στο φυσικό επίπεδο.

Τώρα ας φανταστούμε το δεξί ημισφαίριο σαν ένα δωμάτιο

στο οποίο μπορούμε να δημιουργήσουμε ότι επιθυμούμε. Μια ευχή ένα όνειρο ένα αντικείμενο οτιδήποτε φανταστούμε. Στο ίδιο δωμάτιο δημιουργούμε επίσης και όλους τους φόβους μας όλες τις ανεπιθύμητες καταστάσεις κάθε τι που θέλουμε να αποφύγουμε. Αυτό το δωμάτιο είναι το δημιουργικό μας εργαστήρι. Πλάθει για μας αλλά και χωρίς εμάς. Αρκεί να λάβει το κατάλληλο σήμα, το κατάλληλο αίτημα.

Έξω απ’ αυτό το δωμάτιο στέκεται ένας φρουρός. Το όνομα του είναι αριστερό ημισφαίριο. Όπως μόλις αντιληφθήκατε οτιδήποτε θέλει να φτάσει στο δεξί ημισφαίριο πρέπει πρώτα να περάσει απ’ το αριστερό. Ο φρουρός όμως δεν επιτρέπει να περάσουν όλα τα αιτήματα καθώς ο ρόλος του είναι να μας προστατεύει από άχρηστα μηνύματα, ψευδή κατά την κρίση του ή επικίνδυνα γι εμάς.

Ο φρουρός αυτός «βλέπει» έξω στην καθημερινή μας ζωή και γνωρίζει τα δεδομένα που ισχύουν, αφουγκράζεται και φιλτράρει πληροφορίες σκέπτεται με την λογική και απορρίπτει εύκολα ότι δεν είναι συμβατό με τις πεποιθήσεις που αποκρυσταλλώθηκαν γύρω μας ως έννοιες «επιστημονικές» και τεκμηριωμένες. Με λίγα λόγια αν σκεφτείτε κάτι που ξεπερνάει τα όρια της καθημερινής λογικής ο φρουρός θα το απορρίψει ως απαράδεκτο και δεν πρόκειται να επιτρέψει την είσοδο στο δημιουργικό εργαστήρι. Ο λόγος είναι προφανής. Αυτά ξέρει αυτά έχει δεχθεί εξ αιτίας της κοινωνικοποίησης που δέχθηκε απ’ την γέννηση του και οφείλει να επιτρέπει μόνο τέτοιου είδους οραματισμού να περνάνε μέσα. Ο φρουρός δεν είναι κακός μπορεί να μας κρατάει δέσμιους μιας άχαρης πραγματικότητας αλλά είναι έτσι προγραμματισμένος.

Ερώτημα γιατί ο φόβος διεισδύει στο δωμάτιο εύκολα; Γιατί αφού κάτι δεν το θέλω αυτό αρχίζει και πλάθεται μέσα στο εργαστήρι;

Απάντηση: Ο φόβος συνήθως συνδέεται με «λογικές» σκέψεις που απορρέουν από δεδομένα που έχουμε αποδεχθεί. Συνεπώς ο φρουρός επιτρέπει την «εικόνα» που είναι ποτισμένη από φόβο να περάσει δίπλα για να πλάσει αυτό που απευχόμαστε απλά και μόνο γιατί έχει μια λογική βάση που την κάνει αποδεκτή.

Εμείς όμως θέλουμε και επιθυμούμε να δημιουργήσουμε ένα θαύμα μια αλλαγή στη ζωή μας πέρα απ’ τα τετριμμένα πέρα από τα «έτσι είναι». Το ερώτημα είναι πως θα στείλουμε αυτή την «εικόνα» στο εργαστήρι αφού ο φρουρός που στέκεται απ’ έξω θα την απορρίψει ως μη λογική άρα ως μη γενόμενη.

Η απάντηση είναι: Θα κοιμίσουμε τον φρουρό και καθώς αυτός κοιμάται η πύλη των θαυμάτων είναι αφύλακτη. Τότε η «εικόνα» μας θα τρυπώσει μέσα και θα αρχίσει να πλάθεται. Τώρα το ερώτημα είναι πως θα κοιμίσουμε τον φρουρό και η απάντηση είναι να τον φέρουμε στο επίπεδο «Άλφα». Για να πετύχουμε κάτι τέτοιο πρέπει να χαμηλώσουμε τα κύματα που δονείται ο εγκέφαλος μας. Να χαλαρώσουμε σε τέτοιο βαθμό όλο μας το σώμα και τον νου ώστε τα δύο ημισφαίρια να βρεθούν στο ίδιο επίπεδο καθώς το δεξί δονείται πιο χαμηλά απ’ το αριστερό. Αυτή η διαδικασία στη σημερινή στρεσαρισμένη ζωή μας, συμβαίνει ελάχιστες στιγμές και επικεντρώνεται κυρίως λίγο πριν μας πάρει ο ύπνος και ελάχιστα πριν ξυπνήσουμε.

Μπορούμε όμως να το πετύχουμε επι τούτου όποια στιγμή της ημέρας θέλουμε. Αν καθίσουμε σε μια άνετη στάση στην οποία θα μπορούσαμε αν θέλαμε να κοιμηθούμε και να χαλαρώσουμε σταδιακά όλο μας το σώμα αδειάζοντας το νου από όλες τις σκέψεις που τον κάνουν να δονείται υψηλά τότε θα πετύχουμε να μπούμε σ’ αυτή τη κατάσταση που ονομάζεται επίπεδο «Άλφα». Την ευθυγράμμιση των δυο ημισφαιρίων. Η γέφυρα του κάστρου πέφτει για να περάσουμε.

Ο φρουρός τώρα κοιμάται το πεδίο είναι ελεύθερο. Μπορούμε να οραματιστούμε ότι ποθούμε να νιώσουμε όμορφα και να κρατήσουμε την εικόνα όσο περισσότερο γίνεται στην οθόνη του μυαλού. Η πύλη των θαυμάτων θα την καλοδεχθεί όπως θα δεχόταν οτιδήποτε ακόμη κι αν είναι αρνητικό. Η πύλη δεν απορρίπτει τίποτε μόνο ο φρουρός μπορεί. Ερχόμαστε στο επίπεδο «Άλφα» για να ανοίξει η πύλη και εν συνεχεία χτίζουμε.

Προσοχή. Κατά την διάρκεια της ημέρας είναι πιθανόν να αντιληφθούμε ότι είμαστε αφηρημένοι και καμιά φορά έχουμε την αίσθηση ότι χαθήκαμε για λίγο στο χρόνο. Αυτή η ασυνείδητη χαλάρωση είναι επικίνδυνη γιατί χωρίς να το καταλάβουμε μπήκαμε στο επίπεδο «Άλφα» και λέω επικίνδυνο γιατί δεν προσέξαμε τι εικόνα στείλαμε στο εργαστήρι.

Συνεπώς πρέπει να είμαστε συνειδητοί κάθε στιγμή όπως την ώρα του οραματισμού πρέπει να ξέρουμε τι εικόνα θέλουμε να δώσουμε στο «τζίνι» έτσι και σ’ όλη τη διάρκεια της μέρας για να μη δώσουμε κατά λάθος κάτι ανεπιθύμητο.

Η σημερινή κοινωνία με το άγχος και το στρες δεν επιτρέπει την κατάσταση «Άλφα» να είναι εφικτή χωρίς διαλογισμό.

Αυτή εν ολίγοις είναι η διαδικασία που επιτρέπει να δώσουμε με σαφήνεια στο «Τζίνι’ την επιθυμία μας και μετά ο νόμος της έλξης θα αναλάβει να την υλοποιήσει στο φυσικό επίπεδο.

Αυτή η τεχνική είναι ένα συστατικό μιας μαγικής συνταγής. Ο νόμος της έλξης ένα άλλο. Η πίστη επίσης. Όλα αυτά πρέπει να χρησιμοποιηθούν σωστά και επιμελώς για να εμφανιστεί το επιθυμητό στη ζωή μας και να σταματήσουν τα ανεπιθύμητα.

O παρατηρητής

Εσύ απλώς γίνε ο παρατηρητής….

Κανένας άλλος δεν μπορεί να σε ελευθερώσει. Η όλη ιδέα είναι λανθασμένη. Εσύ έχεις δημιουργήσει τα δεσμά . Πως μπορεί να σε ελευθερώσει κάποιος άλλος; Εσύ είσαι ο μόνος που μπορείς να σπάσεις τα δεσμά σου και να ελευθερωθείς.

Εσύ όμως αγαπάς τις αλυσίδες σου και θέλεις κάποιον άλλον να σε ελευθερώσει. Αυτό που ζητάς, είναι εντελώς παράλογο. Εσύ είσαι η αιτία όλης σου της μιζέριας και της δυστυχίας και θέλεις κάποιον άλλον να σε λυτρώσει από τις μιζέριες και τις δυστυχίες.

Κι ωστόσο θα εξακολουθείς να
σπέρνεις τους ίδιους σπόρους συνεχώς, να ποτίζεις τις ίδιες αιτίες και να είσαι ο ίδιος άνθρωπος.
Ποιός μπορεί να σε λυτρώσει; Και γιατί θα έπρεπε οποιοσδήποτε να σε λυτρώσει; Δεν είναι δική του ευθύνη το να σε λυτρώσει. Δεν σε έχει κάνει αυτό που είσαι.

Εσύ ο ίδιος έχεις κάνει τον εαυτό σου αυτό που είσαι.

Είναι αναγκαίο να μην αφήνουμε ούτε μια γωνιά της ύπαρξής μας μέσα στο σκοτάδι, μέσα στο άγνωστο. Είναι αναγκαίο να φέρουμε φως παντού. Κι αν δεν συμβεί αυτό, θα είσαι μέσα στη δυστυχία, μέσα στην αγωνία. Οι πεποιθήσεις σου δεν πρόκειται να σε βοηθήσουν , όταν υπάρχει φως το σκοτάδι εξαφανίζεται. Δεν είναι ότι το σκοτάδι το βάζει στα πόδια και φεύγει. Είναι απλώς η απουσία φωτός. Το “εγώ” είναι σαν το σκοτάδι. Δεν έχει καμία οντότητα από μόνο του. είναι απλώς η απουσία επίγνωσης. Γι΄αυτό λοιπόν, δεν σου λέω να εγκαταλείψεις το “εγώ “. Σου λέω απλώς να το παρατηρείς. Παρατήρησέ το - και θα βρεις τόσα πολλά επίπεδα μέσα του, που θα εκπλαγείς.

Όποτε έχεις χρόνο, απλώς κάθισε σιωπηλά και κοίταζε τι περνάει μέσα στο νου σου . Δεν υπάρχει κανένας λόγος να κρίνεις, γιατί αν κρίνεις, τότε ο νους αμέσως αλλάζει τη σκηνή όπως τον βολεύει. Ο νους είναι πολύ ευαίσθητος, μυγιάγγιχτος. Αν νοιώσει για κάτι ότι το κρίνεις, αμέσως προσπαθεί να σου δείξει ότι το συγκεκριμένο πράγμα είναι καλό.

Εκλογικεύει, στολίζει, εξωραίζει. Τότε όμως δεν μπορεί να σου δείξει την πραγματικότητα. Μην κρίνεις λοιπόν και μην κάνεις ούτε αξιολογήσεις, ούτε επικρίσεις. Να είσαι απόμακρος.

Εσύ, κάθισε απλώς σιωπηλά, κοιτάζοντας τα πράγματα , ό,τι κι αν συμβαίνει.
O νους έχει μεγάλη ευκολία στο να υπερβάλλει. Απολαμβάνει το να υπερβάλλει. Μεγαλοποιεί τα πάντα. Λίγος πόνος και κάνει σαν να είναι το τέλος του κόσμου. Λίγη ευχαρίστηση και κάνει σαν να βρίσκεται στην κορυφή του κόσμου, σαν να μην ξέρει κανένας άλλος τι είναι χαρά.
Ο νους υπερβάλλει τα πάντα, τα μεγαλοποιεί. Κι εσύ τον πιστεύεις!!!!

ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΕΙΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΟΦΙΑ ΤΩΝ ΤΟΛΤΕΚΩΝ

ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΕΙΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΟΦΙΑ ΤΩΝ ΤΟΛΤΕΚΩΝ

1.ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΑΜΕΜΠΤΟΙ ΣΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΣΑΣ
Να μιλάτε με ευθύτητα. Να λέτε μόνο ό,τι εννοείτε. Αποφύγετε να χρησιμοποιείτε το λόγο εναντίον του εαυτού σας ή ως μέσο για να σχολιάζετε άλλους. Χρησιμοποιήστε την δύναμη του λόγου σας προς την κατεύθυνση της Αλήθειας και της Αγάπης.

2.ΜΗΝ ΠΑΙΡΝΕΤΕ ΤΙΠΟΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ
Καμιά πράξη των άλλων δεν γίνεται εξαιτίας σας. Ότι λένε και κάνουν οι άλλοι, αποτελεί μια προβολή της δικής τους πραγματικότητας, του δικού τους ονείρου. Όταν είστε απρόσβλητοι στις γνώμες και πράξεις των άλλων, δεν θα υποφέρετε από αναίτιο πόνο.

3. ΜΗΝ ΚΑΝΕΤΕ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ
Βρείτε το θάρρος να ρωτάτε και να εκφράζετε τις αληθινές επιθυμίες σας. Επικοινωνήστε με τους άλλους όσο πιο ξεκάθαρα γίνεται, ώστε να αποφεύγετε παρεξηγήσεις, θλίψη, δράματα. Με αυτήν και μόνον την συμφωνία, μπορείτε να μεταμορφώσετε εντελώς την ζωή σας.

4. ΔΙΝΕΤΕ ΠΑΝΤΑ ΤΟΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ
Το καλύτερο που μπορείτε να δώσετε αλλάζει από λεπτό σε λεπτό: θα είναι διαφορετικό όταν είστε υγιείς, διαφορετικό όταν είστε άρρωστοι. Κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες να δίνετε πάντα τον καλύτερο εαυτό σας και θ’ αποφύγετε έτσι την αυτοκριτική, την αυτοτιμωρία και την απογοήτευση.